เราเอาคืน โดยเอาวิธีการลงพรหมทัณฑ์ มาปรับใช้ ค่ะ  (คือไม่พูดด้วย)

ปกติ เราจะหายโกรธง่าย ให้อภัยคนง่าย
หรือ หาก มีความขัดแย้งกับใคร ในระดับ ที่เรายังเถียงด้วย แบบนี้ ถือว่าไม่หนักหนา
เพราะมันมีทางจะปรับความเข้าใจกัน ประนีประนอมกันได้

นานๆครั้ง เราถึงมีโอกาส เจอคนไม่ดี  
พวกที่ทำตัวเป็นพิษต่อสังคมโดยรวม  ส่วนใหญ่ ในสังคมนั้นๆ ก็จะรู้สึกนิสัยเขาอยู่แล้ว

เราเพียงแค่ เฉยค่ะ ไม่เสวนาด้วย แสดงออกชัดเจนว่าไม่ต้องการข้องเกี่ยวใดๆด้วยเลย
ยิ่งเขาย่ามใจ ว่าเราไม่ตอบโต้  ยิ่งเขาพยายาม รังควานซ้ำซาก อยู่เป็นแรมปีด้วยคำเท็จ ด้วยเจตนาร้าย
อยากให้เราเป็นคู่กรณีกับเขาให้ได้

แต่เรา ตอบเขา ด้วยความเงียบว่า เขาไร้ตัวตน สำหรับเราค่ะ

หากทำผิดกฏ กติกา ของสังคม ก็ให้สังคมลงโทษเขาไป
หากเขาทำบาป จนเป็นอาจิณกรรม ก็ให้วิบากกรรมลงโทษเขาไป

หน้าที่เรามีเพียงรักษาใจตัวเอง ไม่ให้กระเพื่อมหวั่นไหวด้วยโทสะ
และ พิจารณา / เรียนรู้ว่า  พฤติกรรมแบบที่เขาทำ จะเกิดผลร้ายประการใดบ้าง
เอาไว้เตือนตนเอง และ คนที่เราห่วงใย ไม่ให้เผลอไปทำบาปแบบนั้นเข้าก็พอค่ะ

ข้อดี ของวิธีการนี้ ที่เห็นได้ชัด คือ ขันติบารมี
ทำให้เราไม่ต้องไปเสียเวลา กับเรื่องไม่เป็นเรื่อง กับคนที่ไม่ได้เรื่อง

เวลาในชีวิต มีค่านัก
จะเอาเวลาไปประกอบคุณงามความดี  หรือจะ ใช้เวลาทั้งชีวิตที่มีไปกับการทำร้ายคนอื่น
แค่มองมุมนี้ ก็จะเห็น การเอาคืนอย่างสาสม ที่ธรรมชาติทำกับเราทุกคนแล้วล่ะค่ะ