ก่อนอื่นขอไว้อาลัยให้กับการจากไปของรินทำให้ฉันช๊อคมากที่รินตัดสินใจอย่างนั้น แต่เอาเถิดถ้าอยู่อย่างอัปยศคงไม่สู้การจากไป

คนทั้งสองจะรู้ไหมว่ารินจากไปเพราะอะไร ?

จริงๆ คุณเกริกเรียกเด็กมาดูแลคุณนายได้นะ ช่วงที่คุณนายโซซัดโซเซอยู่หน้าบ้าน ถ้าคุณนายเอารถที่บ้านไปก็เรียกคนขับรถ ถ้ามาแท๊กซี่คงไม่ภึงบ้านอีกแหละ ไม่ต้องปลอบประโลมจนเลยเถิด
แล้วมาเสียใจภายหลัง

รินเล่นดราม่าดีมาก รับรู้ถึงความหัวใจสลาย ตั้งแต่เห็นภาพบาดตาปิดปากไม่ให้เสียงลอดออกมา จนลงไปนั่งจมรำลึกอดีตที่แม่เคยเลี้ยงดูมา เศร้าสะอึกสะอื้น เกินบรรยาย

คุณนายดอกรัก รู้ว่าดื่มแล้วจะขาดสติ ก็ยังไปดื่ม อ้อ! ลืมไปแกยังระทมทุกข์เรื่องระบิลหายไป เมาแล้วก็ขาดความยับยั้งชั่งใจ

ใบศรี ใบบุญ เหมือนสียเสาหลักไป รินเป็นมากกว่าพี่สะใภ้ ป้า แต่ยังเป็นเพื่อนที่คอยรับรู้ทั้งสุขและทุกข์ในช่วงชีวิต เกื้อกูลกันตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน เมตตากว่าคนไหนๆ (ใบบุญก็เล่นดี ร้องไห้ปล่อยมาเต็มๆ)

ที่ว่ากฎแห่งกรรม คือคุณนายเคยพรากลูกใบศรีไป นางเลยต้องรับกรรมและสูญเสียรินไปด้วยเช่นเดียวกัน

ข้อคิดวันนี้: ทำกรรมอะไรไว้ก็คิดให้ดีก่อน เพราะกฎแห่งกรรมยุติธรรมเสมอ
เชิญร่วมสนทนากันตามอัธยาศัยค่ะ