สมัยก่อนผมเคยได้ยินกิตติศัพท์ของปู่ผม ท่านชอบไปล่าสัตว์ป่าที่เมืองกาญ คือนั่งรถแล้วใช้ปืนไรเฟิลไปยิง เอาหัวกระทิงมาแขวนในบ้านบ้าง หัวกวางป่าบ้าง โน่นนี่นั่นเยอะแยะไปหมด น่าจะสัตว์สงวนทั้งนั้นเลย แถมยังเอาหมีควายมาเลี้ยงใส่กรงด้วยสินั่น (แต่ปู่น่าจะกินอะไรแปลกๆมาเยอะแหละ)

ก็ตามประสาคนรวยสมัยนั้นน่ะครับ ยุค Baby Boomer หรือยุค 60 ปู่ผมเป็นเจ้าของโรงหนังพรานนกสมัยก่อน ผมก็ได้มีโอกาสไปดูหนังฟรีบ้างเป็นบางครั้งถ้าช่วงเวลาปิดเทอม ตอนนั้นอายุประมาณ 7 ขวบได้มั้ง พ่อแม่เอามาฝากไว้ เพราะเขาก็ต้องไปทำงานหาเลี้ยงชีพ คือปู่ผมรวยจริงแต่ครอบครัวผมไม่ได้รวยไปด้วยนะ พ่อผมเค้าเป็นลูกติด เค้าเลยหนีออกจากบ้านมาตั้งแต่วัยรุ่น เพราะปู่เป็นพ่อเลี้ยง ส่วนน้องๆ ทุกคนลูกเค้าหมด 555

อะเข้าเรื่องเลยดีกว่า สารพัดเมนูพิสดาร หากินยาก เรื่องอาหารป่า.. ตอนผมได้แฟนนี่คนกาญ เลยได้มีโอกาสไปกาญแล้วได้ไปกินอาหารป่าที่นั่นหลายครั้ง ช่วงแรกๆ พ่อตาเค้าไปล่ากระต่ายป่ามาทำให้กินบ้างแบบสับๆแล้วเอาไปผัดเผ็ด บางทีก็มีคนเอาหมูป่าหาบมาขายหน้าบ้านก็มี มันช่างอร่อยและเป็นของแท้ที่หากินยากมาก

บางทีเพื่อนแฟนผม หรือญาติแฟนผมเค้าก็ชวนไปกินเหล้า ก็ทำอาหารป่าหลากหลายให้กิน อย่างตะพาบผัดเผ็ดนี่ติดใจมากเพราะเชิงมันกรุบและเด้งสู้ฟันมากเลย พอเริ่มชักติดใจก็หาร้านอาหารป่าแถวกาญกินมาเรื่อยๆ อย่างแถวตรงสุสานฝรั่งที่กาญ เค้าจะมีร้านลับ ไม่ติดป้ายบอกว่าคืออะไร แต่ถ้าเราเดินไปถามเค้าจะกระซิบบอก ซึ่งมันสุดยอดมาก มีทั้งเนื้อสัตว์ป่าแปลกๆ อย่าง เนื้อละมั่ง กระต่ายป่า หมูป่า กระทิง เลียงผา กระจง ตะกวด งูเห่า ตะพาบ เก้ง กวาง มันเป็นอะไรที่สุดยอดเลยจริงๆ

 
ปล.1 สมัยนี้ไม่ต้องไปหากินแล้วนะครับเนื่องจากผิดกฎหมาย ส่วนร้านลับๆขายอาหารป่าหายาก เดี๋ยวนี้ก็ไม่มีแล้วครับ ^^

ปล.2 มันเป็นไปตามยุคสมัยครับ ตามความเชื่อหรือวัฒนธรรม แฟนผมตอนเด็กๆ เค้ายังกินตะขาบปิ้ง กินเนื้อเสือ เพราะความเชื่อของคนสมัยนั้นครับ