เกิ่นกอนเลยว่าผมอายุ19ปีและกำลังเรัยนอยู่
เรื่องมีอยู่ว่าครั้งนึงผมรวบรวมความกล้าไปบอกแม่ว่าผมเป็นเกย์ครับ(จริงๆก็เป็นไบแต่ชอบผู้หญิงน้อยมากๆ) ตอนนั้นเราก็คุยกัน บทสนทนาตอนแรกจะตีความได้ว่า แม่จะถามว่าผมจะกลับมาเป็นปกติได้ มีหารบอกเพื่อนแม่เมื่อก่อนก็เป็นเกย์ ตอนหลังก็กลับมาแต่งงานมีลูกกับผู้หญิง ซึ่งในช่วงแรกค่อนข้างนึงสถานการณ์นิดนึง ซึ่งก็ไม่โอเคกับคำว่าไม่ปกติเท่าไหร่เลย ส่วนประโยคสนทนาในตอนหลังสรุปได้ว่าเป็นคนดีก็พอแล้ว

และเวลาผ่านไป

วันนี้ผมต้องไปเรียน แล้วแม่บอกว่าแม่จะไปส่ง เราเลยคุยกันไปเรื่อยไประหว่างขับรถ จนมาถึงโรงเรียนแม่จอดรถแล้วผมว่ากลับมาชอบผู้หญิงอบบปกติแล้วยัง ผมที่กำลังจะเปิดประตูออกจากรถชะงัก แล้วผมก็เถียงกับแม่นิดหน่อย จนมีคำว่า ผมตามกระแสไปซะทุกเรื่อง เดี๋ยวนี้เทรนlgbtมาแรงด้วยเดี๋ยวก็เปลี่ยนละ ผมยิ่งรู้ว่าวันนั้นเรายังไม่เข้าใจกันเลยหรอ (เรื่องนี้ผมจริงจังมาก)

ทั้งวันในหัวผมมีแต่เรื่องนี้

จนกระทั่งตอนเย็นผมกลับบ้าน พ่อมารับ แล้วแม่ไปทำงานเวรดึกที่โรงพยาบาล 

ตอนเย็นแม่โทรมาแล้วก็คุยเรื่องงานบ้านทั่วๆไปจนกระทั่งไม่มีเรื่องจะคุยแล้วแม่ถามมีอะไรจะถามมั้ยผมเลยคุยเรื่องประเด็นนั้นเขาเลยบอกว่า ค่อยพูดเดี๋ยวพ่อรู้ ผมก็อยากเคลียร์เลยทำให้มีประเด็นขึ้นมา   แล้วเขาก็พูดว่าถ้าผมเป็นพ่อแม่เนี่ยอยากให้ลูกเป็นแบบไหนไม่อยากให้เป็นปกติหรอ
ค่อยคุยกันถ้าจะคุยเรื่องนี้อีกแม่จะตัดสายแล้วผมก็เลยตอบว่าโอเคครับแล้วเขาก็ตัดสายไป ในส่วนนี้ผมก็เข้าใจแหละว่าไม่อยากให้พ่อได้ยินด้วย
ดูจากสไตล์พ่อยังไงก็ยากที่จะยอมรับ)
แต่ส่วนนึงคือเขาในตอนแรกที่เหมือนจะเข้าใจแล้วกลับไม่เข้าใจอยู่ดี รู้สึกว่าถ้าเราไม่ได้บอกไปตั้งแต่วันนั้นมันก็จบแล้ว

ผมควรคุยกับเขายังไงดีครับ