สวัสดีค่ะคือเราอายุ20แล้วแต่ครอบครัวไม่ปล่อยให้ไปไหนเลยค่ะ อยากไปเที่ยวกับเพื่อนกับแฟนก็ไม่ได้ ไม่เคยไปเที่ยวค้างคืนที่ไหนเลยค่ะอึดอัดมากๆ คือเราเห็นเพื่อนคนอื่นๆรุ่นเดียวกันเที่ยวอย่างสนุกสนานเลยอะ แต่เรากลับออกไปไหนไม่ได้ คือเราก็ทำตัวดีมาตลอดเรียนคือเรียนไม่เคยติด0หรือซ่อมอะไรเลยนะ ไม่เคยนอกลู่นอกทาง เราเข้าใจครอบครัวนะว่าแบบเป็นห่วงเราเพราะเราเป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่น้องแท้ๆ มีแต่ญาติที่เป็นลูกพี่ลูกน้อง คือเรามีแพลนว่าจะไปเที่ยวกับแฟนก่อนที่นางจะไปทหารเดือนพ.ย.นี้อะค่ะ เพราะนางจับได้ใบแดง แล้วกว่าจะออกมาก็2ปีเลยอยากหาความสุขให้ตัวเองกับแฟนก่อนที่จะไม่ได้ทำเลยสักครั้งคบกับแฟนมาก็3ปีแล้ว ก็ได้แต่เที่ยวเช้าเย็นกลับตลอดไม่เคยได้ไปเที่ยวไกลๆหรือค้างคืนที่ไหนเลยเลยอยากจะลองเที่ยวสักครั้งนึงในชีวิต

คือครอบครัวไม่ไว้ใจอะไรใครเลยรวมแม้กระทั่งเราด้วยค่ะ พอเราพูดอธิบายอะไรไปเขามักจะเข้าข้างกันเองแล้วมองเรายังไม่โตพอที่จะดูแลตัวเองได้... ตอนนี้แพลนไว้แต่ยังไม่ได้บอกครอบครัวเลยค่ะว่าจะไปเที่ยว
รู้สึกไม่มีความหวังไรเลย แล้วก็รู้อนาคตเลยว่าถ้าขอแม่ไปเที่ยวจะต้องทะเลาะกันอีกแน่ๆ ฮืออ T^T ทำยังไงให้ครอบครัวเข้าใจเราบ้าง 
คะ แค่ความสุขของคนๆนึงแค่นั้นเองเที่ยวไม่กี่วันก็กลับแล้วอะ เราควรบอกแม่ยังไงดีคะแบบที่ไม่ต้องทะเลาะกัน คือเราพยายามพูดดีๆก็แล้วไม่เคยฟึดฟัดใส่เลย คุยเรื่องไปเที่ยวทีไรต้องทะเลาะต้องเสียน้ำตาทุกรอบเลยค่ะ

ไม่เคยโกรธครอบครัวตัวเองเลยเพราะเขาเลี้ยงดูเรามาดีมากจนดีเกินไปอะ แต่เรารู้สึกเสียใจมากกว่าที่ครอบครัวไม่เข้าใจเราเลยเวลาเราพยายามอธิบายอะไรไปแถมมองว่าเรางี่เง่าเอาแต่ใจอีก เราขอมากไปหรอ เราขอแค่นี้เองอะทำไมไม่ฟังเหตุผลกันเลย พยายามจับเข่าคุยกันตรงๆแล้วสุดท้ายก็วนมาที่ทะเลาะกันจนต้องเสียน้ำตากันแบบเดิม อึดอัดมากๆเลยค่ะอยากมีอิสระในการใช้ชีวิตเหมือนคนอื่นๆบ้าง 😭