ผมมีพี่น้องอยู่ 3 คนครับ
ที่บ้านทำธุรกิจค้าขายครับ แล้วแม่ขอให้ผมเข้าไปช่วยทำ แต่ทำงานด้วยกันไม่ได้ครับ ผมเลยขอทำเอง แม่เลยให้ผมจ่ายส่วนของมูลค่าสต๊อคสินค้า กับลูกหนี้ แล้วก็ค่าเช่าให้เค้าครับ แล้วจะให้ผมทำเองเลย ผมก็ทำงานที่ร้านไปจ่ายค่าเช่ารายเดือนไป บวกกับทยอยจ่ายลูกหนี้กับสต๊อคไปจนหมดครับ ผมก็ทำจนที่ร้านโตขึ้นเยอะมากๆครับ

เรื่องที่มีปัญหาอยู่ตอนนี้คือ พี่ผมมาคุยเรื่องส่วนแบ่งของธุรกิจครับว่าเค้าต้องมีส่วนแบ่งครับ ธุรกิจนี้ผมทำคนเดียวพี่ก็ทำงานส่วนตัวไม่ได้มาทำอะไร

มุมมองของผมก็คือส่วนของที่ดิน+อาคาร ก็หารกัน แต่ส่วนตัวธุรกิจ ผมคิดว่ามันต้องเป็นของผมครับ
แต่ในมุมของพี่คือ เหมือนส่วนที่ผมจ่ายแม่ไป ค่าสต๊อคกับลูกหนี้พวกนี้คือ ผมไม่ได้ใช้เงินตัวเองจ่าย แต่ใช้เงินที่ร้านจ่ายครับ ซึ่งไม่ใช่เงินของผม เท่ากับว่าตัวธุรกิจนี้ไม่ใช่ของผมครับ
ผมไม่เกี่ยงเลยนะครับถ้าพี่ผมเค้าจะมาช่วยกันทำแล้วแบ่งส่วนแบ่งไปครับ แต่ในที่นี้คือจะไม่ทำครับแต่จะขอหุ้นส่วนครับ

ผมรู้สึกวู้บเลยครับ เหมือนลงแรงทำไปเยอะมากจนร้านโตมาขนาดนี้ครับ ตอนสมัยมาทำใหม่ๆแทบไม่มีกำไรเหลือครับ อยากจะขอความรู้ความคิดเห็นจากทุกคนหน่อยครับว่าจริงๆแล้วมันต้องเป็นแบบที่พี่ผมพูดมั้ยครับ