ตอนนี้เราอยู่ ม.6 แล้ว แต่รู้สึกว่ามันเคว้งคว้างมากเลย ต้องขอเกริ่นก่อนว่าความฝันที่เราอยากจะเป็นคือ ศิลปิน/นักร้อง ซึ่งเป็นความคิดตั้งแต่ ม.ต้น และตอนนี้ก็ยังอยากจะเป็นอยู่ ตอน ม.ต้น มั่นใจมากว่าเมื่อจบมัธยมแล้วจะเรียนคณะเกี่ยวกับดนตรี แต่พอยิ่งโตขึ้น ความคิดมันก็ยิ่งเปลี่ยน เพราะโลกแห่งความจริงมันต่างจากความฝัน นั่นคือสิ่งที่พ่อเราบอกไว้ตอน ม.ต้น ซึ่งเมื่อก่อนเราก็จะเถียงตลอด แต่ตอนนี้เห็นโลกเห็นอะไรมากขึ้น และมันทำให้เราเปลี่ยนความคิด ในตอนแรกก็อยากจะเรียนมนุษย์อิ้งเพราะชอบภาษาอังกฤษ แต่คิดไปคิดมาเราก็ไม่รู้จบไปจะทำอไรเพราะเราไม่มีเป้าหมาย พ่อแม่บอกถ้าชอบอังกฤษก็เรียนครูอังกฤษสิ เนื่องจากพ่อแม่เราเห็นว่าอาชีพครูนั้นมั่นคง มีสวัสดิการที่ดี และอีกอย่างพี่เราก็เป็นข้าราชการครูด้วยแหละ ก็เลยอยากให้เราเป็นอีกคน ซึ่งเราไม่ได้อยากเป็นครูเลย ขอย้อนมาเรื่องของความฝันที่อยากจะเป็นศิลปิน/นักร้อง คือในเรื่องนี้เราไม่ได้แค่ฝัน เราก็ทำอยู่ ฝึกทำเพลงเรื่อยๆ แต่งเพลงเอง เอาบีทเขามาแล้วแต่งใส่เนื้อร้องบ้าง หรือบางทีก็ทำดนตรีเอง จากนั้นก็อัพลงยูทูป แต่คนติดตามกับยอดวิวก็ไม่ได้มากหรอก😅 พ่อแม่เราบอกให้ทำเรื่องพวกนี้เป็นงานอดิเรก ซึ่งเราก็เชื่อฟัง (ถ้าเป็นเมื่อก่อนนี่เราจะคัดค้านมาก😄) หลายวันก่อนเราไปเจอคลิปอาจารย์ชัชชาติ เขาพูดเอาไว้ว่า "อย่าไปกังวลเรื่อง Passion มาก ผมเชื่อว่าในโลกนี้ไม่มีพอสำหรับ Passion ของทุกคน งานคือสิ่งทำให้ชีวิตรอด Passion ไปหาเอานอกงานได้ " 

ช่วงนี้เราก็หาว่าจะเข้าคณะอะไรอยู่ตลอด เราอยากได้คณะที่จบมาแล้วมีงานทำ แต่ขอบอกไว้ก่อนว่าเราไม่ถนัดวิทย์-คณิต ทั้งที่อยู่สายวิทย์-คณิต งงป่ะ😂 ดังนั้นพวกแพทย์ วิศวะ ทันตะ บัญชี และอื่นๆที่เกี่ยบกับสายวิทย์-คณิต น่าจะต้องตัดไป เหลือแต่สายศิลป์ ซึ่งอาชีพที่เรามองว่าไม่ตกงานแน่ๆก็คือครูนั่นแหละ แต่เราไม่ได้ชอบไง พ่อเราบอกเรียนครูอังกฤษไปก่อนก็ได้ ในอนาคตอาจจะได้ไปเจอเพื่อน มีconnectionต่างๆ อาจจับพลัดจับผลูไปทำอย่างอื่นที่ไม่ใช่อาชีพครู หรือถ้าไม่มีงานอะไรจริงๆก็กลับมาเป็นครูได้ อยากรู้ว่ามันจะ work จริงหรอ ถ้าเราไม่ได้ชอบ หรือควรทำไปเพื่อให้ชีวิตรอดอย่างอาจารย์ชัชชาติกล่าวไว้

แล้วทีนี้เราควรฟังพ่อ หรือต้องทำยังไงดี เราไม่รู้จะเรียนคณะอะไรเลยจริงๆ