ดูมาจนจะจบในไม่กี่วัน เพิ่งมาตั้งกระทู้ชมหลิงหลิง แต่ในฐานะคนที่ดูละครเรื่องนี้มาแต่ต้น ขอชมเลยว่าหลิงหลิงในเรื่องนี้พัฒนาขึ้นทั้งการพูด และแอคติ้งธรรมชาติ มีโอกาสได้ดูตราบฟ้ามีตะวันละครเรื่องแรกของนางนิดหน่อยจากคัทซีน ต้องบอกว่าเรื่องนั้นเล่นแปลก เหมือนเก้ๆกังๆจับทางไม่ได้ พอรวมกับการพูดไม่ชัดเลยยิ่งขัด แต่ไม่ได้แข็งมาก

แต่พอมาเรื่องมักกะลีที่รัก พอทุกอย่างดูสมูทขึ้น กลายเป็นมีเสน่ห์ แล้วเรื่องนี้เล่นน่ารักมาก แถมหน้าตาหลิงหลิงก็สวยหวาน มีเสน่ห์ กลายเป็นชวนหลงรักได้ไม่ยาก การพูดไม่ชัดไม่เป็นปัญหา เพราะเขาตีความให้มักกะลีเพิ่งเกิดและร่วงลงมา มีพัฒนาการเท่าเด็กทารก แล้วนางเอกก็ค่อยๆมีพัฒนาการขึ้นเรื่อยๆตามการเรียนรู้ และในเรื่องนี้หลิงหลิงก็ดูพูดชัดขึ้นมาก

และอย่างที่บอก มักกะลีผลในเรื่องนี้มีพัฒนาการทางความคิด การพูด การรับรู้ตั้งแต่ทารก แต่แค่มีรูปลักษณ์เป็นสาวเต็มวัย ทำให้หลิงหลิงต้องแสดงเป็นเด็กในร่างผู้ใหญ่ แล้วทำออกมาได้ดีด้วย เล่นได้พอดี และน่ารัก น่าเอ็นดูจนชวนขำในความเป๋อเปิ่น ที่มาได้ขนาดนี้ ต้องขอบคุณการเคี่ยวจากผู้กำกับ และแอคติ้งโค้ช จนทำให้หลิงหลิงเล่นได้ดีขนาดนี้

หวังว่าในเรื่องถัดๆไป หลิงหลิงจะได้บทดีๆพัฒนาฝีมือไปเรื่อยๆ