สวัสดีค่ะคือเราอายุ22ปีนะคะ สูง 168 นน.60
สำหรับเราถือว่าสมส่วนแล้วไม่ผอมไปไม่อ้วนไปหรือที่เรียกกันว่าอวบ เราชอบหุ่นตัวเองมากค่ะนมเป็นนมก้นเป็นก้น แต่เหมือนที่บ้านไม่เข้าใจกับหุ่นที่ว่าอวบอ่ะค่ะ เหมือนทุกคนในบ้านผอมหมดนน.แต่ละคนไม่เกิน50เลย แล้วเหมือนวันนั้นเรานั่งกินข้าวอยู่ค่ะ ยายเราพูดขึ้นมาว่า ทำไมอ้วนจัง ไม่สวยเลยอ่ะแบบนี้ใครที่ไหนจะมาเอา ถ้ายายเป็นเธอนะยายไม่ปล่อยให้ตัวเองอ้วนหรอก แบบนี้ไงถึงหาแฟนรวยๆไม่ได้สักที อะไรประมาณนี้อ่ะค่ะ เชิงเหน็บแนม ยกเราไปเปรียบเทียบกับน้องสาวเราที่น้ำหนัก40 ส่วนตัวเราคือน้ำหนัก60 คนทั้งบ้านทั้งพ่อทั้งแม่ยายก็จะยกย่องน้องเป็นพิเศษเพราะตัวเล็ก ไม่สูงมาก
เราผู้พยายามอธิบายให้ทุกคนเข้าใจว่าเราชอบหุ่นแบบนี้จริงๆ ผู้ชายที่ชอบผู้หญิงอ้วนมีเยอะแยะไป เขาก็บอกว่าเรายอมรับความจริงไม่ได้ว่าตัวเองอ้วนหรอ เราก็งงว่าเอ้า ก็ยอมรับไงถึงได้ชอบหุ่นตัวเอง ไม่งั้นลดไปนานแล้วอะไรแบบนี้อ่ะค่ะ ซึ่งปัญหามันอยู่ที่ว่า เราโดนทุกคนในบ้านพูดจาแบบนี้ใส่ทุกๆครั้งที่กำลังจะหยิบอะไรเข้าปาก เช่น กำลังกินข้าว น้ำต่างๆ หรือบางทีนั่งอยู่เฉยๆยายก็จะมานั่งจ้องเราแล้วพูดขึ้นมาว่าอ้วนมากเลยอ่ะ200โลแล้วมั้ง อะไรแบบนี้อ่ะค่ะมันบั่นทอนจิตใจเรามาก ทำให้เราหมดความมั่นใจไปเลย
อยากรู้ว่าจะแก้ปัญหายังไงให้ที่บ้านเข้าใจดีคะ เพราะเรารู้สึกว่าเราไม่ได้อ้วนจนถึงขั้นส่งผลต่อร่างกาย รู้สึกว่าที่มีอยู่ก็โอเคแล้ว หรือจะยอมทิ้งหุ่นที่ชอบแล้วลดให้มันจบๆไปดีคะ