แมวเราเสียชีวิต เราเสียใจมากที่ไม่ได้อยู่กับเขาในวันสุดท้ายของชีวิต เรามาทำงานเพิ่งกลับบ้านไปหาเมื่อวันเสาร์ พอวันอาทิตย์เย็นเราต้องกลับมาทำงาน แมวเราก็ปกติดี เราหอมเขาก่อนขึ้นรถ พอเช้าวันพุธคนที่บ้านเราโทรมาบอกว่า แมวเราตาย แมวชักแล้วอ้วกเป็นเลือด ซึ่งน้องตายตอนกลางดึก ตอนน้องจะหมดลมหายใจ น้องไม่มีใครอยู่ข้างๆเลย แม้แต่เรา เราก็ไม่ได้อยู่ดูใจเขา ก่อนน้องจะหมดลมหายใจน้องคงคิดถึงเรา ว่าเราไปไหนทำไมไม่มาช่วยเขา ไม่มาอยู่ข้างๆเขา ทุกครั้งที่เราหลับตา เราจะจินตนาการไปเห็นภาพ ตอนน้องกำลังชัก เราคิดว่าตอนนั้นน้องคงจะต้องการเรามาก แต่เรากลับไม่ได้อยู่กับเขา ปล่อยเขาหมดลมไปตามลำพัง เราเสียใจ เสียใจที่เราไม่ได้อยู่กับเขาให้กำลังใจเขา ทุกอย่างมันไวมาก เรายอมรับความจริงไม่ไหว เรามีคำถามในใจว่าเพราะอะไรน้องถึงเป็นแบบนี้ ทั่งๆที่ก่อนเรากลับมาทำงานน้องก็ปกติดี เราเสียใจมากๆ เรายอมรับความจริงไม่ไหว เราสงสารน้องที่ต้องตายแบบทรมาน เราไม่รู้ต้องใช้ชีวิตต่อไปยังไง เราเจ็บปวดเหลือเกิน เราไม่มีแรงทำอะไรเลย เราอยากบอกน้องว่า เรารักน้องรักมากๆ เราเสียใจที่ไม่ได้อยู่กับน้องในวันสุดท้ายของชีวิต เราเสียใจที่รู้ว่าตอนน้องจะไปน้องไม่มีใครอยู่ข้างๆเลยแม้แต่เรา หรือแม้แต่พี่น้องคอกเดียวกัน ก็ไม่ได้เจอกัน เราจะจัดการกับความรู้สึกตัวเองยังไงดีคะ เรายอมรับความจริงไม่ไหว เรารักน้องมากๆ เวลาเราอยู่บ้าน เราก็จะกินจะนอนอยู่ด้วยกันเพราะน้องติดเรามาก วันหยุดครั้งนี้เรากลับไปจะไม่เจอน้องอีกตลอดไปแล้ว