ทำไมแฟนผมไม่เคยเข้าใจผมเลยเรื่องมีอยู่ว่าวันหนึ่งแม่แฟนพูดเรื่องที่ไม่ดีเกี่ยวกับผมแล้วผมไม่ชอบมากๆผมก็เลยบอกแฟนผมไปตรงๆบอกว่าเรื่องที่แม่แฟนพูดนั้นผมไม่โอเคมากๆนะแต่อาจจะใช้คำแรงไปหน่อยแบบ "ปกติแม่เธอพูดอะไรแนวนั้นน่ะฉันไม่ได้ตั้งใจฟังหรอกพอฟังแล้วเรารู้สึกไม่สบายใจ" ประมาณนี้. แต่ก็จบที่แฟนต่อว่าแล้วก็งอนผมแล้วผมก็ต้องใช้เวลาไปง้อเขา. หรือเรื่องอื่นที่ผมเครียดเกี่ยวกับแฟนหรือว่าอื่นๆก็ไม่สามารถระบายให้ฟังได้เพราะว่าจะจบที่เขาร้องไห้แล้วก็งอนหรือไม่ก็ไปหาดูหนังช่วงที่ผมระบาย. ทุกวันนี้ถ้าผมมีเรื่องเครียดผมไม่มีที่ระบายที่อื่นนอกจากพิมพ์สิ่งที่ผมคิดไว้ในโทรศัพท์. 

แต่ตั้งแต่คบกันมามีเหตุการณ์หนึ่งที่ทำให้ผมเครียดแล้วเศร้ามากๆแล้ววันนั้นคือวันที่ผมต้องการเขามากที่สุดก็เลยโทรไปหาเขาแต่ก็ได้คำตอบมาว่าตอนนี้ทำงานอยู่ยังไม่ว่างพอหลังเลิกงานก็โทรไปหาเขาแต่สิ่งที่เขาตอบมาคือรอให้เราหายเครียดก่อนค่อยโทรกลับมาเพราะว่าวันนี้เขาทำงานหนัก. พอผมได้ยินคำนี้ผมนี่น้อยใจมากเลยเพราะว่าผมจำได้วันที่เขาเศร้ามากที่สุดแล้วต้องการผมผมอยู่ตรงนั้นตลอดแต่วันที่ผมต้องการเขาเขาดันไม่อยู่คุยกับผม.

อีกคำถามนึงผมผิดหรอที่เป็นผู้ชายแล้วร้องไห้ในวันที่ผมเครียดและเสียใจ. 
- เคยร้องไห้ให้เขาฟัง 2 ครั้ง. ที่เหลือแอบไปร้องไห้ตอนเขาไม่อยู่.