เราอายุ17ค่ะ อยู่ม.5โรงเรียนประจำจังหวัดแห่งหนึ่ง ตอนสอบเข้ามาตอนม.4เราสอบเข้ามาด้วยคะแนนอันดับ1ค่ะ

ตอนม.4เราย้ายมาเรียนที่อีกจังหวัดนึงและอาศัยอยู่กับพ่อ ที่เราตัดสินใจจะมาก็เพราะเรื่องเรียนค่ะ เราอยากทำให้มันดีกว่านี้ แต่พอตอนม.4เจอโควิดระบาดหนักจนต้องเรียนออนไลน์ เราต้องเรียนออนไลน์อยู่ที่บ้านพ่อเราตลอดมันทำให้เราเครียดมากเพราะที่เรียนๆไปมันไม่เข้าหัวสักนิด เพื่อนที่โรงเรียนใหม่ก็ยังไม่มีเพราะเรียนออนไลน์เลยไม่ผูกพันกัน อีกปัญหาคือพ่อเราติดเหล้าหนักมากค่ะ เราไม่เคยรู้มาก่อนเลยก่อนที่จะมาว่าติดเหล้าหนักขนาดนี้ มันทำให้เราเครียดค่ะเพราะเราคุยกับพ่อแทบจะไม่รู้เรื่องเลย ชีวิตม.4ก็จบลงแบบ อนาถค่ะ เราเครียดทั้งปีเลย

พอปิดเทอมใหญ่ช่วงมีนา-เมษาเราได้กลับไปที่บ้านเรา พอจะเปิดเทอมม.5เราร้องไห้หนักมากและอยากกลับไปเรียนที่โรงเรียนเดิมมากๆ คิดถึงเพื่อนเก่า ญาติที่บ้าน คนในครอบครัว พอกลับมาที่บ้านพ่อเราร้องไห้ทุกวันเลยค่ะ ไม่มีความสุขเลย เราเป็นคนเงียบๆเข้ากับใครไม่ค่อยได้ ปรับตัวไม่เก่ง เราคิดว่าอาจจะเป็นเพราะเหตุผลนี้ตัวเราเลยเครียด

เราควรจะย้ายกลับโรงเรียนเดิมไหมคะ หรือเราควรจะทนเรียนม.6ให้จบ เรากลัวสายตาคนอื่นมองค่ะถ้าย้ายกลับที่เก่า ว่าอุตส่าห์สอบเข้าได้ที่1แต่ดันย้ายกลับมา กลัวคนอื่นจะหาว่าอ่อนแอ