คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 71
เราคิดว่า จขกท รู้อยู่แล้วว่าทางออกที่เป็นอยู่ มันก็โอเคอยู่แล้ว ที่ให้แม่ออกไปเลี้ยงหลานที่ห้องเช่า แต่ที่รู้สึกไม่สบายใจจนต้องมาตั้งกระทู้
เป็นเพราะความรู้สึกผิดใช่ไหมคะ คำด่าว่าใจดำ มันกัดกินใจของคุณอยู่ รู้สึกผิดทั้งที่ตัวเองก็ไม่ได้ทำอะไรผิด มันทำให้คุณทุกข์ใจอยู่ใช่ไหมคะ
คุณต้องปรับความคิดนะคะ ถึงจะก้าวผ่านความทุกข์นี้ไปได้
หากสิ่งที่คุณทำ ไม่ได้ผิดกฎหมาย คุณไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิด และไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบความรู้สึกของใครค่ะ ความรู้สึกน้อยใจของแม่ ความรู้สึกโกรธของพี่สาว พวกเขา"เลือก" ที่จะรู้สึกเอง พวกเขาต้องเรียนรู้ที่จะจัดการกับความรู้สึกของตัวเองค่ะ (หากคุณอยากแสดงความมีน้ำใจ คุณอาจจะบอกว่า ผมเสียใจที่ทำให้แม่ไม่พอใจ แต่ไม่จำเป็นต้องทำตามใจแม่ค่ะ)
ไม่ใช่ว่า แม่น้อยใจ อ่ะตามใจแม่ ให้แม่อยู่ต่อ พี่สาวโกรธ อ่ะๆยอมให้เอาหลานมาทิ้งไว้ได้ตามใจ นี่เป็นชีวิตของคุณค่ะ คุณโตแล้ว และมีสิทธิ์ตัดสินใจทุกอย่างในชีวิตคุณ "ด้วยตัวเอง"
พ่อแม่โดยส่วนมาก อาจจะรักลูกเท่ากัน แต่ว่าเป็นห่วงลูกคนที่ไม่เอาไหน เอาตัวไม่รอด มากกว่า จนอาจเลยเถิด ไปเบียดเบียนลูกคนที่พอมี ดังเช่นในกระทู้นี้ และโดยมากอาวุธของคนเหล่านี้ ก็คือการ "โยนความผิด" มาให้ ว่าการที่คุณไม่ช่วยเหลือ=คุณใจดำ คุณแล้งน้ำใจ ไม่สงสารแม่และหลาน โดยที่ไม่ได้มองต้นตอปัญหา ว่าผิดยังไงมาตั้งแต่แรก
คุณต้องมองให้ออกนะคะ มองภาพกว้าง ว่าเขากำลังทำให้คุณรู้สึกผิด เพื่อให้คุณยอม เหมือนที่ผ่านๆมา
ลูกกตัญญู เราว่าคุณเป็นอยู่แล้ว คุณซื้อบ้านและให้พ่อแม่มาอยู่ด้วย คุณแคร์ความรู้สึกของพ่อแม่ แต่การกตัญญูจนตัวตาย มันกำลังกัดกินใจคุณ และอาจจะทำลายชีวิตแต่งงานของคุณในอนาคต กตัญญูแต่พอประมาณค่ะ เราเลี้ยงดูพ่อแม่ตามความต้องการพื้นฐานของชีวิตค่ะ ไม่ต้องเลี้ยงดูกิเลสของพ่อแม่ด้วย
เป็นเพราะความรู้สึกผิดใช่ไหมคะ คำด่าว่าใจดำ มันกัดกินใจของคุณอยู่ รู้สึกผิดทั้งที่ตัวเองก็ไม่ได้ทำอะไรผิด มันทำให้คุณทุกข์ใจอยู่ใช่ไหมคะ
คุณต้องปรับความคิดนะคะ ถึงจะก้าวผ่านความทุกข์นี้ไปได้
หากสิ่งที่คุณทำ ไม่ได้ผิดกฎหมาย คุณไม่จำเป็นต้องรู้สึกผิด และไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบความรู้สึกของใครค่ะ ความรู้สึกน้อยใจของแม่ ความรู้สึกโกรธของพี่สาว พวกเขา"เลือก" ที่จะรู้สึกเอง พวกเขาต้องเรียนรู้ที่จะจัดการกับความรู้สึกของตัวเองค่ะ (หากคุณอยากแสดงความมีน้ำใจ คุณอาจจะบอกว่า ผมเสียใจที่ทำให้แม่ไม่พอใจ แต่ไม่จำเป็นต้องทำตามใจแม่ค่ะ)
ไม่ใช่ว่า แม่น้อยใจ อ่ะตามใจแม่ ให้แม่อยู่ต่อ พี่สาวโกรธ อ่ะๆยอมให้เอาหลานมาทิ้งไว้ได้ตามใจ นี่เป็นชีวิตของคุณค่ะ คุณโตแล้ว และมีสิทธิ์ตัดสินใจทุกอย่างในชีวิตคุณ "ด้วยตัวเอง"
พ่อแม่โดยส่วนมาก อาจจะรักลูกเท่ากัน แต่ว่าเป็นห่วงลูกคนที่ไม่เอาไหน เอาตัวไม่รอด มากกว่า จนอาจเลยเถิด ไปเบียดเบียนลูกคนที่พอมี ดังเช่นในกระทู้นี้ และโดยมากอาวุธของคนเหล่านี้ ก็คือการ "โยนความผิด" มาให้ ว่าการที่คุณไม่ช่วยเหลือ=คุณใจดำ คุณแล้งน้ำใจ ไม่สงสารแม่และหลาน โดยที่ไม่ได้มองต้นตอปัญหา ว่าผิดยังไงมาตั้งแต่แรก
คุณต้องมองให้ออกนะคะ มองภาพกว้าง ว่าเขากำลังทำให้คุณรู้สึกผิด เพื่อให้คุณยอม เหมือนที่ผ่านๆมา
ลูกกตัญญู เราว่าคุณเป็นอยู่แล้ว คุณซื้อบ้านและให้พ่อแม่มาอยู่ด้วย คุณแคร์ความรู้สึกของพ่อแม่ แต่การกตัญญูจนตัวตาย มันกำลังกัดกินใจคุณ และอาจจะทำลายชีวิตแต่งงานของคุณในอนาคต กตัญญูแต่พอประมาณค่ะ เราเลี้ยงดูพ่อแม่ตามความต้องการพื้นฐานของชีวิตค่ะ ไม่ต้องเลี้ยงดูกิเลสของพ่อแม่ด้วย
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 21
ทุกอย่างมันก็"ลงตัว"แล้ว .... คุณจะไปขัดพวกเค้า และให้เป็นตามใจคุณทำไม????
1)ยายเลี้ยงเด็ก12มาห่วยๆ .... แม่เค้าก็ยังพอใจ ให้เลี้ยงลูกคนใหม่ เพียงเพราะขี้เกียจมักง่าย
ทั้งสองคนเต็มใจและมีความสุขกับสิ่งนี้
2)ยายอยากเลี้ยงเด็กมากๆ ... ยอมทิ้งร้านขายของ เพื่อจะเลี้ยงหลาน ตามแต่พี่สาวสั่ง
ยายมีความสุขและเลือกสิ่งนี้ คุณจะไปขัดใจทำไม
3)พี่สาวจะเช่าห้องให้เลี้ยงหลาน (เลี้ยงฟรี) ... เค้าก็ลงตัวกันแล้วนี่คะ??? คุณจะไปขัดทำไม
4)คุณจะแต่งงาน ไม่อยากให้แฟนต้องมาอยู่ร่วมกับพ่อแม่และหลาน2คน ... นี่คือโอกาสเลย
(เรารู้ว่า คุณเป็นคนดี รักพ่อแม่ และไม่สปอยล์พี่สาว ไม่เห็นควรที่พ่อแม่จะเหนื่อยเลี้ยงหลาน)
แต่เราอยากให้คุณเปิดใจ ปล่อยวาง และให้มันเป็นไป (ให้เค้าเรียนรู้,เติบโต,เข้าใจ ด้วยตัวเอง)
... ทุก อย่าง ลง ตัว .. มี ความ สุข ทุก คน .. สม ใจ ทุก คน ..
เพียงแค่คุณปล่อยวาง "ที่จะสั่งให้พี่สาวเลี้ยงลูกเอง , ที่พ่อแม่จะไม่กระสันอยากเลี้ยงหลาน, ที่คุณไม่ต้องรับภาระที่ไม่ได้สร้าง"
...... ให้แม่ไปเช่าห้อง เลี้ยงหลาน เอาหลาน12ไปด้วย .... แล้วไปเยี่ยม ซื้อของไปฝากนิดนึง .. แล้วแต่งงาน ...
แล้วพวกเค้าจะได้เรียนรู้ชีวิตจริงๆ ความเหนื่อยยากและผิดหวัง เงินหมด ได้ลูกหลานที่ไม่ดี .... แล้วบทเรียนจะสอนให้เค้าเติบโตขึ้น
... แล้วทุกคนจะเข้าใจในสิ่งที่คุณคิด และตรงข้าม คุณจะเข้าใจในสิ่งที่พวกเค้าคิด ... ให้ความจริงพิสูจน์ว่า ใครคิดถูกคิดผิด
1)ยายเลี้ยงเด็ก12มาห่วยๆ .... แม่เค้าก็ยังพอใจ ให้เลี้ยงลูกคนใหม่ เพียงเพราะขี้เกียจมักง่าย
ทั้งสองคนเต็มใจและมีความสุขกับสิ่งนี้
2)ยายอยากเลี้ยงเด็กมากๆ ... ยอมทิ้งร้านขายของ เพื่อจะเลี้ยงหลาน ตามแต่พี่สาวสั่ง
ยายมีความสุขและเลือกสิ่งนี้ คุณจะไปขัดใจทำไม
3)พี่สาวจะเช่าห้องให้เลี้ยงหลาน (เลี้ยงฟรี) ... เค้าก็ลงตัวกันแล้วนี่คะ??? คุณจะไปขัดทำไม
4)คุณจะแต่งงาน ไม่อยากให้แฟนต้องมาอยู่ร่วมกับพ่อแม่และหลาน2คน ... นี่คือโอกาสเลย
(เรารู้ว่า คุณเป็นคนดี รักพ่อแม่ และไม่สปอยล์พี่สาว ไม่เห็นควรที่พ่อแม่จะเหนื่อยเลี้ยงหลาน)
แต่เราอยากให้คุณเปิดใจ ปล่อยวาง และให้มันเป็นไป (ให้เค้าเรียนรู้,เติบโต,เข้าใจ ด้วยตัวเอง)
... ทุก อย่าง ลง ตัว .. มี ความ สุข ทุก คน .. สม ใจ ทุก คน ..
เพียงแค่คุณปล่อยวาง "ที่จะสั่งให้พี่สาวเลี้ยงลูกเอง , ที่พ่อแม่จะไม่กระสันอยากเลี้ยงหลาน, ที่คุณไม่ต้องรับภาระที่ไม่ได้สร้าง"
...... ให้แม่ไปเช่าห้อง เลี้ยงหลาน เอาหลาน12ไปด้วย .... แล้วไปเยี่ยม ซื้อของไปฝากนิดนึง .. แล้วแต่งงาน ...
แล้วพวกเค้าจะได้เรียนรู้ชีวิตจริงๆ ความเหนื่อยยากและผิดหวัง เงินหมด ได้ลูกหลานที่ไม่ดี .... แล้วบทเรียนจะสอนให้เค้าเติบโตขึ้น
... แล้วทุกคนจะเข้าใจในสิ่งที่คุณคิด และตรงข้าม คุณจะเข้าใจในสิ่งที่พวกเค้าคิด ... ให้ความจริงพิสูจน์ว่า ใครคิดถูกคิดผิด
แสดงความคิดเห็น
ใจดำไหมครับ ถ้าไม่รับเลี้ยงหลาน
ไม่รู้จะเริ่มยังไงเหมือนกันครับ เพราะตอนนี้รู้สึกแย่ไปหมด ขอเริ่มจากต้นเรื่องก่อนแล้วกันครับ อาจจะยาวหน่อย
- บ้านของ จขกท. อยู่กัน 4 คนมี หลาน 1 คนเป็นลูกของพี่สาว กับสามีคนแรก อายุ 12 มีพฤติกรรม นิสัยไม่ดี ติดมือถือ
ตายาย รับเลี้ยงให้ เนื่องจากพี่สาว มีครอบครัวใหม่ครับ จขกท.เอง ไม่ได้อยู่บ้านทุกวัน นานๆ กลับที ก็รู้สึกเบื่อหน่ายกับ หลานคนนี้เหลือเกิน
เป็นเด็กสมาธิสั้น ลิงหลอกเจ้า ติดมือถือ และก้าวร้าวกับ ตายาย เวลาอยู่ต่อหน้าเรา เค้าก็จะแสดงพฤติกรรมเหล่านั้น มีให้เห็นบ้าง แต่ลับหลัง
ดูจากกล้องวงจรปิดคือ หนักครับ
- เรื่องหลานคนแรก จขกท. ทะเลาะกับที่บ้านบ่อยมาก เพราะมันหนักใจและขัดใจ หลายอย่าง อย่างเช่นเวลาไปเที่ยวข้างนอก ก็ต้องเห็นพฤติกรรม
ที่ขาดการอบรมสั่งสอน หลายๆ อย่าง หนักสุดเลยก็ด่าลับหลัง แรงๆ จขกท.จับได้ และต้องการส่งกลับไปให้ แม่เด็กเลี้ยง แต่ ตา ยายก็ไม่ยอม เลยต้องทนเรื่อยมาครับ
- พี่สาวมี ลูกเพิ่ม อีก 1 คน หลังจากที่รู้เรื่องนี้ก็คิดเสมอว่า ใครจะเลี้ยง ซึ่ง จขกท.เองก็พอจะเดาได้แต่แรกแล้วว่า คงไม่พ้น ตาและยาย เหมือนเดิม และอยู่บ้าน จขกท.เหมือนเดิม ซึ่งมันก็จริงครับ พอคลอดมาก็เอามาทิ้งไว้ให้ จขกท.เองก็ยื่นคำขาดว่าไม่ต้องการให้เลี้ยงเพราะ จขกท.เองก็ กำลังวางแผนจะแต่งงานและ มีครอบครัวของตัวเองเหมือนกัน ซึ่งเรื่องนี้เคยบอก พ่อกับแม่ ไว้ตั้งแต่ต้นแล้ว ว่า คงไม่มีสะใภ้คนไหน รับได้ ถ้าแต่งมาแล้วต้องมาเจอ ลูกคนอื่นเต็มบ้าน ไหนจะ พ่อแม่สามีอีก
- เรื่องนี้ถูกแก้ไข โดยการที่ แม่ จขกท.ออกไปเช่าห้องอยู่ด้านนอกเพื่อเลี้ยงหลานสองคน อยากจะถาม ท่านสมาชิกว่า จขกท.ใจดำไปไหม ที่ไม่ให้ แม่รับเลี้ยงหลาน และไม่ให้เอาเข้ามาเลี้ยงที่บ้าน หากถามว่าทำไมไม่ให้ไปเลี้ยงที่บ้านพี่สาว มีคำตอบดังนี้ครับ สามีใหม่ไม่ชอบ ลูกติดคนแรก และทางแม่ จขกท.เองก็รู้สึกอึดอัดที่ต้องไปอยู่บ้านคนอื่น จขกท. ถามคำถามเดิมๆ ซ้ำๆ กับพ่อแม่ ว่าทำไมต้องทำขนาดนี้ อายุ ใกล้จะ 60 ยังต้องมาเลี้ยงเด็กเล็ก ก็ได้คำตอบ คือ ช่วยกันยังไงก็ครอบครัว แต่อีกฝ่ายคือ ทำหน้าที่ผลิต ออกมาอย่างเดียว แต่ไม่มีความรับผิดชอบอยากเลี้ยงดู ให้ไปอยู่บ้านตัวเอง ก็ทำไม่ได้
เวรกรรมเลยมาตกที่ บ้านน้องชาย
สุดท้ายนี้ อยากขอความคิดเห็นท่านสมาชิกว่า เรื่องนี้จะถูกแก้ไขได้ยังไง และการตัดสินใจของ จขกท. ผิดมากไหมที่ใจดำ เพราะ จขกท.เองก็ อายุ ใกล้ 30 แล้วและมีแพลนแต่งงานมีครอบครัวของตัวเอง เหมือนกัน