อยากมาแชร์ประสบการณ์สำหรับน้อง ๆ วัยม.ต้น ม.ปลาย มหาลัย ที่กำลังศึกษาอยู่ครับ
ต้องออกตัวว่าเป็นเด็กต่างจังหวัดครับ สมัยเรียนม.ต้นก็ตั้งใจเรียน ๆ เล่น ๆ หัวปานกลาง ผลการเรียนไม่ได้ดี ไม่ได้แย่
จุดเปลี่ยนของผม คือย้ายโรงเรียนไปที่ใหม่ตอนม.ปลาย และต้องเข้าค่ายเกี่ยวกับการสร้างผู้นำเพื่อไปทำกิจกรรมต่าง ๆ ฝึกให้เรากล้าพูด กล้าจัดการ กล้าคิด ทำงาน วางแผน และตั้งแต่วันนั้นมา ชีวิตผมก็เปลี่ยนไป
อันดับแรก (ช่วงม.4) ผมเริ่มมีปัญหากับที่บ้าน เนื่องจากหลายครั้งเราต้องกลับบ้านดึก (ราว ๆ 3-4 ทุ่ม) เพราะทำกิจกรรม เตรียมงานเตรียมค่าย และตัวผมเองก็จัดการเวลาชีวิตตอนนั้นได้ไม่ดีพอ ขาดเรียน การบ้านไม่เสร็จและอื่น ๆ จนมีเรื่องดราม่าใหญ่โตเกือบไปถึงผอ.โรงเรียน เนื่องจากพ่อแม่ไม่เข้าใจว่า กิจกรรมมันช่วยอะไรเราบ้าง เขาจะมองว่า กิจกรรมทำให้ชีวิตผมพังไปหมด และโรงเรียนได้ประโยชน์จากชื่อเสียงของกิจกรรม แต่ตัวเด็กไม่ได้อะไรเลย ดราม่าใหญ่โต ผมร้องไห้หนักมาก แต่สุดท้ายก็ผ่านเรื่องตรงนั้นมาได้ 😂
ตั้งแต่วันนั้น ผมเริ่มกลับมาตั้งตัวใหม่ จัดการชีวิตตัวเองใหม่ เพื่อพิสูจน์ให้พ่อแม่ เห็นเลยว่า กิจกรรมไม่ได้ทำให้ใครแย่ลง สุดท้ายมันขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคลว่าคุณ manage ชีวิตตัวเองได้ดีแค่ไหน ต่อให้คุณเรียนไปทำกิจกรรมไป มันก็ดีได้ทั้งคู่ ถ้าบริหารเป็น
(ช่วงม.5) ผมมาตั้งเป้าหมายใหม่ เราจะทั้งเรียนและทำกิจกรรมให้ได้ดีทั้งคู่ เทอมนั้นได้เกรด 3.51 ในขณะที่ทำกิจกรรมหนักมาก ทำค่ายเตรียมงาน กลับบ้านดึกบ่อยครั้ง และเทอม 2 ได้ 3.76 กิจกรรมก็เยอะกว่าเดิมด้วยซ้ำ
นับตั้งแต่วันนั้นมาจนถึงเรียนจบมหาลัย พ่อแม่ผมเขาแทบจะไม่ยุ่งอะไรกับผมอีกเลย (ยุ่งหมายถึงจู้จี้จุกจิกในเรื่องเรียนหรือกิจกรรม) เหมือนเขามองว่า ผมสามารถจัดการตัวเองได้ เขาปล่อยเลย ให้เราดูแลตัวเอง เขาจะไม่มานั่งถามเรื่องเกรดจะจบมั้ย จะไทร์รึป่าว ผมทำให้เขาไว้ใจ และคอยบอกเขาว่าเทอมนี้ได้เกรดเท่านี้นะ 555 ซึ่งผมมองว่าส่วนหนึ่ง ผมสามารถผ่านสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้มาได้ กิจกรรมเองก็มีส่วนช่วยหล่อหลอมให้ผมได้พบได้เจอคนที่เก่ง ๆ คอยสอนเรา ทำให้เรามีทัศนคติที่ดี สู้กับสิ่งต่าง ๆ พร้อมจะเรียนรู้ ไม่ยอมอะไรง่าย ๆ มองปัญหาเป็นเรื่องท้าทาย และตั้งเป้าหมายสูงพร้อมทำให้สำเร็จ
ถ้าไม่ได้ทำกิจกรรมหรือเข้าค่ายในวันนั้น ทุกวันนี้ผมอาจจะเป็นเด็กเนิร์ด ๆ เรียนจบมาโดยไม่เคยทำกิจกรรมใด ๆ เลยก็ได้ เลยอยากมาแชร์ประสบการณ์ครับว่า ชีวิตเราเกิดมามันมีครั้งเดียว เรียนอย่างเดียวอาจจะประสบความสำเร็จ แต่อยากให้ลองเปิดใจทำกิจกรรมดูครับ มันให้อะไรมากกว่าที่คุณคิด มันจะเป็นสิ่งที่ติดตัวคุณไปจนวันตาย ทั้งความสัมพันธ์ ความทรงจำ การใช้ชีวิต
สุดท้าย ขอฝากข้อคิดที่ได้รับจากค่าย ๆ หนึ่งครับ
“การเรียนสอนให้คนมีงานทำ กิจกรรมสอนให้คนทำงานเป็น”
ขอบคุณทุกท่านที่อ่านมาจนจบครับ 🥹☺️😇
เป็นเด็กกิจกรรมได้อะไรมากกว่าที่คุณคิด 😁
ต้องออกตัวว่าเป็นเด็กต่างจังหวัดครับ สมัยเรียนม.ต้นก็ตั้งใจเรียน ๆ เล่น ๆ หัวปานกลาง ผลการเรียนไม่ได้ดี ไม่ได้แย่
จุดเปลี่ยนของผม คือย้ายโรงเรียนไปที่ใหม่ตอนม.ปลาย และต้องเข้าค่ายเกี่ยวกับการสร้างผู้นำเพื่อไปทำกิจกรรมต่าง ๆ ฝึกให้เรากล้าพูด กล้าจัดการ กล้าคิด ทำงาน วางแผน และตั้งแต่วันนั้นมา ชีวิตผมก็เปลี่ยนไป
อันดับแรก (ช่วงม.4) ผมเริ่มมีปัญหากับที่บ้าน เนื่องจากหลายครั้งเราต้องกลับบ้านดึก (ราว ๆ 3-4 ทุ่ม) เพราะทำกิจกรรม เตรียมงานเตรียมค่าย และตัวผมเองก็จัดการเวลาชีวิตตอนนั้นได้ไม่ดีพอ ขาดเรียน การบ้านไม่เสร็จและอื่น ๆ จนมีเรื่องดราม่าใหญ่โตเกือบไปถึงผอ.โรงเรียน เนื่องจากพ่อแม่ไม่เข้าใจว่า กิจกรรมมันช่วยอะไรเราบ้าง เขาจะมองว่า กิจกรรมทำให้ชีวิตผมพังไปหมด และโรงเรียนได้ประโยชน์จากชื่อเสียงของกิจกรรม แต่ตัวเด็กไม่ได้อะไรเลย ดราม่าใหญ่โต ผมร้องไห้หนักมาก แต่สุดท้ายก็ผ่านเรื่องตรงนั้นมาได้ 😂
ตั้งแต่วันนั้น ผมเริ่มกลับมาตั้งตัวใหม่ จัดการชีวิตตัวเองใหม่ เพื่อพิสูจน์ให้พ่อแม่ เห็นเลยว่า กิจกรรมไม่ได้ทำให้ใครแย่ลง สุดท้ายมันขึ้นอยู่กับแต่ละบุคคลว่าคุณ manage ชีวิตตัวเองได้ดีแค่ไหน ต่อให้คุณเรียนไปทำกิจกรรมไป มันก็ดีได้ทั้งคู่ ถ้าบริหารเป็น
(ช่วงม.5) ผมมาตั้งเป้าหมายใหม่ เราจะทั้งเรียนและทำกิจกรรมให้ได้ดีทั้งคู่ เทอมนั้นได้เกรด 3.51 ในขณะที่ทำกิจกรรมหนักมาก ทำค่ายเตรียมงาน กลับบ้านดึกบ่อยครั้ง และเทอม 2 ได้ 3.76 กิจกรรมก็เยอะกว่าเดิมด้วยซ้ำ
นับตั้งแต่วันนั้นมาจนถึงเรียนจบมหาลัย พ่อแม่ผมเขาแทบจะไม่ยุ่งอะไรกับผมอีกเลย (ยุ่งหมายถึงจู้จี้จุกจิกในเรื่องเรียนหรือกิจกรรม) เหมือนเขามองว่า ผมสามารถจัดการตัวเองได้ เขาปล่อยเลย ให้เราดูแลตัวเอง เขาจะไม่มานั่งถามเรื่องเกรดจะจบมั้ย จะไทร์รึป่าว ผมทำให้เขาไว้ใจ และคอยบอกเขาว่าเทอมนี้ได้เกรดเท่านี้นะ 555 ซึ่งผมมองว่าส่วนหนึ่ง ผมสามารถผ่านสิ่งต่าง ๆ เหล่านี้มาได้ กิจกรรมเองก็มีส่วนช่วยหล่อหลอมให้ผมได้พบได้เจอคนที่เก่ง ๆ คอยสอนเรา ทำให้เรามีทัศนคติที่ดี สู้กับสิ่งต่าง ๆ พร้อมจะเรียนรู้ ไม่ยอมอะไรง่าย ๆ มองปัญหาเป็นเรื่องท้าทาย และตั้งเป้าหมายสูงพร้อมทำให้สำเร็จ
ถ้าไม่ได้ทำกิจกรรมหรือเข้าค่ายในวันนั้น ทุกวันนี้ผมอาจจะเป็นเด็กเนิร์ด ๆ เรียนจบมาโดยไม่เคยทำกิจกรรมใด ๆ เลยก็ได้ เลยอยากมาแชร์ประสบการณ์ครับว่า ชีวิตเราเกิดมามันมีครั้งเดียว เรียนอย่างเดียวอาจจะประสบความสำเร็จ แต่อยากให้ลองเปิดใจทำกิจกรรมดูครับ มันให้อะไรมากกว่าที่คุณคิด มันจะเป็นสิ่งที่ติดตัวคุณไปจนวันตาย ทั้งความสัมพันธ์ ความทรงจำ การใช้ชีวิต
สุดท้าย ขอฝากข้อคิดที่ได้รับจากค่าย ๆ หนึ่งครับ
“การเรียนสอนให้คนมีงานทำ กิจกรรมสอนให้คนทำงานเป็น”
ขอบคุณทุกท่านที่อ่านมาจนจบครับ 🥹☺️😇