แฟนเราเป็นฝ่ายเข้ามาคุยมาจีบเราค่ะ เราก็รู้สึกดีเลยตัดสินใจคุยต่อ แล้วเราเป็นคนที่จริงจังกับความรักมาก ก็ตั้งใจให้เป็นความสัมพันธ์ระยะยาว เค้าเองก็คิดเหมือนกัน ทุกวันที่คุยก็คุยแบบแฟนนะคะ พอคุยได้เกือบเดือนเค้าก็ขอคบเป็นแฟนจริงจัง เป็นเรื่องเป็นราว พอหลังจากเป็นแฟนไม่กี่วัน เหมือนได้เข้าสู่โหมดจริงจัง ทางครอบครัวแฟนก็เข้ามามีส่วนในการคบกันของเรากับเค้า จนวันนึงก็มีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องสุขภาพ (ซึ่งจริงๆ แล้วมันไม่ใช่เรื่องอันตรายอะไรเลย เราไม่ได้เป็นอย่างที่เค้าคิด และมันไม่มีผลกระทบกับอะไรทั้งนั้น) เราเข้าใจเค้านะคะ ทางครอบครัวเค้าคงกลัว คิดว่าจะไม่เป็นการดีกับลูกหลานที่จะมาเกิดในตระกูลเค้า แฟนเราก็ได้คุยกับครอบครัวเค้า ก็ไม่รู้ว่าคุยอะไรกันยังไงเพราะมีการทะเลาะกัน แล้วเค้าก็มาบอกเลิกเราค่ะ เรื่องมันก็จบง่ายๆ แบบนั้นเลย

อยากมาระบาย เล่าเรื่อง และถามความเห็นเพื่อนๆ ในนี้ แต่ก็กลัวเจ้าตัวมาเห็น ^^; คิดว่ามันแฟร์กับเราแล้วรึเปล่าคะ เวลาที่คุยที่คบกันมันสั้น แต่เราจริงจังและรู้สึกกับเค้ามาก เราเป็นแฟนที่ดี เป็นเพื่อนที่ดีให้เค้า มั่นใจและตั้งใจจะเป็นลูกสะใภ้ที่ดีของบ้านเค้า พร้อมปรับตัวทุกอย่าง พอมันจบแบบนี้เลยรู้สึกเหมือนฟ้าผ่า เหมือนฝันร้าย ความฝันความหวังทุกอย่างมันพังลงภายในพริบตาอะไรแบบนั้นเลยค่ะ ตอนที่คบกันก็คิดทุกวันว่า "ไม่อยากจะเชื่อว่าจะได้เจอความรักที่ดีขนาดนี้" ตอนนี้ก็คิดค่ะ ว่า "ไม่อยากจะเชื่อว่ามันจะกลายเป็นแบบนี้" ตลอดเวลาที่คุยที่คบกันเค้าดูรักเรามาก แต่พอเลิกปุ๊บ เอ.. เหมือนว่าเราไม่เคยรู้จักกันมาก่อนเลยค่ะ ตลกดีนะคะ 555

เราเจ็บกับการผิดหวังเรื่องความรักมาเยอะมากจนเป็นคนปิดใจ ไม่สนใจ โฟกัสแต่ตัวเอง เค้าคือคนที่มาทำให้เรายอมเปิดใจและเชื่อว่ามีความรักดีๆ อยู่จริง ทุกอย่างมันกำลังไปได้ดี เราเข้าใจครอบครัวเค้านะคะ พร้อมจะอธิบายว่าเราไม่ได้เป็นอะไร แต่เหมือนเค้าไม่อยากแม้แต่จะมาคุยกับเราให้เคลียร์เลย จนสุดท้ายก็เป็นแบบนี้ 55555 ยังคิดถึงค่ะ เคยรู้สึกยังไงตอนนี้ก็ยังเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือความเสียใจค่ะ

มาแชร์กันได้นะคะ ให้กำลังใจ แสดงความคิดเห็น หรือจะให้คำแนะนำ เช่น ควรเดินหน้าต่อ รอให้เค้ากลับมา บลาๆ งดคำหยาบคายและการซ้ำเติมนะคะ แผลยังสดอยู่ค่า ^^;