ต้องการคำแนะนำค่ะ..ขอเล่าแบบรวบรัดนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า
คบกับแฟนมา4ปี ผ่านอุปสรรคมามากค่ะ ทั้งเรื่องเงิน เรื่องงาน ทั้งคู่ต่างมีข้อดีและข้อเสีย เราเป็นคนเอาแต่ใจ ค่อนข้างอารมร้อน ก็มีทะเลาะกันบ้าง แต่สุดท้ายช่วยกันผ่านทุกอย่างมา ช่วยกันทำงานเก็บเงินและตัดสินใจแต่งงาน ด้วยภาระหน้าที่ ทำให้ต้องทำงานคนละที่กัน แต่ก็จะกลับบ้านมาอยู่ด้วยกันเสาร์ อาทิตย์ และทุกๆวันหยุดอื่นๆ
หลังจากแต่งงานไม่กี่เดือน .. เราท้อง ทุกอย่างก็ดูปกติดี จนมาวันนึง .. เหมือนฟ้าผ่าค่ะ จับได้ว่าแฟนนอกใจ .. นอกใจมาตั้งแต่ก่อนจะแต่งงานกัน ถึงขั้นไปหลับนอนด้วยกันมานับครั้งไม่ถ้วน โดยที่เราไม่เคยรู้ ก็มีสงสัยบ้าง แต่ด้วยความไว้ใจก็เลยไม่คิดจะจับผิดอะไรจริงจัง
หลังจากวันที่รู้ ระทมมากค่ะ ทั้งที่ตั้งท้องอ่อนๆ ในหัวมีแต่ความสงสัย มีแต่คำถาม ว่าเค้ามาแต่งงานกับเราทำไม ทำไมไม่บอกเลิกเรา ให้เราไปเจอคนใหม่ .. และเค้าบอกว่า ผญ. ที่คบด้วยนั้น ก็รู้ค่ะ ตั้งแต่เค้ามีแฟน เค้าจะแต่งงาน แต่แฟนเราหลอกว่าจะเลิกกับเรา แต่แค่สงสาร ขออยู่แบบนี้ไปก่อน และจะรอเวลาเลิกกับเราไปคบกัน
ยอมรับว่าอ่อนแอค่ะ กลัวคนที่บ้าน พ่อ แม่ จะอับอายคนอื่น แต่งงานกันเป็นเรื่องเป็นราว อีกทั้งยังมีลูกในท้อง และไม่เคยคิดเผื่อใจ ทำใจไว้เลย ทำให้ตอนนั้น ในสมองตันไปหมด .. เค้ามาขอโทษ บอกว่าจะยอมทุกอย่างขอให้ยกโทษให้ และบอกจะเลิกกับ ผญ. คนนั้น .. แต่โกหกค่ะ จับได้หลายครั้งว่าเค้าแอบคุยกัน และสุดท้าย ผญ. นางคงทนไม่ไหวเหมือนกัน ไม่อยากเป็นน้อย นางเลยเปิดตัวแฟนคนใหม่ ทำให้แฟนเรากลับมาหาเราเพราะเหลือเราคนเดียวแล้ว
รู้ตัวค่ะ ว่าเหมือนของตาย แต่ด้วยความอ่อนแอ ความสงสาร และความผูกพัน อีกทั้งยังมีลูกอ่อนๆในท้องอีก ทำให้ตอนนั้นตัดสินใจไม่เด็ดขาด ไปๆมาๆ กลับมาคบกันเหมือนเดิม และดูเหมือนว่า ผญ. คนนั้นเค้าก็ตัดขาดแฟนเราแล้วจริงๆ
หลังจากเหตุการณ์ผ่านไปเกือบปี เราก็เริ่มมีสติ เริ่มทำใจมองเห็นตนเองในช่วงที่ผ่านมา พอจิตใจแข็งแรงขึ้นก็มองย้อนกลับไป สงสารตัวเองมากๆ และทุกวันนี้จิตใจก็ไม่ค่อยปกติ คอยระแวง น้อยใจ เสียใจ โกรธ เกลียด ทั้ง2คนมากๆ เหมือนแผลในใจที่ยังเจ็บอยู่ตลอดเวลาที่นึกถึง
หลังจากเหตุการณ์นั้น เราเริ่มรู้สึกเฉยๆกับแฟนเรา และเริ่มไม่มีความสุขเวลาอยู่ด้วยกัน อารมมองหน้าแล้วแบบว่า เห็นว่าคนๆนี้เค้าทรยศ หักหลังเรานะ แต่ก็ยังมีความผูกพัน ยังเป็นห่วง สงสาร สลับกันไปแบบนี้ทุกวัน
และมาในตอนนี้ ผ่านเหตุการณ์มาเกือบปี .. อยากเลิกค่ะ ใช่ค่ะ .. อยากเลิกกับสามีเพราะเรื่องเก่า เราไม่ได้มีใครอื่นเลย แต่เหมือนเพราะมองเห็นความเป็นจริงมากขึ้น ยอมรับความจริง และจิตใจเข้มแข็งขึ้นแล้ว รู้สึกว่า ตอนนี้เราพร้อมจะอยู่คนเดียวแล้ว ความรู้สึกระหว่างเรา2คน มันเปลี่ยนไปแล้ว
ตอนนี้สับสนมากค่ะ อารมเหมือนเราขุดเริ่องเก่ามาเป็นข้ออ้างเพื่อเลิกรึเปล่า ทั้งๆที่เรื่องเค้าก็จบกันไปแล้ว แต่อีกใจก็อยากมูฟออนค่ะ รู้สึกทุกครั้งเวลาที่ย้อนมองอดีต ว่าเราเป็นของตาย เหมือนคนไม่มีศักดิ์ศรี พอนึกขึ้นมาก็โกรธอีก เหลียดอีก พาลให้จิตใจทุกวันนี้ไม่มีความสุขเลย ..
ควรทำยังไงดีคะ
ปล. เรื่องลูก เราดูแลคนเดียวได้ค่ะ มีงาน มีเงินมั่นคง
ปัญหาเรื้อรังจากการโดนนอกใจ
คบกับแฟนมา4ปี ผ่านอุปสรรคมามากค่ะ ทั้งเรื่องเงิน เรื่องงาน ทั้งคู่ต่างมีข้อดีและข้อเสีย เราเป็นคนเอาแต่ใจ ค่อนข้างอารมร้อน ก็มีทะเลาะกันบ้าง แต่สุดท้ายช่วยกันผ่านทุกอย่างมา ช่วยกันทำงานเก็บเงินและตัดสินใจแต่งงาน ด้วยภาระหน้าที่ ทำให้ต้องทำงานคนละที่กัน แต่ก็จะกลับบ้านมาอยู่ด้วยกันเสาร์ อาทิตย์ และทุกๆวันหยุดอื่นๆ
หลังจากแต่งงานไม่กี่เดือน .. เราท้อง ทุกอย่างก็ดูปกติดี จนมาวันนึง .. เหมือนฟ้าผ่าค่ะ จับได้ว่าแฟนนอกใจ .. นอกใจมาตั้งแต่ก่อนจะแต่งงานกัน ถึงขั้นไปหลับนอนด้วยกันมานับครั้งไม่ถ้วน โดยที่เราไม่เคยรู้ ก็มีสงสัยบ้าง แต่ด้วยความไว้ใจก็เลยไม่คิดจะจับผิดอะไรจริงจัง
หลังจากวันที่รู้ ระทมมากค่ะ ทั้งที่ตั้งท้องอ่อนๆ ในหัวมีแต่ความสงสัย มีแต่คำถาม ว่าเค้ามาแต่งงานกับเราทำไม ทำไมไม่บอกเลิกเรา ให้เราไปเจอคนใหม่ .. และเค้าบอกว่า ผญ. ที่คบด้วยนั้น ก็รู้ค่ะ ตั้งแต่เค้ามีแฟน เค้าจะแต่งงาน แต่แฟนเราหลอกว่าจะเลิกกับเรา แต่แค่สงสาร ขออยู่แบบนี้ไปก่อน และจะรอเวลาเลิกกับเราไปคบกัน
ยอมรับว่าอ่อนแอค่ะ กลัวคนที่บ้าน พ่อ แม่ จะอับอายคนอื่น แต่งงานกันเป็นเรื่องเป็นราว อีกทั้งยังมีลูกในท้อง และไม่เคยคิดเผื่อใจ ทำใจไว้เลย ทำให้ตอนนั้น ในสมองตันไปหมด .. เค้ามาขอโทษ บอกว่าจะยอมทุกอย่างขอให้ยกโทษให้ และบอกจะเลิกกับ ผญ. คนนั้น .. แต่โกหกค่ะ จับได้หลายครั้งว่าเค้าแอบคุยกัน และสุดท้าย ผญ. นางคงทนไม่ไหวเหมือนกัน ไม่อยากเป็นน้อย นางเลยเปิดตัวแฟนคนใหม่ ทำให้แฟนเรากลับมาหาเราเพราะเหลือเราคนเดียวแล้ว
รู้ตัวค่ะ ว่าเหมือนของตาย แต่ด้วยความอ่อนแอ ความสงสาร และความผูกพัน อีกทั้งยังมีลูกอ่อนๆในท้องอีก ทำให้ตอนนั้นตัดสินใจไม่เด็ดขาด ไปๆมาๆ กลับมาคบกันเหมือนเดิม และดูเหมือนว่า ผญ. คนนั้นเค้าก็ตัดขาดแฟนเราแล้วจริงๆ
หลังจากเหตุการณ์ผ่านไปเกือบปี เราก็เริ่มมีสติ เริ่มทำใจมองเห็นตนเองในช่วงที่ผ่านมา พอจิตใจแข็งแรงขึ้นก็มองย้อนกลับไป สงสารตัวเองมากๆ และทุกวันนี้จิตใจก็ไม่ค่อยปกติ คอยระแวง น้อยใจ เสียใจ โกรธ เกลียด ทั้ง2คนมากๆ เหมือนแผลในใจที่ยังเจ็บอยู่ตลอดเวลาที่นึกถึง
หลังจากเหตุการณ์นั้น เราเริ่มรู้สึกเฉยๆกับแฟนเรา และเริ่มไม่มีความสุขเวลาอยู่ด้วยกัน อารมมองหน้าแล้วแบบว่า เห็นว่าคนๆนี้เค้าทรยศ หักหลังเรานะ แต่ก็ยังมีความผูกพัน ยังเป็นห่วง สงสาร สลับกันไปแบบนี้ทุกวัน
และมาในตอนนี้ ผ่านเหตุการณ์มาเกือบปี .. อยากเลิกค่ะ ใช่ค่ะ .. อยากเลิกกับสามีเพราะเรื่องเก่า เราไม่ได้มีใครอื่นเลย แต่เหมือนเพราะมองเห็นความเป็นจริงมากขึ้น ยอมรับความจริง และจิตใจเข้มแข็งขึ้นแล้ว รู้สึกว่า ตอนนี้เราพร้อมจะอยู่คนเดียวแล้ว ความรู้สึกระหว่างเรา2คน มันเปลี่ยนไปแล้ว
ตอนนี้สับสนมากค่ะ อารมเหมือนเราขุดเริ่องเก่ามาเป็นข้ออ้างเพื่อเลิกรึเปล่า ทั้งๆที่เรื่องเค้าก็จบกันไปแล้ว แต่อีกใจก็อยากมูฟออนค่ะ รู้สึกทุกครั้งเวลาที่ย้อนมองอดีต ว่าเราเป็นของตาย เหมือนคนไม่มีศักดิ์ศรี พอนึกขึ้นมาก็โกรธอีก เหลียดอีก พาลให้จิตใจทุกวันนี้ไม่มีความสุขเลย ..
ควรทำยังไงดีคะ
ปล. เรื่องลูก เราดูแลคนเดียวได้ค่ะ มีงาน มีเงินมั่นคง