คืออาการอัลไซเมอร์ เป็นอาการหลงลืมสติ  หรือลืมว่าตัวเองเป็นใคร ลืมว่าตัวเองเป็นพระสงฆ์ ลืมว่าตัวเองเป็นพระอรหันต์ หรือลืมว่าตัวเองเป็นพระอริยเจ้า

แต่กิเลสกามราคะที่ขจัดหมดสิ้นเป็นสมุจเฉทไม่กลับมาเกิดอีกแล้ว  ทำไมพอพระอรหันต์หรือพระอริยเจ้าที่เป็นโรคอัลไซเมอร์ ถึงกลับมากำเริบ อยากคลำอยากลูบนม ลูบคลำของสงวนของสาวน้อยสาวใหญ่ อยากกอดอยากจูบผู้หญิง ฯลฯ 

แถมรู้ด้วยนะว่า ใครเป็นผู้หญิงใครเป็นผู้ชาย ถ้าเป็นผู้ชาย ก็ไม่แตะต้อง  ใครเป็นสาวแก่ไม่สวยก็ไม่แตะต้องไม่ลูบคลำ

แต่อยากจะลูบจะคลำแต่สาวๆ สวย อวบๆ อั๋นๆ จนลืมไปว่ากำลังสวมผ้าเหลืองอยู่ (หรือแก่จนตาบอดสีไปด้วย จนไม่เห็นสีว่ากำลังสวมใส่ผ้าเหลืองให้สะกิดใจซักนิด)

คือไม่เข้าใจว่าทำไมโรคอัลไซเมอร์ถึงทำร้ายพระอรหันต์ขนาดนี้  ทำให้พระอรหันต์ที่ขจัดกิเลสจนหมดสิ้น  แต่ต้องกลับมามีอาการหื่นกำเริบ  น่าสงสารมากๆ