ผมกับแฟนคบกันมาประมาณ4เกือบๆ5เดือน เราเริ่มคบกันวันที่ 1 มกราคม ช่วงแลกๆเป็นไปได้ด้วยดีมากครับอะไรก็ดีไปหมดจนผมรักเขามากๆ แล้วพอผมมารู้ความจริงในช่วงเดือนเมษาว่าเขาทำงาน N ซึ่งผมมารู้ตอนนั้นมันก็สายไปแล้วจะให้เลิกทั้งๆที่ยังรักมากๆผมก็ทำไม่ลง ผมรักเขามากจนขาดเขาไม่ได้สุดท้ายเราก็ได้นั่งคุยกันและตัวผมเองก็อยากไปต่อเลยลองฝืนดูทั้งๆที่รู้ว่าตัวเองไม่ไหวแน่ๆแต่ก็นั่นแหล่ะครับคำว่ารักมันค้ำคอ เรื่องหลักของกระทู้นี้มันอยู่ตรงนี้ครับ คือช่วงตอนนั้นผมอยู่ระยอง แฟนผมเป็นคนนนทบุรี เราคอลหากันแล้วเขาก็พูดกับผมว่าเขาคิดถึงผมอยากเจอผมมากซึ่งผมก็ดีใจที่เขาพูดแบบนี้ผมจึงจองตั๋วออกเดินทางมาหาเขาไกลถึง 200 กม. พอผมมาถึงบ้านเขาเราได้อยู่แบบ2ต่อกันจริงๆได้แค่แปปเดียวหลังจากนั้นเขาก็พาเพื่อนเขามาบ้านแล้วก็ออกไปเที่ยวกับเพื่อนๆของเขา แล้วทิ้งให้ผมอยู่คนเดียว ตอนนั้นผมโคตรเฟลมากแบบบอกไม่ถูกเลยครับแต่เรื่องมันยังไม่จบแค่นี้ วันต่อๆมาติดกันประมาณ3-4วันเขาก็รับงานN และออกตลอดทุกคืนกลับถึงบ้านทีก็6โมงเช้าเป็นแบบนี้ทุกวัน ผมไม่รู้ว่าเขาทำมันระดับไหนต่อให้ผมถามไปเขาก็คงไม่บอกความจริง ผมจึงอดคิดมากไม่ได้เลยว่าคนที่ผมรักจะทำอะไรรับหลังผมรึป่าว ช่วงวันแรกๆผมก็เก็บไม่ยอมพูดเลยว่าผมไม่สบายใจเพราะผมก็ไม่อยากให้เขาต้องมาคิดมากกับเรื่องของผม แต่พอมาจนถึงเมื่อวานผมทนไม่ไหวจนระเบิดออกมาแล้วคุยกับเขา เขาขอให้ผมหยุดคิดมากเขาบอกว่ามันเป็นแค่งาน ยอมรับตามตรงเลยว่าตั้งแต่ตอนรู้วันแรกจนถึงตอนนี้ผมเป๋มากเลยทำอะไรไม่ถูกจากเชื่อใจมากๆ กลายเป็นว่าผมระแวงเขาตลอดเวลาผมทุกครั้งที่เขาออกไปทำงานผมก็อดคิดไม่ได้เลยว่าเขาจะโดนอะไรบ้าง แต่เขาก็มักบอกกับผมเสมอว่าไม่มีอะไรหรอกมันก็แค่งาน แล้วเขาก็ด่าผมเป็นชุดเลยแล้วก็ขอให้ผมเข้าใจเขาบ้าง ซึ่งผมก็คิดในใจว่าแล้วทำไมเขาไม่นึกถึงใจผมบ้างหล่ะ (ผมก็เคยขอให้เขาเลิกแล้ว เขาสวนผมกลับมาว่าแล้วผมจะดูแลเขาได้หรอเลี้ยงดูเขาได้หรอสิ่งที่เขาทำอยู่มันสามารถหาเงินหลักแสนได้ภายใน1สัปดาห์ซึ่งพอเขาบอกผมอย่างงั้นผมก็ยิ่งคิดหนักเลยว่างานที่เขารับมันคงไม่ใช่งานNแบบธรรมดาอย่างแน่นอน)ซึางพอผมรู้อะไรแบบนี้ในหัวผมมันก็คิดมากตลอดเวลาทั้งอยากเลิก แต่ก็ยังอยากอยู่กับเขาเพราะคิดถึงช่วงเวลาแรกๆที่เรามีให้กันมันดีจนผมไม่อยากเลิกแล้วก็ไม่อยากมีใครตอนนี้ผมไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไงดีเลยครับ ฝากพี่ๆเพื่อนให้คำแนะนำหน่อยครับ