โดนถามตลอดว่าทำไมเรียนราชภัฎ เรียนครูหรอ ทำไมไม่ไปเรียนที่อื่นอะไรประมาณนี้ค่ะ ส่วนมากเราไม่ได้ตอบอะไรเเค่จะยิ้มๆให้เเล้วเขาก็จะเลิกถามไปเอง ที่เราเลือกเรียนเพราะว่าส่วนนึ่งฐานะทางบ้านไม่ดีด้วยค่ะ ถ้าไปที่อื่นกลัวพ่อเเม่ไม่ไหวค่ะ ราชภัฎใกล้บ้านด้วยเเละอื่นด้วยค่ะ เเล้วเราก็พอจะคิดได้อยู่ค่ะว่าราชภัฎเขาก็ไม่ค่อนเน้นจริงๆนั้นแหละ พอได้ยินเเบบนี้บ่อยๆมันก็บั่นทอนจิตใจอยู่ค่ะ รู้สึกท้อเลย เราก็ยังไม่รู้เลยว่าอนาคตเราจะทำอะไร ทั้งที่ตะก่อนตั้งเป้าหมายไว้ดีมากๆเลย เเต่ตอนนี้ไม่เลยค่ะมันรู้สึกมืดๆเหมือนตัวเองก็เรียนเเค่เอาวุฒิเลยค่ะ ไม่มีเป้าหมายอะไรเเล้ว
[code][/code]