คือเเม่เเฟนเราเป็นคนชอบโทรจิกค่ะ ตอนเเรกเขาชอบโทรจิกลูกชายเขาเวลามาเที่ยวกับเรา  พอเขาได้รู้จักเราเขาเริ่มโทรหาทั้งเราเเละเเฟนเรา ถ้าอีกคนไม่รับก็จะโทรหาอีกคนโทรจิกๆเเบบหลายสาย นาทีต่อนาที เเล้วคือบางทีเราก็ยุ่งๆอยู่ก็ต้องมารับ พอรับเเล้วเขาก็ไม่มีธุระสำคัญอะไรเลยค่ะ เเค่โทรมาถามว่า อยู่ไหน ทำอะไร ซึ่งบางทีเขาก็รู้นะว่าเราก็อยู่บ้านเฉยๆบางทีก็ออกมาเที่ยวกับลูกชายเขาคือก็รู้นะคะว่าเป็นห่วงเเต่มันคือการโทรจิกๆอะค่ะเเละเรากับเเฟนก็20กันเเล้ว เหมือนเขาคอยกระตุกโซ่ที่ผูกติดลูกชายเขาตลอด คือเวลาเราไปไหนกับเเฟนก็จะบอกก่อนไปตลอด เเต่ยังโทรจิกๆมาเเบบนี้เเล้วก็ถามเเค่นี้พออีก20นาทีก็โทรมาเเบบเดิมอีก เหมือนอยากรู้ทุกฝีก้าวของลูกเเละเรา

ซึ่งถ้าเราไม่ว่างรับหรือมันไม่เด้งเพราะเราติดสายคนอื่นอยู่ เขาก็จะโมโหค่ะ ทักมาถามเราว่า “เป็นอะไรมากไหมไม่ชอบรับโทรศัพ” ซึ่งหลายทีเรารับบ่อยมากเเต่มันเป็นเรื่องไร้สาระเเบบเดิมตลอดดด บางทีเเฟนเราไปทำงานเลิกเลทกว่าปกตินิดหน่อยเขาก็จะโทรจิกเเฟนเราที่ทำงานอยู่? หรือไม่ก็โทรจิกเราว่าลูกเขาไปไหนกันเเน่ ทำไมไปนานจัง ไปทำงานจริงไหม บางทีเเฟนเราก็มาบ่นๆกับเราด้วยซ้ำเรื่องนี้เเต่เขาพูดอะไรไม่ได้ต้องตามใจเเม่เขาไปเราก็เข้าใจเเฟนเราเเละก็อดทนกันมาตลอด (เขาคงเจอตนชินมั้ง เเต่เราไม่ชินนน😞)

ชอบเเค่ถามว่าทำอะไรอยู่ทั้งที่เราก็ต้องอยู่บ้านอยู่เเล้วเขาก็รู้(วันที่อยู่บ้านเเฟน ซึ่งเเฟนอยู่บ้านกับพ่อเเม่เขานั้นเเหละ) ขนาดเเม่เรายังไม่โทรเเบบนี้ เราไม่รู้จะพูดยังไงเพราะไม่ได้สนิทมากพอที่จะไปอธิบายเขาบ่อยๆบางทีเราโมโหก็ปล่อยให้เขาด่าเขาโกธรไป

เราอดทนมากนะคะเพราะนิสัยส่วนตัวเราเป็นคนไม่ชอบคุยโทรศัพหรือโทรคุยด้วยซ้ำ

มีเเม่เเฟนใครเเบบนี้บ้างคะ เรากับเเฟนก็อายุ20กันเเล้ว เเต่ถ้าหายจากบ้านไปเที่ยวที่อื่นเขาชอบทำเเบบนี้ตลอด
บางทีเราบอกออกไปหาอะไรกินเขาก็จะโทรมาถามว่ากินข้าวกับอะไรร พอเราบอกว่ากินข้าวอันนี้ๆเขาก็จะตอบว่า อ้ออ งั้นเเค่นี้เเหละ
เเบบนี้อะค่ะ ถ้าเราไม่รับนี่โกธรบางทีโทรไลน์มาเราไม่มีเน็ตกันทั้งคู่ออกมา20นาทีพอมาถึงบ้านก็หน้าบึ้งไม่คุยกับเรา

ถ้าบอกว่าห่วงนี่มันเกินไปไหมนี่เรียกห่วงหรือยังไง