"โง่ อีขี้เกียจ
อีสันดาน อีห่า อี
อี
อีขี้เกียจสันหลังยาว เรียนไปทำไม"
ต่างจากพี่ชายที่โดนแม่ทำทุกอย่างเพื่อให้เรียนแต่ไม่เรียน แต่เราโดนแม่กดดันให้ออกแต่ไม่อยากออก
งงเนาะทำไมชีวิตเรามันต่างจากพี่ชายจัง เราขอเงินเขา10บาทเขายังไม่อยากจะให้พอพี่เราขอเขาให้หมด
เขายังรักเราอยู่ใช่ไหมหรือเลี้ยงเราเพื่อนเลี้ยงดูตอนแก่ เขาชอบดูถูกเราว่าเราทำโน้นทำนี่ไม่ได้ แต่เราพยายามจะไม่ใส่ใจและทำให้เห็น แต่ำม่ว่าเราจะทำดีแค่ไหนเขาก็ไม่เห็น ทำดี100ครั้งเขาไม่จำทำชั่วครั้งเดียวเขาจำตลอดเขาไม่เคยมองเราในด้านดีๆเลย
เวลาตังหายเขามักจะโทษเราเป็นคนแรกทั้งที่เราไม่เคยเอา ทุกวันนี้เรากลายเป็นเด็กติดเกมไปวันๆ
แต่เราติดเกมเรามีความฝันอยากเป็นนักแข่งแต่เขาบอกไร้สาระ เราไ่ได้ต้องการให้เขามาเอาใจเรา เราแค่ต้องการให้เขาซัพพอร์ตเรา เราขอแค่นี้🥺แต่มันก็ได้แค่ฝัน แต่เราจะสัญญากับตัวเองเลยว่าถ้ามีลูกเราจะไม่ด่าลูกเราจะคุยด้วยเหตุด้วยผล😌 เราไม่อยากให้ลูกรู้สึกขาเความรักแบบเรา เขาชอบบอดว่าเราทำโน้นทำนี่ไม่ได้เราขี้เกียจเล่นแต่เกมไม่มีความฝันโตไปทำอะไรได้เอาเราไปเปรียบเทียบกับคนโน้นคนนี้ ก็นึ่มันเราไม่ใช่คนที่เขาเปรัยบเทียบที่เราเล่นเกมเพราะโลกความเป็นจริงมันน่ากลัวไง ตั้งแต่เด็กจนโตไม่มีวันไหนเลยที่เขาจะพูดกับเราดีๆไม่มีเลย🥺
เราเคยคิดนะว่าถ้าเราตายปัญหาจะจบไหม
แต่พอมาคิดดู
ต่อไปนี้ขาพูดอะไรเราจะเงียบเราจะไม่เถียงเราจะไม่แคร์คำพูดเราจะเชื่อตัวเองแล้วก็รักตัวเองให้มากๆ
เราจะไม่คิดแบบนี้แล้ว สุดท้ายแล้วทั้งพ่อและแม่
ก็ยังคงไม่เคยรักเรา เขาดูถูกเราสารพัด ด่าเราหยาบคายทุกวันเสียงดังโวยวาย ใช้อย่างกับทาส 😌
เขาชอบทำร้ายเราเวลาเขาโมโห มันมีอยู่วันนึงเราทำแก้วแตก1ใบเขาโมโหมากคว้างของใส่เราแล้วก็เดินมาบีบคแล้วก็หยิกตอนนั้นเราคิดว่าเราจะไม่รอดแล้ว
เขาพูดมาคำนึงว่า"กูไม่น่ามีเลย"ทุกครั้งที่เรามีปัญหาหรือทุกข์ใจอะไรเราไม่สามารถระบายอะำรให้เขาฟังได้เลยเพราะทุกครั้งที่เราเล่าเราจะโดนด่าซ้ำเติมตลอด เราทนมา14ปีเราโดนตีโดนด่ามาตั้งแต่เด็ก แต่เราเริ่มโดนทำร้ายร่างกายตอนอายุ9ขวบ เขาจับเรากดน้ำ เราไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมเขาถึงได้เกลียดเราขนาดนี้ทั้งที่เราก็เป็นลูกแท้ๆของเขา
ถ้าเราเกลียดเขาเราผิดไหม
เราเกลียดพ่อแม่ผิดไหม
เขายังรักเราอยู่ใช่ไหมหรือเลี้ยงเราเพื่อนเลี้ยงดูตอนแก่ เขาชอบดูถูกเราว่าเราทำโน้นทำนี่ไม่ได้ แต่เราพยายามจะไม่ใส่ใจและทำให้เห็น แต่ำม่ว่าเราจะทำดีแค่ไหนเขาก็ไม่เห็น ทำดี100ครั้งเขาไม่จำทำชั่วครั้งเดียวเขาจำตลอดเขาไม่เคยมองเราในด้านดีๆเลย
เวลาตังหายเขามักจะโทษเราเป็นคนแรกทั้งที่เราไม่เคยเอา ทุกวันนี้เรากลายเป็นเด็กติดเกมไปวันๆ
แต่เราติดเกมเรามีความฝันอยากเป็นนักแข่งแต่เขาบอกไร้สาระ เราไ่ได้ต้องการให้เขามาเอาใจเรา เราแค่ต้องการให้เขาซัพพอร์ตเรา เราขอแค่นี้🥺แต่มันก็ได้แค่ฝัน แต่เราจะสัญญากับตัวเองเลยว่าถ้ามีลูกเราจะไม่ด่าลูกเราจะคุยด้วยเหตุด้วยผล😌 เราไม่อยากให้ลูกรู้สึกขาเความรักแบบเรา เขาชอบบอดว่าเราทำโน้นทำนี่ไม่ได้เราขี้เกียจเล่นแต่เกมไม่มีความฝันโตไปทำอะไรได้เอาเราไปเปรียบเทียบกับคนโน้นคนนี้ ก็นึ่มันเราไม่ใช่คนที่เขาเปรัยบเทียบที่เราเล่นเกมเพราะโลกความเป็นจริงมันน่ากลัวไง ตั้งแต่เด็กจนโตไม่มีวันไหนเลยที่เขาจะพูดกับเราดีๆไม่มีเลย🥺
เราเคยคิดนะว่าถ้าเราตายปัญหาจะจบไหม
แต่พอมาคิดดู
ต่อไปนี้ขาพูดอะไรเราจะเงียบเราจะไม่เถียงเราจะไม่แคร์คำพูดเราจะเชื่อตัวเองแล้วก็รักตัวเองให้มากๆ
เราจะไม่คิดแบบนี้แล้ว สุดท้ายแล้วทั้งพ่อและแม่
ก็ยังคงไม่เคยรักเรา เขาดูถูกเราสารพัด ด่าเราหยาบคายทุกวันเสียงดังโวยวาย ใช้อย่างกับทาส 😌
เขาชอบทำร้ายเราเวลาเขาโมโห มันมีอยู่วันนึงเราทำแก้วแตก1ใบเขาโมโหมากคว้างของใส่เราแล้วก็เดินมาบีบคแล้วก็หยิกตอนนั้นเราคิดว่าเราจะไม่รอดแล้ว
เขาพูดมาคำนึงว่า"กูไม่น่ามีเลย"ทุกครั้งที่เรามีปัญหาหรือทุกข์ใจอะไรเราไม่สามารถระบายอะำรให้เขาฟังได้เลยเพราะทุกครั้งที่เราเล่าเราจะโดนด่าซ้ำเติมตลอด เราทนมา14ปีเราโดนตีโดนด่ามาตั้งแต่เด็ก แต่เราเริ่มโดนทำร้ายร่างกายตอนอายุ9ขวบ เขาจับเรากดน้ำ เราไม่เข้าใจเหมือนกันทำไมเขาถึงได้เกลียดเราขนาดนี้ทั้งที่เราก็เป็นลูกแท้ๆของเขา
ถ้าเราเกลียดเขาเราผิดไหม