คือ... ช่วงประถมต้นตอนป.1 อ่ะค่ะ เรามีเหตุการณ์ที่ทำให้ย้ายรร.เพราะโดนเพื่อนแกล้ง

[ พิมพ์ยาวหน่อยหน่อยนะคะ - ]


มีเพื่อนคนนึงชอบแกล้งแบบมาตบหัวเล่นๆแต่เรากึไม่ได้ถือสาอะไร(เพื่อนผช.)  


แต่ว่าไม่ใช่แค่นั้นเพราะเขาเล่นกับเพื่อนอีกคนแล้วเอากระเป๋านร.ที่เรารักแบบมากๆ(แม่ซื้อให้เลยรักเป็นพิเศษ)ไปแข่งดึงกัน

จนขาด....


ซึ่งหลังเหตุการณ์นั้นมันก็ทำให้เราย้ายรร.แต่ความทรงจำยังไม่หมดค่ะ เวลาพวกครอบครัวพูดเกี่ยวกับตอนเด็กๆของเรา เราก็มักจะเปลี่ยนเรื่อง ( เราเรียนรร.เก่ามาตั้งแต่อนุบาลจนตอนย้ายรร. )  คือมันทำให้เรารู้สึกแย่มากๆค่ะ...


แล้วบางครั้งก็พูดเกี่ยวกับความทรงจำแย่ๆตอนนั้นด้วยอ่ะค่ะ

คือเราอยากลืมและอยากให้คนอื่นไม่พูดเวลาเราอยู่ด้วยอ่ะค่ะ เราก็ชอบทำหัวเราะกลบเกลื่อนเพราะถ้าโวยวายก็จะโดนผปค.ดุบับว่า อย่างงั้นอย่างงี้ มันก็แค่อดีตจะทำเป็นเรื่องใหญ่ทำไม ... อะไรแบบนี้น่ะค่ะ


ปล. คือเรื่องมันก็ผ่านมานานแล้ว(เป็นปีๆ)แต่เราก็ยังไม่ลืมอ่ะค่ะเพราะมันฝังใจมาก


ปล. 2 เราอาจจะเล่าไม่ละเอียดนะคะ ขอโทษด้วยค่ะ