ตอนนี้ได้เกิดกระแสรณรงค์ให้ตำแหน่งผู้ว่าราชการจังหวัดในทุกจังหวัดมาจากการเลือกตั้ง เช่นเดียวกับผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร โดยส่วนตัวเรารู้สึกเฉย ๆ เนื่องจากกรุงเทพมหานครถูกประกาศให้เป็นพื้นที่พิเศษ ตามพระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการกรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2528

แต่ถึงแม้จังหวัดอื่นจะไม่ใช่พื้นที่พิเศษ แต่เขาก็ยังมีองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นคือ "องค์การบริหารส่วนจังหวัด" หรือ อบจ. โดยตัวของนายก อบจ. ก็มาจากการเลือกตั้งของประชาชนในจังหวัดนั้น ๆ และยังมีวาระ 4 ปี เหมือนกับผู้ว่าราชการกรุงเทพมหานคร นั่นเพราะถ้านำเนื้อหาในพระราชบัญญัติองค์การบริหารส่วนจังหวัด พ.ศ. 2540 มาเทียบ จะเห็นว่าเนื้อหาเกือบคือการนำความที่บัญญัติไว้ในพระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการกรุงเทพมหานคร พ.ศ. 2528 มาเป็นต้นแบบ

ก่อนที่เราจะไปถึงระดับจังหวัด เราควรจะให้ความสำคัญกับระดับตำบลก่อน ทุกตำบลต้องมีกำนันและผู้ใหญ่บ้าน โดยตำแหน่งกำนันและผู้ใหญ่บ้านเป็นตำแหน่งผู้นำท้องถิ่นที่มีมาตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ 6 ตามพระราชบัญญัติลักษณะปกครองท้องที่ พระพุทธศักราช 2457 นั่นคือก่อนที่ประเทศไทยจะปกครองด้วยระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข

อย่างที่เราทราบว่ากำนันและผู้ใหญ่บ้านในปัจจุบัน ถ้าใครได้รับเลือก ก็จะเป็นได้ยาวนานจนคนนั้นมีอายุครบ 60 ปี ทีนี้เวลามีการเลือกตั้งการแข่งขันมันก็ต้องสูงและรุนแรง ต่างก็ใช้วิธีช่วงชิงคะแนนทั้งในแบบถูกกฎหมายและผิดกฎหมาย เพราะอย่างที่บอกว่าตำแหน่งนี้เป็นได้ยาว ๆ เป็นการลงทุนที่ได้ผลตอบแทนแน่นอน

เราจึงขอเสนอให้มีการกำหนดวาระในการดำรงแหน่งผู้ใหญ่บ้าน จากที่เลือกครั้งเดียวเป็นได้ถึงอายุ 60 ปี ให้เปลี่ยนเป็นวาระดำตำแหน่งคราวละ 5 ปี และไม่จำกัดวาระ ซึ่งเราคิดว่าใครที่มีความเหมาะสมและประชาชนก็เห็นว่าเหมาะสม เขาก็จะต้องได้รับเลือกอย่างแน่นอน ขอแค่ให้ประชาชนได้มีสิทธิตัดสินใจและประเมินผลงานในทุก ๆ 5 ปี พร้อมกันนี้ให้ขยายอายุของคนจะเป็นผู้ใหญ่บ้านจากสูงสุดที่ 60 ปี ก็ให้เป็น 75 ปี ถ้ายังมีสุขภาพแข็งแรงและไม่มีร่างกายที่เป็นอุปสรรค ก็ทำได้