เมื่อวานน้องแมวได้ทำการตรวจเลือดแล้วพบว่าเลือดสุขภาพดี การพบกับหมอคนแรกเป็นประสบการณ์ที่ไม่ดีนักเพราะหมอใช้คำพูดที่ค่อนข้างเร่งรัดในการตัดสินใจและกดดันเจ้าของอย่างมาก สุดท้ายตัวเราจึงไม่ได้พาน้องไปทำการดูดน้ำในปอดออก 

ภาพที่ได้จากการX-rayพบว่าน้ำได้ท่วมปอดข้างนึงไปเกือบมิดแล้ว พอเราถามหมอคนที่สองว่าน้ำที่มีในปัจจุบันมากถึงประมาณกี่เปอร์เซนแล้ว เขาบอกว่า50% 

พ่อและแม่ของน้องแมวมีอาการเป็นลูคีเมียทั้งคู่ แต่แม่แมวไม่แสดงอาการ

สภาพจิตใจน้องแมวตัวนี้เป็นแมวใจเสาะขี้กลัวและเครียดง่าย นอกจากอาการปอดอักเสบแล้วยังมีทอมซินอักเสบร่วมด้วย ปัจจุบันให้กินยาแก้อักเสบกับยาค่าเชื้อ

คำถามคือ จากภาพรวมข้างต้น

《 น้องควรจะเจาะนำน้ำในปอดออกมาตรวจหรือปล่อยให้เป็นไปตามอายุขัยที่บ้านดีคะ? 》

แบบไหนเจ็บปวดน้อยกว่ากันระหว่างตายในสถานที่คุ้นเคยกับคนที่รัก?

หรือตายในมือหมอ คิดว่าสภาพจิตใจน้องจะรับแบบไหนได้มากกว่ากันเหรอคะ เรากลัวจังค่ะ คิดอะไรไม่ออก กลัวน้องทรมาณมากกว่าที่ควรจะเป็น กลัวทำเขาทรมาณกว่าเดิม คุณหมอท่านปัจจุบันบอกว่าจะวางยาสลบแบบอ่อน ทำให้น้องไม่เจ็บ น้องจะไม่เจ็บระหว่างผ่าจริงๆเหรอคะ?