สวัสดีครับผมอายุ22น้องชายอายุ18 ผมเป็นพี่ชายที่แย่ที่สุด ก็คือผมเกิดมาอารมณ์ชั่ววูบเก็บกดการอะไรหลายๆอย่างทั้งการงเงินทั้งปัญหารอบๆตัวเมื่อวัยเราทำงาน เรื่องคือว่าผมโมโหน้องชายที่ผมนอนอยู่ดีๆก็มาดึงผ้าห่มจากผมไป ใช่เรื่องแค่นี้ ! ผมลูกขึ้นไปต่อยน้องที่หัวถึง2ครั้งจากนั้นน้องมันก็ออกมาปกกันตัวแต่ไม่คิดจะสู้ผมด้วยซ้ำผมที่โมโหจับคอน้องไปติดหน้าต่างจนหน้าต่างหลุดน้องมันก็ไม่คิดจะสู้ผมเลย มันพูดขึ้นมาว่าพี่ตั้งสติหน่อยสิ คำนั้นทำผมถึงกับหยุดทำ ผมนิ่งไปพักหนึ่งน้องชายตัวเล็กอีกคนพยายามห้ามแต่เวลาตอนนั้นผมไม่ได้สนใจใคร 

จน พวกอาๆ มาดู และถามน้องชายผมว่าเป็นไงมั้งเจ็บตรงไหนมั้ย รู้มั้ยน้องผมบอกว่าไม่เจ็บเลย แล้วก็ไม่ยอมพูดด้วยว่าผมเป็นคนทำมันบอกว่าแค่นี้เองเดี๋ยวก็หาย ทั้งๆที่ผมว่าผมเป็นคนมือหนักอยู่แล้วมีเขียวแน่นอน ซักพักแม่กลับมาบ้าน แม่ขาอ่อนไปหมด สีหน้าจะร้องไห้เดินตรงไปถามน้องชายผมว่าเป็นไรมั้ย  ละมาต่อว่าผม ทำยังงี้ได้ไงนี้น้องนะทำขนาดนี้เลยหรอ น้องปากแตกเลือดออกคอยเอาผ้าเช็ดอยู่ตลอด ละรู้มั้ยน้องมันบอกแม่ว่า แม่อย่าเสียงดังเดี๋ยวคนอื่นได้ยินเดียวมันก็หาย ไม่เจ็บๆ

ผมทั้งจุกทั้งจะร้องออกมา  ผมทำไปขนาดนั้นถ้าห้ามใจตัวเองไม่อยู่คงหนักกว่านี้ น้องมันไม่โกรธผมเลยซักนิด ทำให้รู้ว่าน้องผมรักพี่ที่ คนนี้แค่ไหน จนสุดท้ายผมร้องออกมา มันมากอดผมแล้วร้องไห้ว่าไม่เป็นไรพี่ หนูไม่เจ็บ มันจุกไปหมด 😭😭😭😭จนถึงตอนนี้ผมก็ยังร้องไม่หยุด ผมทำน้องผมไปได้ยังไง ละผมสาบานเลยว่าจะไม่มีแบบนี้อีก โทรศัทพ์ผมเปียกไปด้วยน้ำตา พี่ขอโทษนะพี่ขอโทษ