https://ppantip.com/topic/41303005
จากกระทู้ที่เเล้ว เราโดนเเฟนใจ ถึงขั้นที่ไปส่งเสียเลี้ยงดูคนอื่น
เราเดินมาจากพื้นที่ตรงนั้นเเล้ว เเต่สุดท้ายก็เป็นตัวเราเองที่กลับไปโดยที่เขาไม่ได้ขอหรือยื้อ กลับไปบอกเขาว่า อะไรที่ผ่านมาเเล้วก็ให้มันผ่านไป
เวลาผ่านมาเดือนกว่า ความรู้สึกเราไม่ได้ดีขึ้นเลย จากคนไม่เคยระเเวงก็กลายเป็นระเเวงไปหมดทุกอย่าง
เขาตีตัวออกห่าง เจอกันน้อยลง คุยกันน้อยลง เเละที่สำคัญเรารู้สึกว่าเขายังมีคนอื่นอยู่ สิ่งที่ยังปลอบใจอยู่คือคำที่เขาบอกรัก
อยากเดินออกมาเเบบสวยๆ เเต่ก็ทำไม่ได้ จะอยู่ก็ไม่มีความสุข เเบบนี้ควรจัดการกับความรู้สึกยังไงดี
รักก็ไม่รัก ทิ้งก็ไม่ทิ้ง จัดการกับความรู้สึกยังไงดี
จากกระทู้ที่เเล้ว เราโดนเเฟนใจ ถึงขั้นที่ไปส่งเสียเลี้ยงดูคนอื่น
เราเดินมาจากพื้นที่ตรงนั้นเเล้ว เเต่สุดท้ายก็เป็นตัวเราเองที่กลับไปโดยที่เขาไม่ได้ขอหรือยื้อ กลับไปบอกเขาว่า อะไรที่ผ่านมาเเล้วก็ให้มันผ่านไป
เวลาผ่านมาเดือนกว่า ความรู้สึกเราไม่ได้ดีขึ้นเลย จากคนไม่เคยระเเวงก็กลายเป็นระเเวงไปหมดทุกอย่าง
เขาตีตัวออกห่าง เจอกันน้อยลง คุยกันน้อยลง เเละที่สำคัญเรารู้สึกว่าเขายังมีคนอื่นอยู่ สิ่งที่ยังปลอบใจอยู่คือคำที่เขาบอกรัก
อยากเดินออกมาเเบบสวยๆ เเต่ก็ทำไม่ได้ จะอยู่ก็ไม่มีความสุข เเบบนี้ควรจัดการกับความรู้สึกยังไงดี