ผมเป็นคน ตจว และมีญาติคนหนึ่งรับราชการ ฐานะเค้าก็ไม่ได้ลำบาก แต่ก็ไม่ได้มั่งมีขนาดร่ำรวย
 
เค้าเป็นคนขี้โม้อวดรวยหน้าใหญ่ เค้ามักจะพูดบ่อยๆว่า จะทำธุรกิจอันนี้ จะซื้อที่ดินตรงนั้น จะออกรถป้ายแดงเพิ่ม มีคนรู้จักยศใหญ่โต และอีกหลายๆโครงการ แต่ไม่เคยซื้อหรือทำจริงเลยซักครั้ง
 
แต่...สิ่งที่เค้าทำจริงคือ การกางเต้นท์กินเลี้ยงวันปีใหม่ทุกปี โดยชาวบ้านแถวๆนั้นมาร่วมงาน ของกินเลี้ยงก็ง่ายๆอย่างขนมจีนน้ำยาป่า ของขวัญก็ให้เอามากันเองแล้วมาจับฉลากแลกกัน มีเปิดเพลงเสียงดังๆให้ครึกครื้น
 
ส่วนตัวเค้าก็มีบ้าน มีรถ แต่บ้านและที่ดินเอาเข้า ธกส เพื่อเอาเงินมาหมุน (เคยมายืมเงินผม แต่ผมไม่ให้ เพราะเห็นอยู่ว่าใช้เงินเกินตัว) มีเล่นการพนัน และซื้อหวยแบบจัดเต็ม
 
สิ่งที่ผมสงสัยคือว่า ถ้าเราอยากเป็นคนมีหน้ามีตาแถวบ้านนอก คนเราไม่จำเป็นต้องมีเงินมีทองจริงๆใช่ไหมครับ แค่เราพอมีนิดๆหน่อยๆ แล้วพูดอวดเสียงดังๆในหลายๆงานว่า มีโครงการจะทำอันนั้นอันนี้เข้าไว้ให้คนได้ยิน แล้วจัดงานเลี้ยงให้คนมากินฟรี ปีละครั้ง ก็พอที่จะทำให้ชาวบ้านคิดว่า รวย และให้การนับถือ ให้เกียรติ หรือเรียกว่า การสร้างภาพนั้นเอง ใช่ไหมครับ
 
ซึ่งก็คิดว่า มันก็ง่ายดีนะ ไม่ต้องขยัน อดออม สร้างตัวอะไรมาก แค่โชว์ในจุดที่ชาวบ้านอยากเห็นก็พอแล้ว