คบผมคบกับแฟนมาซักระยะนึงครับแล้วมีเหตุการที่ทะเลาะกันหนักผมใช้ทั้งอารมและคำหยาบ แต่สุดท้ายเราก็ดีกัน และแล้วมาถึงวันนึงที่อยู่ดีๆเขาก็บอกกับผมว่าเขารู้สึกกับผมน้อยลงไม่เหมือนเดิมมันเหมือนฝืนไปต่อไม่ได้ ผมก็เลยถามหาเหตุผลเขาบอกว่าเขาไม่ดีเองเขาไม่อยากมีใครอยากอยู่คนเดียว เขาบอกผมแค่นี้
ผมก็ถามย้ำซ้ำๆจนเขาพูดมาว่า เขาไม่ชอบที่ผมโมโห ผมก็เลยบอกว่าโอเค งั้นผมจะปรับ ถ้ามันเกิดจากตัวผม ผมจะลดอารมของตัวเองจะใจเย็นมากกว่านี้ เขาก็บอกว่าไม่เอา เลิกกันแหละดีแล้วผมก็ยื้ออยู่พักนึง จนผมถามเขาว่า จะถามเขา3คำถ้ามันคือคำตอบเดียวกันผมจะไป ผมถามว่า 1.คิดดีแล้วใช่มั้ย 2แน่ใจแล้วใช่มั้ย
3.ตัดสินใจดีแล่วใช่มั้ย คำตอบคือใช่
ผมก็เลยพูดว่ายังรักกันอยู่มั้ยเขาตอบว่า
ตอบไม่ได้ ผมก็พูดขึ้นมา กว่าเราจะได้เจอกันเนอะมาจากกันง่ายๆแบบนี้เลยเหรอ
แต่เอาเถอะรู้ใช่มั้ยว่าถ้าเราจากกันคราวนี้
จะไม่มีโอกาสวนกลับมาเจอกันอีกแล้ว ผมถือว่าผมขอโอกาสแล้วเเต่เธอไม่ให้ ละก็บอกว่ากันเธอก็เก็บเสื้อผ้าให้ผม ละก่อนจะออกมา ผมพูดว่าไปก่อนนะ เธอก็เดินมากอดละก็ร้องไห้ ผมก็บอกว่าโชคดีนะ
แต่มันเหมือนจะจบ เหตุการหลังจากที่ผมออกมา เธอโทรมาเป็น10-20สาย พอผมรับเธอก็ถามอีกว่าขับรถเร็วมั้ยอย่าขับเร็วนะถึงบ้านโทรหาด้วย พอถึงบ้านผมก็โทรหาปกติแต่บทสนทนามันก็น้อยลงตามสถานะ เอ่อก่อนจะจากกัน เธอพูดว่าเรายังคุยกันได้เหมือนเดิมนะเป็นพี่น้องกันได้ ไม่สบายใจไรก็มาหาเธอได้ตลอด แต่ผมพูดไปว่าเลิกกันแล้วจะให้มาในฐานะอะไร
เธอก็เงียบ ตัดมาที่ปัจจุบัน เราก็ยังมีเเชทหากันโทรหากันบ้างเธอก็ชวนผมคุยแต่ผมที่ไม่ค่อยอยากจะตอบเพราะผมเสียใจกับสิ่งที่เธอบอกเลิก และยังมาทำเหมือนรักเหมือนห่วงทำทุกอย่างเหมือนเเฟน แต่ก็ลบรูปในโซเซี่ยวออกหมด ทีนี่ก็วนมาเรื่องเดิมอีก ผมบอกว่าผมไม่โอเคกับสถานะแบบนี้อ่ะ คืออะไรกันแน่ทำไมถึงยังต้องมาคุยกันทำเหมือนให้โอกาส ให้ความหวังแต่ปากก็บอกไม่ ถ้าจบก็ให้จบไปเลยดิ จะให้มาเสียใจแบบนี้อยู่ทำไม ผมก็พูดไปบลาๆ
จนประโยคสุดท้ายผมบอกว่าผมจะไปจริงๆละนะถ้าวันนี้เธออยู่ได้โดยไม่ต้องมีผมแล้ว เธอตอบกลับมาว่าไม่ไปไม่ได้เหรอ ผมก็งงครับทีนี้ผมก็ถามว่าเรื่องเเค่นี้ทำไมต้องเลิกกันด้วย ผมก็เลือกที่จะปรับตัวเอง เธอบอกเธอไม่ชอบ สิ่งที่ผมต้องการไม่มีไรมากเลยครับคือ แค่เรามาอยู่ในสถานะเดิมผมก็จะปรับตัวเอง คือผมคิดได้จริงๆ ไม่ใช่แค่พูดออกไปลอยๆ เรื่องที่ทะเลาะกันส่วนมากคือมาจากคำพูดของเธอส่วนใหญ่ครับเป็นพวกที่พูดออกมาโดยไม่คิด ละก็ทำให้ทะเลาะกันละผมก็คนอารมร้อนเลยมีปากเสียงกันนิดหน่อย
พอคุยกันไปพอผมจะไปจริงๆเธอก็ไม่ให้ผมไปคือก็พูดอ้อมๆว่าให้โอกาส ถ้าผมทำในสิ่งที่ผมบอกได้เธอก็จะกลับมา ตอนที่เลิกกันเธอบอกเองว่ารู้สึกน้อยลงมันฝืนไม่อยากไปต่อแล้ว ละทีงี้ถ้าผมปรับตัวเองได้มันจะทำให้เธอรักผมขึ้นมาเหรอครับผมถามทุกคนหน่อย พอผมจะไปจริงๆเธอก็มาพูดว่ายังรักยังห่วงอยู่แต่ไม่อยากมีใคร แต่อยากมีผมอยู่ ผมก็บอกว่าก็กลับมาคบกันสิเธอก็บอกยังไม่มั่นใจในตัวผม จนล่าสุด ก็คุยกันนี่แหละแต่ผมพูดตรงๆว่าผมไม่โอเคกับสถานะตอนนี้ เธอถามผมก็ส่งแค่ไลค์กลับไปจนตอนนี้ไม่ได้คุยกันมาสองวันแล้วเธอก็โพสโสดนู้นนี้ตามประสาผมก็แอบส่องนิดหน่อย แต่เธอก็มีรหัสเฟสผมเธอก็เข้ามาดูอยู่เรื่อยๆ ผมอยากถามว่าผมจะต้องจัดการกับตัวเองยังไงดีควรไปต่อเหรอ ควรทักไปมั้ยหรือยังไง คือผมกล้าพูดได้เลยว่ากับเธอนี่ผมดีด้วยในทุกๆเรื่องจริงมีแค่ตอนทะเลาะที่ผมอารมร้อน ผมขับรถไปหา กรุงเทพ - ชลบุรี เกือบทุกวัน ผมจะทำยังไงเธอถึงจะเห็นว่าผมเปลี่ยนเพราะเราเลิกกันไม่ได้ใช่เวลาร่วมกัน หรือว่าจะต่างคนต่างเงียบละให้มันจบแบบนี้ อ๋อ มีอีกนิดครับ เธอเคยเล่าให้ฟังเรื่องเเฟนเก่าเธอ ประมาณว่าแฟนเก่าเธอไปมีไรกับคนอื่นคือนอกใจแหละครับ เธอก็ยังให้โอกาสซ้ำแล้วซ้ำเล่าเธอรับได้ แต่พอมาเรื่องผมคือเรื่องนิดหน่อยเล็กๆเธอเลือกที่จะไม่ปรับเธอเลือกที่จะเลิก ผมควรทำไงครับ