เราทำถูกไหมคะ   
คือตอนนี้อยู่บ้านเเฟนเเละเเฟนมีน้องชายเเละพี่สาว เรามาอยู่กับเเฟนค่าน้ำค่าไฟค่าเน็ตเราก็จ่ายงานบ้านเราทำให้เเฟนทุก็อย่าง เราไปข้างนอกหรือออกไปหาอะไรกินเราก็จะถามจะซื้อของมาฝากทุกครั้งที่ไป  ตอนลำบากครอบครัวมักเป็นที่พึ่งสุดท้ายเเต่สำหรับเเฟนไม่ใช่เลยค่ะ. ครอบครัวเเฟนจะยิ้มให้จะคุยกับเราสองคนเฉพาะตอนมีเงินเท่านั้นค่ะ ถึงขนาดเเค่ใช้สไลด์นิดเดียวก็จ้องเเต่จะเก็บเงินอย่างเดียวอะไรนิดอะไรหน่อยก็จะให้จ่ายเเต่เงิน เเละจะให้เเฟนจ่ายค่านู่นค่านี่อีกจะเก็บที่เเฟนคนเดียวทั้งๆที่พี่สาวเเละน้องชายเเฟนก็ทำงานเหมือนกัน เวลาเเฟนมีปัญหานั่งร้องไห้ไม่มีเงินส่งค่ารถหันหน้าไปปรึกษาครอบครัวไม่มีเเม้เเต่คนเดียวที่จะถามหรือตอบหรือให้ตำปรึกษาอะไรเลยค่ะคือไม่มีเงินเเค่เรียกก็ไม่ตอบค่ะ  เราสองคนก็กินมาม่ากับข้าวประหยัดช่วยกันหาเงินมาจ่ายค่ารถ
เรากับเเฟนตอนเราทุกข์เราก็อยู่ด้วยกันตอนเรามีเราก็มีความสุขด้วยกัน พอมาช่วงนึงเเฟนมีเงินเก็บเขาซื้อทองให้เราเส้นนึงอยากให้เรามีใส่เเบบคนอื่นเพราะเราผ่านอะไรด้วยกันมาเยอะเเฟนก็อยากจะขอบคุณที่เราไม่ทิ้งไปไหน. 
เเต่พอพี่สาวเห็นก็เริ่มเเขวะเราเริ่มไม่ชอบเราที่เเฟนเราซื้อทองให้ ด่าเเฟนว่าเเฟนเห็นเราดีกว่าคนในครอบครัวเราไม่เคยเถียงเราเงียบตลอด วันต่อมาพี่สาวเเฟนเลิกจากสอนเด็กนักเรียนมาเเละเหนื่อยกับเด็กนักเรียนเเละมาลงมาด่าเรากับเเฟนเฉยเลยทำนองว่าไม่ชอบหน้าเราที่เห็นเราได้ดีกว่ามีความสุขกว่าเหมือนจะไล่เราไปอยู่ที่อื่นเเต่เเฟนย้อนพี่สาวเขาไปว่าไม่ให้เราไปไหนเเละพี่สาวเเฟนก็ด่าสารพัด. เราก็เลยด่ากลับเพราะทนมาหลายทีเเล้วเเต่รอบนี้มันเกินไปจริงๆ  ด่าว่าเราไม่ทำอะไรเลย ทั้งๆที่เราทำทุกอย่างเเต่เขาไม่เห็นตอนที่เราทำก็เเค่นั้นเอง. เราก็เลยย้อนกลับไปว่าไม่ต้องมายุ่งวุ่นวายกันไม่ได้ไปขอเงินใช้ไม่ได้ไปขอข้าวกิน  จนตอนนี้เดี๋ยวนี้เริ่มให้เเฟตีตัวออกห่างเเล้วเพราะมีครอบครัวก็เหมือนไม่มีเหมือนเเฟนอยู่ตัวคนเดียวมาตลอด. บางทีก็สงสารเเฟนว่าทนกับอะไรเเบบนี้ได้ยังไงดูหน้าเเฟนไม่มีความสุขนึกภาพไม่ออกว่าป่านนี้ถ้าเเฟนไม่เจอเราเข้าจะเป็นยังไงบ้าง. คงทำงานมาตังค์ไม่เหลือไม่มีตังค์เก็บเเถมไม่มีใครเเม้เเต่คนเดียวในครอบครัวจะถามไถ่จะเป็นห่วง. ห่วงเเต่เงินกันค่ะ. พึ่งเคยเจอว่าเเบบนี้ก็มีด้วย