อยากจะมาเล่าระบายความในใจ เรามีเรื่องอะไรไม่สบายใจจะเล่าให่แฟนฟังตลอดทุกเรื่องไม่เคยปิดบังกัน มีวันนึงเพื่อนของเราทำงานอยู่ต่างจังหวัดแอบทักไลน์ไปหาแฟนเราว่าให้ฝากซื้อของขวัญวันเกิดให้แฟนเขาหน่อย ซึ่งจังหวะที่แฟนเราแคปหน้าจอมาพอดีจะให้ดูอะไรบางอย่างแต่เราแอบไปเห็นแชทที่แฟนแอบคุยกับเพื่อน เราเลยถามว่าคุยอะไรกันแฟนก็บอกว่าคุยเรื่องเรานั้นแหละ เราก็เลยให้แคปหน้าจอมาให้ดู แต่แฟนลบข้อความที่คุยกันออกให้เหลือแต่เรื่องเรา เราเลยไปถามเพื่อนอีกว่าคุยอะไรกัน เพื่อนก็บอกคุยเรื่องเราเราเลยให้เพื่อนแคปข้อความมาให้ดู สรุปว่าเวลาข้อความมันไม่ตรงกันมันมีบางอย่างที่รู้ได้ว่าโดนโกหก เราเลยเค้นถามความจริงจากแฟนและเพื่อน เพื่อนบอกว่าที่ทักไลน์ไปหาแฟนแค่จะให้ฝากซื้อของขวัญวันเกิดให้แฟนของเขา เราเลยถามว่าแล้วจะโกหกกันทำไมเรื่องแค่นี้บอกกันตรงๆก็ได้ และเพื่อนยังบอกแฟนเราอีกว่าห้ามบอกเราเด็ดขาด แต่เราก็น้อยใจแฟนตรงที่ทำไมถึงไม่ยอมบอกเรา ทำไมถึงเลือกเชื่อคนอื่นเพื่อยอมโกหกเรา ก็เลยเป็นเรื่องกันเราเทลาะกับเพื่อนและแฟนหนักมาก เราเลยถามแฟนว่าตกลงได้ไปซื้อของขวัญให้ยัง แฟนบอกว่าไม่ได้ซื้อ เพราะเขาไม่เงิน พอคุยไปสักพักก็เริ่มใจอ่อน ผ่านไป7วัน ทักไปคุยกับเพื่อนปรับความเข้าใจกันถามเพื่อนว่าตกลงได้ซิ้อของขวัญไหม เะื่อนบอกก็ซื้อไง แฟนเรายืมเงินแม่เขาเพื่อไปซื้อของให้เพื่อนเรา ซึ่งตอนนั้นโกหกเราว่าไม่ได้ซื้อ ?? และที่มันน่าเสียใจที่สุดคือเรื่องเกิดเทลาะกันตอนบ่ายซึ่งเทลาะกันแล้ว แต่พอตอน45ทุ่มของวันนัด แฟนเรานัดเจอเพื่อนเราเพื่อเอาของไปให้ ทั้งที่ในแชทก็คุยกับเราตลอด ทำไมถึงทำกันได้ลง การที่เพื่อนกับแฟนช่วยกันปกปิดมันทำให้เราสบายใจจริงหรอ เรื่องมันผ่านมา 56 ปีได้แล้วแต่ฝังใจจนถึงทุกวันนี้ แล้วยังไม่พอตอนช่วงทำงานยังโคจรมาเจอกันได้ทำงานทึ่เดียวกัน แล้วยังอยู่สาขากันแค่สองคน เราควรสบายใจไหม เราต้องทำไงต่อ เราไม่ไว่ใจทั้งแฟนและเพื่อน ผช กับผู้หญิงต้องมาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน นอนห้องติดกัน เราไม่โอเค
แฟนกับเพื่อนเลือกต้องทำไงดีคะ