เคยเป็นกันมั๊ยค่ะ รู้สึกใช่ ผูกพันธ์กันตั้งแต่แรกเจอ
ต้องขอเล่าตั้งแต่แรกเลยนะค่ะ คือ เราเลิกกับแฟนตอนปีใหม่ 65 และมีลูกด้วยกันแล้ว เดือนกุมภาได้ย้ายมาทำงานที่เขาใหญ่ ได้มาพบกับพี่ทำงานคนนึง รู้สึกใช่ รู้สึกชอบ ตั้งแต่แรกเห็น พอกันคุยกันรู้จักกันก็รู้สึกชอบพี่เค้า เลยบอกชอบพี่เค้าไป ทั้งที่ก็รู้ว่ามันเร็วเกินไปทั้งที่รู้จักกัน แต่เราก็ไม่เคยรู้สึกกับใครแบบนี้มาก่อน ซึ่งความรู้สึกเหมือนชอบเค้าอย่างกะรู้จักกันมานาน และเป็นครั้งแรกที่เคยบอกชอบผู้ชายก่อน พี่เค้าก็งงๆเลยบอกว่าเป็นพี่น้องกันแหละดีแล้ว เราก็เข้าใจว่าสิ่งที่เราพูดออกไปคงเร็วเกินไป และแอบเสียใจอยู่ แต่พี่เค้าจึงพูดมาว่าอีกหนึ่งอาทิตย์ค่อยมาถามใหม่นะ ซึ่งตั้งแต่นั้นมาเราก็ไม่กล้าถามพี่เค้าอีก ตั้งแต่วันนั้นมาพี่เค้าก็เริ่มเปลี่ยนไป คอยดูแลเอาใจใส่ตลอด เราก็ไม่อยากคิดอะไรเยอะ กลัวคิดไปเอง คือ พี่เค้าจำวันเกิดเราได้ ทั้งที่เราเคยพูดผ่านๆ เห็นเราถ่ายรูปไม่ได้เลยชอบมาถ่ายรูปด้วยตลอด จนรูปเราเต็มเครื่องพี่เค้า ให้แท็ปแลตมาใช้เล่นตลอด ซึ่งเราก็เห็นความเคลื่อนไหวทุกอย่างที่เค้าคุยกับทุกคนหมด ชอบสั้งขนมเซเว่นมาแต่ไม่เคยกินให้เรากินตลอด โอนเงินให้ลูกเราไปซื้อของเล่น รู้ว่าเราไม่ชอบกินน้ำก็เอาน้ำมาวางไว้ให้ที่โต๊ะทำงาน เวลาเห็นเราผมเปียกจะชอบเป๋าผมหรือเช็ดผมให้ ตัดเล็บให้ ได้คุยกับพ่อพี่เค้า เค้าใส่ใจกับเรื่องเล็กๆน้อยๆของเราตลอด ยิ่งทำให้เราหนักใจเข้าไปอีก พี่เค้าทำแบบนี้คือพี่เค้าชอบเราใช่มั้ย แต่ทำไมพี่เค้าไม่บอกชอบเรา หรืออาจจะเรื่องที่ทำงานหรือป่าว เพราะ ที่ทำงานเราเค้าจะให้มาอยู่รวมกัน ถ้าพี่เค้าบอกชอบเราจะมีคนแซว หรือมองว่าไม่ดีหรือป่าว ถ้าคบกันในที่ทำงาน แต่เราก็ไม่กล้าถามพี่เค้าอีกเลย เรากลัวผิดหวังกับคำตอบที่จะได้ สิ้นเดือนพฤษภานี้ก็จะได้ย้ายที่ทำงานกันแล้วค่ะ ก็จะไม่ได้เจอกัน เราจะสานสัมพันธ์นี้ต่อยังไงดีค่ะ
ใช่ตั้งแต่แรกเจอ
ต้องขอเล่าตั้งแต่แรกเลยนะค่ะ คือ เราเลิกกับแฟนตอนปีใหม่ 65 และมีลูกด้วยกันแล้ว เดือนกุมภาได้ย้ายมาทำงานที่เขาใหญ่ ได้มาพบกับพี่ทำงานคนนึง รู้สึกใช่ รู้สึกชอบ ตั้งแต่แรกเห็น พอกันคุยกันรู้จักกันก็รู้สึกชอบพี่เค้า เลยบอกชอบพี่เค้าไป ทั้งที่ก็รู้ว่ามันเร็วเกินไปทั้งที่รู้จักกัน แต่เราก็ไม่เคยรู้สึกกับใครแบบนี้มาก่อน ซึ่งความรู้สึกเหมือนชอบเค้าอย่างกะรู้จักกันมานาน และเป็นครั้งแรกที่เคยบอกชอบผู้ชายก่อน พี่เค้าก็งงๆเลยบอกว่าเป็นพี่น้องกันแหละดีแล้ว เราก็เข้าใจว่าสิ่งที่เราพูดออกไปคงเร็วเกินไป และแอบเสียใจอยู่ แต่พี่เค้าจึงพูดมาว่าอีกหนึ่งอาทิตย์ค่อยมาถามใหม่นะ ซึ่งตั้งแต่นั้นมาเราก็ไม่กล้าถามพี่เค้าอีก ตั้งแต่วันนั้นมาพี่เค้าก็เริ่มเปลี่ยนไป คอยดูแลเอาใจใส่ตลอด เราก็ไม่อยากคิดอะไรเยอะ กลัวคิดไปเอง คือ พี่เค้าจำวันเกิดเราได้ ทั้งที่เราเคยพูดผ่านๆ เห็นเราถ่ายรูปไม่ได้เลยชอบมาถ่ายรูปด้วยตลอด จนรูปเราเต็มเครื่องพี่เค้า ให้แท็ปแลตมาใช้เล่นตลอด ซึ่งเราก็เห็นความเคลื่อนไหวทุกอย่างที่เค้าคุยกับทุกคนหมด ชอบสั้งขนมเซเว่นมาแต่ไม่เคยกินให้เรากินตลอด โอนเงินให้ลูกเราไปซื้อของเล่น รู้ว่าเราไม่ชอบกินน้ำก็เอาน้ำมาวางไว้ให้ที่โต๊ะทำงาน เวลาเห็นเราผมเปียกจะชอบเป๋าผมหรือเช็ดผมให้ ตัดเล็บให้ ได้คุยกับพ่อพี่เค้า เค้าใส่ใจกับเรื่องเล็กๆน้อยๆของเราตลอด ยิ่งทำให้เราหนักใจเข้าไปอีก พี่เค้าทำแบบนี้คือพี่เค้าชอบเราใช่มั้ย แต่ทำไมพี่เค้าไม่บอกชอบเรา หรืออาจจะเรื่องที่ทำงานหรือป่าว เพราะ ที่ทำงานเราเค้าจะให้มาอยู่รวมกัน ถ้าพี่เค้าบอกชอบเราจะมีคนแซว หรือมองว่าไม่ดีหรือป่าว ถ้าคบกันในที่ทำงาน แต่เราก็ไม่กล้าถามพี่เค้าอีกเลย เรากลัวผิดหวังกับคำตอบที่จะได้ สิ้นเดือนพฤษภานี้ก็จะได้ย้ายที่ทำงานกันแล้วค่ะ ก็จะไม่ได้เจอกัน เราจะสานสัมพันธ์นี้ต่อยังไงดีค่ะ