ผู้หญิงอะไร
บ้าสมบัติขนาดให้ลูกไปเสี่ยงอยู่ใกล้ๆ คนบ้า ปากร้าย คิดแต่ได้ฝ่ายเดียว เธออยู่กองพิสูจน์หลักฐานเหรอมาทำเป็นวิเคราะห์โน่น นี่ นั่น สมแล้วที่โดนตำหนิต่อหน้าผู้คน

ในงานสวดพระอภิธรรมศพ สองคนนั้นก็ยังไม่รู้ถึงสาเหตุการจากไปของรวยริน มีตาเกริกก็เริ่มสงสัยว่ารินจะไม่ได้อยู่ที่เตียง แต่ก็คิดเข้าข้างตัวเองว่าคงไม่หรอกน่า ส่วนคุณแม่นั้นก็เสียใจจนลืมที่จะคิดถึงสาเหตุ ได้แต่ตัดพ้อว่าทำไมรินจึงทำเช่นนี้ คิดแต่ภาพดีๆ ที่เคยหลั่งน้ำสังข์วันสมรสและฝากฝังรินกับคุณเกริก ภาพไม่มาถึงตอนที่ทั้งคู่ทรยศต่อริน หรืออาจคิดแบบเด็กๆ ว่า รินไม่อยากย้ายออกไปจนต้องคิดสั้น บ้าบอที่สุดถ้าคิดอย่างนี้

เอกอุมาช่วยงาน รับอุบัติเหตุแทนใบบุญหัวแตกเล็กน้อย ไม่ยอมไป รพ ขออยู่ใกล้ๆ ยาใจเข้าใจว่า แผลจะประสานได้เร็วกว่าปกติ

ส่วนระดมสติหลุดเมื่อได้ยินนงว่าร้ายพี่สาว อาละวาดซะเปิง หีบศพไหลจากที่ตั้ง ฝาเปิดออก ร่างที่ห่อผ้าขาวร่วงแทบพลิก ผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างตะลึงงันส่อแววความเฮี้ยน หรือรินต้องการบอกอะไรนะ

ทิ้งท้ายไว้ว่าคืนนี้ รินจะลาคุณเกริกด้วยถ้อยคำอย่างไรผ่านจดหมายน้อย แต่คิดว่าไม่รุนแรงหนักหนา ตามประสาของนางที่สุภาพ เรียบร้อย เสมอมา (คุณเกริกถึงกับทรุดก่อนปล่อยโฮ อาจเสียดายที่สูญเสียผู้หญิงที่ดีที่สุดของเรื่องไป)

เป็นคืนที่ค่อนข้างราบเรียบ แต่ตอนต่อไปน่าติดตามค่ะ