คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเรามีหลานหนึ่งคนอายุ4ขวบแล้วหลานเราคือไม่ค่อยอยู่กับพ่อแม่แต่ส่วนใหญ่จะไปอยู่กับฝั่งย่ามากกว่า
แล้ววันนี้แม่น้องพาไปตัดผมทุกๆครั้งที่ตัดก็ไม่ค่อยมีปัญหาน้องไม่ค่อยชอบคลุมผ้าสักเท่าไหร่แต่วันนี้ก็ยอมคลุมผมมันก็น่าจะเข้าไปทำให้คันแล้วน้องเราก็คือร้องแล้วก็กรี๊ดใส่พี่คนนั้นแต่น้องก็ยังมีความทนแล้วมันก็นานน้องเลยกลายเป็นงอแงลามไปเรื่องอื่นพอเสร็จแล้วขึ้นมาบนรถน้องก็ยังงอแงอยู่ซึ่งการแก้ปัญหาของแม่น้องคือแบบอันนี้เราไม่เข้าใจมากๆแม่น้องบอกทำนองว่าหยุดร้องถ้าไม่หยุดเดี๋ยวจะตีคือพูดจนถึงบ้านน้องก็ไม่หยุดซึ่งเรานั่งอยู่ด้วยเราก็บอกให้น้องควบคุมอารมตัวเองหน่อยเราก็ไม่กล้าที่จะพูดอะไรมากอยากรู้วิธีการจัดการของแม่น้องซึ่งปกติเราจะกล้าสอนน้องอยู่ด้วยกันบ่อยพอลงรถเราก็พยายามบอกน้องใจเย็นๆแล้วมาคุยกันดีๆพูดด้วยเหตุผลเราจะเป็นคนที่ชอบดูคลิปว่าเด็กทำไมถึงมี
พฤติกรรมแบบนี้ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ปกติมากที่เด็กส่วนใหญ่จะเป็นแบบนี้เพราะเค้ายังคิดวิเคราะห์ไม่ได้ไงเลยต้องมีพ่อแม่ที่มีสติและสอนเค้าได้ซึ่งมันก็มีวิธีจัดการหลายแบบพ่อแม่ส่วนใหญ่เป็นยังไงไม่รู้แต่พี่เราจะพูดไปทางที่มันแบบใช้กำลังแก้ปัญหาเกินไปเช่นเดี๋ยวแม่จะตีน้ะรึแม่จะไม่รักพูดบ่อยมากๆจริงๆเราไม่อยากยุ่งเลยน้ะเราสงสารหลานมากๆที่ได้ยินสิ่งนั้นคือเด็กเค้ายังคิดไม่ได้เหมือนคนโตไงคำพูดแบบนี้มันเลยทำร้ายจิตใจเด็กมากๆแล้วเราก็เลยอยากจะที่จะช่วยจัดการเราเลยแบบขออุ้มน้องแล้วพี่เราก็แบบพูดทำนองแบบจะมายุ่งทำไมเดี๋ยวจัดการเองแหละซึ่งเราก็ทำไรไม่ได้อีกเราเลยรอให้น้องมีสติและใจเย็นก่อนถึงเข้าไปคุยที่น้องยอมนิ่งได้เพราะพี่เราให้ดูโทรศัพท์ถึงนิ่งเราเลยแบบห้ะมันใช่หรอนี่คือสิ่งที่บอกจะจัดการเองเราเลยหยุดวิดีโอก่อนแล้วบอกน้องกำลังจะคุยเลยพอพี่เราเข้ามาก็มาด่าเราว่าจะพูดอะไรนักหนารำคาญแบบจะมาสอนทำไมมันก็อยู่นิ่งแล้วไรทำนองนี้เราเลยบอกนี่กำลังจะสอนให้น้องควบคุมอารมณ์ตัวเองอยู่น้ะถ้าตัวเองไม่ทำก็ไม่ต้องมาห้ามคนอื่นเราเลยเผลอขึ้นเสียงใส่แบบทำไมต้องมาห้ามซึ่งเราไม่ควรทำแหละต่อหน้าหลานแล้วแม่เราก็เอากับเค้าด้วยเลยคือกลายว่าเราเป็นคนผิดแล้วด่าเราประสาทรึป่าวพูดไม่หยุดบ้ารึไงคือเราร้องไห้เลยเว้ยสิ่งที่เราจะทำมันผิดหรอคือแบบเราก็สอนได้เท่าที่เราร้เราเคยฟังมาอะไรที่มันดีก็อยากจะสอนหลานถ้าโตไปก็เป็นปัญหาสังคมซึ่งแค่ตอนนี้พี่เรายังเอาไม่อยู่เลยโตไปจะควบคุมได้มั้ยมีแต่จะสั่งให้ตามอย่างเดี๋ยวซึ่งเราไม่โอเคมากๆเราก็เลยโวยวายอธิบายให้ฟังมันก็เลยกลายเป็นทะเลาะแต่เราจะไม่สนใจเค้าละคือจะโฟกัสแค่หลานอย่างเดียวเราเลยแบบคิดขึ้นมาเลยรึว่าเราไม่ควรยุ่งรึยังไงเห็นลูกคนอื่นที่เค้าเชื่อฟังพ่อแม่ก็ชมเค้าว่าดีเนาะแล้วมาเปรียบเทียบกับเด็ก4ขวบซึ่งตัวเองไม่เคยสอนเลยไงเราทะเลาะกับพี่เรื่องนี้บ่อยมากจนเราเริ่มท้อแล้วว่ารึควรปล่อยให้มันเป็นแบบนั้นไม่แปลกที่น้องชอบอยู่กับย่าตอนที่เราอยู่กับย่าน้องเราสอนน้อง
ย่าน้องไม่เคยปิดกั้นความคิดเลย
เราเลยอยากจะขอคำปรึกษาหน่อยว่าควรยังไงดี
ปรึกษา
แล้ววันนี้แม่น้องพาไปตัดผมทุกๆครั้งที่ตัดก็ไม่ค่อยมีปัญหาน้องไม่ค่อยชอบคลุมผ้าสักเท่าไหร่แต่วันนี้ก็ยอมคลุมผมมันก็น่าจะเข้าไปทำให้คันแล้วน้องเราก็คือร้องแล้วก็กรี๊ดใส่พี่คนนั้นแต่น้องก็ยังมีความทนแล้วมันก็นานน้องเลยกลายเป็นงอแงลามไปเรื่องอื่นพอเสร็จแล้วขึ้นมาบนรถน้องก็ยังงอแงอยู่ซึ่งการแก้ปัญหาของแม่น้องคือแบบอันนี้เราไม่เข้าใจมากๆแม่น้องบอกทำนองว่าหยุดร้องถ้าไม่หยุดเดี๋ยวจะตีคือพูดจนถึงบ้านน้องก็ไม่หยุดซึ่งเรานั่งอยู่ด้วยเราก็บอกให้น้องควบคุมอารมตัวเองหน่อยเราก็ไม่กล้าที่จะพูดอะไรมากอยากรู้วิธีการจัดการของแม่น้องซึ่งปกติเราจะกล้าสอนน้องอยู่ด้วยกันบ่อยพอลงรถเราก็พยายามบอกน้องใจเย็นๆแล้วมาคุยกันดีๆพูดด้วยเหตุผลเราจะเป็นคนที่ชอบดูคลิปว่าเด็กทำไมถึงมี
พฤติกรรมแบบนี้ซึ่งมันเป็นเรื่องที่ปกติมากที่เด็กส่วนใหญ่จะเป็นแบบนี้เพราะเค้ายังคิดวิเคราะห์ไม่ได้ไงเลยต้องมีพ่อแม่ที่มีสติและสอนเค้าได้ซึ่งมันก็มีวิธีจัดการหลายแบบพ่อแม่ส่วนใหญ่เป็นยังไงไม่รู้แต่พี่เราจะพูดไปทางที่มันแบบใช้กำลังแก้ปัญหาเกินไปเช่นเดี๋ยวแม่จะตีน้ะรึแม่จะไม่รักพูดบ่อยมากๆจริงๆเราไม่อยากยุ่งเลยน้ะเราสงสารหลานมากๆที่ได้ยินสิ่งนั้นคือเด็กเค้ายังคิดไม่ได้เหมือนคนโตไงคำพูดแบบนี้มันเลยทำร้ายจิตใจเด็กมากๆแล้วเราก็เลยอยากจะที่จะช่วยจัดการเราเลยแบบขออุ้มน้องแล้วพี่เราก็แบบพูดทำนองแบบจะมายุ่งทำไมเดี๋ยวจัดการเองแหละซึ่งเราก็ทำไรไม่ได้อีกเราเลยรอให้น้องมีสติและใจเย็นก่อนถึงเข้าไปคุยที่น้องยอมนิ่งได้เพราะพี่เราให้ดูโทรศัพท์ถึงนิ่งเราเลยแบบห้ะมันใช่หรอนี่คือสิ่งที่บอกจะจัดการเองเราเลยหยุดวิดีโอก่อนแล้วบอกน้องกำลังจะคุยเลยพอพี่เราเข้ามาก็มาด่าเราว่าจะพูดอะไรนักหนารำคาญแบบจะมาสอนทำไมมันก็อยู่นิ่งแล้วไรทำนองนี้เราเลยบอกนี่กำลังจะสอนให้น้องควบคุมอารมณ์ตัวเองอยู่น้ะถ้าตัวเองไม่ทำก็ไม่ต้องมาห้ามคนอื่นเราเลยเผลอขึ้นเสียงใส่แบบทำไมต้องมาห้ามซึ่งเราไม่ควรทำแหละต่อหน้าหลานแล้วแม่เราก็เอากับเค้าด้วยเลยคือกลายว่าเราเป็นคนผิดแล้วด่าเราประสาทรึป่าวพูดไม่หยุดบ้ารึไงคือเราร้องไห้เลยเว้ยสิ่งที่เราจะทำมันผิดหรอคือแบบเราก็สอนได้เท่าที่เราร้เราเคยฟังมาอะไรที่มันดีก็อยากจะสอนหลานถ้าโตไปก็เป็นปัญหาสังคมซึ่งแค่ตอนนี้พี่เรายังเอาไม่อยู่เลยโตไปจะควบคุมได้มั้ยมีแต่จะสั่งให้ตามอย่างเดี๋ยวซึ่งเราไม่โอเคมากๆเราก็เลยโวยวายอธิบายให้ฟังมันก็เลยกลายเป็นทะเลาะแต่เราจะไม่สนใจเค้าละคือจะโฟกัสแค่หลานอย่างเดียวเราเลยแบบคิดขึ้นมาเลยรึว่าเราไม่ควรยุ่งรึยังไงเห็นลูกคนอื่นที่เค้าเชื่อฟังพ่อแม่ก็ชมเค้าว่าดีเนาะแล้วมาเปรียบเทียบกับเด็ก4ขวบซึ่งตัวเองไม่เคยสอนเลยไงเราทะเลาะกับพี่เรื่องนี้บ่อยมากจนเราเริ่มท้อแล้วว่ารึควรปล่อยให้มันเป็นแบบนั้นไม่แปลกที่น้องชอบอยู่กับย่าตอนที่เราอยู่กับย่าน้องเราสอนน้อง
ย่าน้องไม่เคยปิดกั้นความคิดเลย
เราเลยอยากจะขอคำปรึกษาหน่อยว่าควรยังไงดี