เริ่มเรื่อง ยาวนิดนึง ชีวิตไม่ง่าย 
เมื่อ 3 ปี แรกที่คบกัน ตอนนั้น แฟนเราเค้าดีมาก ดูแลตั้งแต่ จิตใจและค่าใช้จ่าย ความเป็นอยู่ให้เรา ดีขึ้น เพียงแต่ตลอดระยะเวลา3ปี แฟนเราอยู่ต่างจังหวัด และ ต่างประเทศ จะเจอกันก็เดือนละ 2-4ครั้ง ...แน่นอนว่า คนที่ เริ่มหงุดหงิด เบื่อหน่าย และแสดงอารมณ์ต่างๆคือเรา ในช่วง 1ปีหลังเราจะเหวี่ยงมาก แต่ เราไม่เคยรู้เลยว่า สิ่งที่เรา เป็น ก็เป็นจุดที่ทำให้แฟนเราเบื่อ โดยเราไม่รู้ตัว เราจะเฝ้ารอถามเสมอว่าเมื่อไหร่จะได้อยู่ด้วยกัน เรา อารมณ์แปรปรวน มาตลอด แฟนเราอยากรวย ก็บ้าทำงาน แม้กระทั่ง เสาร์อาทิตย์ ก็ ไม่มีเวลา สวัสกันต้อง ไปทำธุรกิจเสริม ซัก1วัน พอวันอาทิตย์ ก็กลับไปทำงานต่างจังหวัด และ ต่างประเทศ ตลอด  ... ชีวิตคู่ อยู่ไกลกันมา ร่วม 6 ปี เราก็จับได้ว่า แฟนเรา มีไปเที่ยว อาบ อบ นวด ทำให้เรายิ่งระแวง ท่าทีเราต่อแฟน ยิ่งแย่ลง แล้วก็จากนั้น ก็ ยังคุยกัน เราพยายาม เข้าใจว่ามันคือเรื่องพวกผู้ชาย เราคบกันต่อ อีก 3-4ปีซึ่งตอนนั้น เราเท่ากับคบเค้า มา 10 ปีแล้ว ก็ ตัดสินใจแต่งงาน เพราะ อยากให้ครอบครัว สบายใจ เพราะเราก็ คบกันมานาน และ แฟนเราเค้าก็ ยังเสมอต้นเสมอปลาย    จน เมื่อ ครบปีที่11 เรา จับได้ว่า แฟนเรา คบ ซ้อน กับผู้หญิงนางนึง (มารู้ว่าเค้าคบซ้อนกัน ก่อนเราแต่งงาน มาตั้ง 6ปี)  นั่นหมายถึง ช่วง 4ปีแรกที่คบเราคบเราคนเดียว และ 6 ปีหลังคือคบซ้อน เรามาจับได้ปีที่11 ... 

ตอนนั้น เรา โลกพัง เพราะแฟนเรา พอเค้าเห็นว่าเราจับได้เค้า พูดทันทีว่า เค้าอยากอิสระ ที่เค้า อยู่กับเรา เพราะผูกพัน ที่เค้า ดูแลชีวิตความเป็นอยู่เราเพราะ เค้าผูกพัน  ...เค้าขออิสระ แต่เค้า จะยัง ออกค่าใช่จ่าย ดูแลเรื่องเงินทองให้เราเหมือนเดิม จนกว่าเราจะไปเจอคนใหม่ 

เวรกำ กำเวร   เค้าบอกว่า เรามีความสุขฝ่ายเดียว เค้าอยู่กับเราไม่มีความสุข >>> ตอนนั้น เจ็บมาก ไม่อยากเสียเค้าไป เราทำทุกอย่าง เสียศักดิ์ศรี ก็ยอม เพื่อดึงสามีเค้ากลับมา  ยอมให้เค้าพูดออกมาใส่เราเจ็บๆ เราก็ทน อดทน >>>> ผู้หญิงนางนั้นก็ร้ายมาก นาง บอกว่า แฟนเราบอกว่า เราไม่ยอมเลิก ทั้งที่เค้าบอกเลิก แล้ว เราจะเสียศักดิ์ศรี อยู่ทำไม แต่งงาน ก็ไม่ได้จดทะเบียน กันไม่มีอะไนยากที่จะเลิกกัน จะรั้ง ไว้ทำไม 

ตอนนั้น เรา ทรมานมาก ผ่านไป อีก 1ปี ที่เราอดทน สามีเราคนนี้ ตัดสินใจ กลับมา คบกับเราต่อ และ เลือกเรา  (ช่วงที่เกิดเรื่อง คือ เค้าอยู่ไกลเราตลอดเวลา ทำงานต่างประเทศ ต่างจังหวัด ตลอด) วันที่เค้ากลับมา มีแค่เรา จริงๆ ก็คือ 2ปี ที่เค้าต้อง ไปอยู่ต่างประเทศ นานมาก ในช่วง สถานการณ์โควิด 
หลังจากเกิดเรื่องราว รักซ้อน คบซ้อน เค้า ก็ต้อง ไปทำงาน ต่างประเทศ ซึ่ง เราก็ อดทน อยู่ไกลๆกับเค้ามาตลอด ถามว่าวันนี้  ระแวงไหม มันก็ระแวง ถามว่า ทำไม ยังไม่ไปจากเค้า ถ้าตัดเรื่อง เงินๆทองๆ ออกไป ในวันนี้ เรา ก็ไม่ได้ลำบากเหมือนเมื่อก่อน ถ้าอยู่แบบ ประหยัดมากๆ ก็อยู่ได้ ลูกก็ไม่มีด้วยกัน ทำไมยังทน เพราะ อายุ ที่มากขึ้น อีก 15 ปี ก็ 60 แล้ว เรา จะ ยังรอ ผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่า สามี ที่เลี้ยงดูแต่เงินส่งเงินมาให้  แต่กินข้าวด้วยกัน/เที่ยวด้วยกัน/มีเป้าหมายมีบ้านใหม่/รถใหม่/ธุรกิจที่จะทำร่วมกัน ด้วยกัน ก็ยังไม่มี แม้เค้าจะมีเราเพียงคนเดียว แล้ว แค่2ปีที่ห่างไกล มันก็ ว้าเหว่มาก คุยทาง โทรศัพท์ตลอด นานๆคุยกันที เพราะ บางทีก็เริ่มไม่มีอะไรจะคุย  ...  ไม่รู้ว่าที่รอคอยตอนนี้คุ้มค่าจะรอแค่ไหน วันนี้ ได้แต่พิมพ์ หา แฟนแบบตัดพ้อ น้อยใจ ชีวิตคู่ที่ นับๆก็ 13ปี แล้ว ที่คบมาผ่าน ทุกข์ใจ สุขใจ ผ่านเรื่องราว แย่ๆและดีๆมา 

ถ้าเป็น คุณ
1)คุณจะกลับมาโสด อยู่คนเดียว ดีกว่า แต่ การใช้ชีวิตจะต้อง ประหยัด กว่าเดิม ประมาณ 2หมื่น แต่ก็ พออยู่ได้
ซึ่งอายุ ก็มากแล้ว จะเปิดใจ ก็ ไม่ง่าย เลย และไหนจะสังคมคนรอบข้างอีก และไหนจะครอบครัวที่เค้าจะห่วงว่าชีวิตคู่เรามันพังแบบนี้อีก 

2) รอ เค้ากลับมา แต่เค้าก็อาจจะกลับมา แต่ทำงาน ต่างที่ ไปๆมาๆ เจอกัน เดือนละ 2-4ครั้ง อีก เพราะหน้าที่การงาน

แต่อคำแนะนำเพื่อนๆหน่อยนะค่ะ ชีวิตคู่ที่ยิ่งกว่าละคร 

#ครอบครัว