ยาวนิดๆนะคะเรื่องมันเกิดตะกี้เลยอะค่ะช่วงห้าทุ่มนิดๆเรากับครอบครัวเราพาเด็กๆไปเล่นที่playpark จอมเทียนมาค่ะ เด็กๆมีกัน3คนผู้หญิงทั้ง3คนเลยค่ะแต่ไม่ใช่พ่อแม่เดียวกันนะคะคือคนโตเนี้ยลูกครึ่ง6ขวบเกือบๆ7เป็นลูกของน้าเราเองส่วนอีกคนเนี้ย6ขวบคนนี้ลูกน้องสาวเราแล้วก็น้องเล็ก4ขวบ...(คือก่อนอื่นต้องบอกก่อนนะคะว่าทำไมดึกๆยังพาเด็กไปเล่นอยู่อีก.. ต้องบอกก่อนนะคะว่าครอบครัวเราอยู่ต่างประเทศเด็กๆเขายังไม่ชินเวลาที่เมืองไทยก็เลยไม่นอนกันตอนกลางคืนนะคะไม่แน่ใจว่าเด็กที่นี้เขานอนเร็วกันไหมต้องขอบอกก่อนกลัวโดนตำหนิ) ต่อนะคะ เราก็นั้งกินนุ่นกินนี้แล้วนั้งคุยกันเรื่อยเปื่อยต้องข้างๆสนามเด็กเล่นแล้วก็ปล่อยให้เด็กๆเล่นกันต้องบอกอีกนะคะว่ามีเด็กๆไปเล่นกันก็เยอะพอสมควรเลยค่ะไทยต่างชาติลูกครึ่งนี้เต็มเลยพวกแม่ๆพ่อก็นั้งรอลูกเล่นเหมือนกับครับครัวเราเลยค่ะแล้วพอสักพักหลานเราวิ่งมาหาเราแล้วก็บอกเราว่าพี่แป้งค่ะๆมีคนล้อหนูกับน้องว่าไอ้ขี้แตกๆค่ะ (หลานเราเรียกว่าพี่ตามลูกของน้าเรานะคะ)เราก็ห่ะเธอขี้แตกหรอหลานก็บอกว่าพวกหนูไม่ได้ขี้แตกแต่เขามาล้อหนูเองค่ะ เราก็เลยก็เลยบอกให้เด็กๆทั้งสามคนว่างั้นก็หลบๆเขาหน่อยแล้วกันไม่ต้องไปเล่นใกล้เขา พวกเด็กก็
พากันไปเล่นอีก สักพักวิ่งมาบอกว่าโดนล้ออีกแล้ว เราก็เลยถามว่าเขามีกันกี่คนมีพ่อแม่เขาอยู่ด้วยไหมหลานเราก็บอกว่ามี6คนค่ะมีพ่อกับแม่ของเด็กผู้หญิงอยู่ด้วยค่ะ เราก็เลยบอกหลานว่างั้นเธอพาฉันไปหน่อยว่าอยู่ตรงไหน หลานเราก็พาเราไปตรงที่เด็กๆพวกนั้นอยู่แล้วก็มีพ่อกับแม่เขาอยู่ด้วย แต่พ่อเด็กใน6คนนั้นเป็นต่างชาตินะคะส่วนแม่เป็นคนไทย.. เราก็เลยเดินเข้าไปหาแล้วทักเด็กๆในนั้นว่า.. หนูลูกหนูอย่าล้อน้องกับเพื่อนได้ไหมเล่นด้วยกันดีๆนะเด็กผู้ที่เป็นลูกครึ่งเนี้ยดูเหมือนตะอายุสัก7/8ขวบได้มั่งแล้วน้องก็ตอบมาว่าได้ค่ะ เราก็โอเคแล้วหันมาบอกกับเด็กๆเราว่าพวกเธอ3คนก็พากันไปเล่นอีกด้านหนึ่งดีไหมเด็กๆก็บอกว่าได้ค่ะๆ แล้วเราก็เดินเข้าไปหา2คนพ่อแม่ที่นั้งอยู่ต้องนั้นแล้วก็บอกว่า (พูดเป็นภาษาอังกฤษนะคะแต่ขอแปลเป็นไทยเพื่อให้ง่ายต่อการอ่าน) ขอโทษนะคะพอดีว่าเมื่อกี้หลานๆของเราวิ่งไปบอกว่าโดนล้อแล้วเด็กๆอายค่ะคุณแม่กับคุณพ่อช่วยบอกลูกๆคุณอีกทีให้หน่อยได้ไหมคะว่าอย่าไปพูดล้อกัน แล้วคือเราอะเข้าไปพูดดีๆนะไม่ได้ไปแสดงออกว่าชวนทะเลาะหรืออะไร แล้วฝั่งพ่อเขาก็พูดขึ้นมาว่าแค่เด็กเล่นกันเองคุณต้องมาว่าลูกฉันทำไม เราก็แบบวอช แล้วคนพ่อก็พูดอีกว่าเด็กๆเขาต้องเล่นสู้กันด้วยคำพูดเป็นเรื่องปกติคุณไม่ต้องไปซีเรียส เราก็เลยพูดขึ้นไปว่าเฮ้ๆคุณฉันไม่ได้มาชวนคุณทะเลาะนะคุณแล้วคนแม่ก็ลุกคนมาบอกกับเราว่าน้องค่ะเด็กมันเล่นกันพูดหยอกกันนิดหน่อยไม่เป็นอะไรหรอกอย่าให้ยุ่งยากเลยเราก็แบบ ค่ะหนูไม่ได้ยุ่งนากอ่ะไรหลอกพี่หนูแค่มาบอกให้พี่บอกลูกๆของพี่หน่อยว่าอย่าให้มาล้อหลานหนู เพราะหลานหนูอายคนในสนามเด็กเล่นเยอะแล้วลูกของพี่เนี้ยพากันมาตะโกนล้อหลานของหนูเนี้ยมันดูไม่น่ารักแถมเด็กก็อายด้วยแค่นี้เองที่หนูอยากจะบอกพี่กับแฟนพี่คือแค่นี้เองถ้ามันยุ่งยากมากที่พี่ต้องไปบอกกับลูกพี่ไม่ให้ไปล้อเด็กอื่นเนี้ยก็ไม่เป็นไรค่ะ.. แล้วคือเราพูดเสร็จเราก็เดินออกมาเลยเพราะพ่อแม่คนอื่นๆเนี้ยก็เริ่มมองแล้วเดี๋ยวเขาหาว่ามาทะเลาะกันอีก แล้วเราก็เดินกลับมาแล้วก็เล่าให้คนในครอบครัวที่นั้งรอเนี้ยว่าอะไรเป็นไง..... คือที่เราสงสัยว่าไอ้การที่เราเดินไปบอกไม่ให้เด็กๆพวกนั้นมาล้อหลานๆของเราเนี้ยกับเดินไปบอกพ่อแม่เขาเนี้ยมันไม่ได้หรอคือมันแค่เด็กเล่นกันแค่นี้ไม่มีอะไรไม่จำเป็นต้องไปซีเรียสหรอหรือยังไง.. คือหลานเราอายเด็กๆคนอื่นๆในสนามเด็กเล่นไงที่โดนล้ออ่ะแล้วแบบเด็กๆที่มาล้องหลานๆของเราเนี้ยไม่ได้รู้จักกันนะคือเพราะมาเจอกันครั้งแรกเองนะทำไมถึงกล้าที่จะล้อกันเนี้ยแล้วพ่อแม่เด็กก็นั้งเฝ้าอยู่ตรงนั้นก็ไม่เห็นสนใจเลยว่าลูกตัวเองไปล้อลูกหลานคนอื่น... เราก็เลยนั้งคิดว่าที่เราเดินไปคุยด้วยเนี้ยมันไม่ใช่ความตขำเป็นที่ต้องไปคุยหรอปล่อยให้เด็กๆคนอื่นล้อหลานเราไปเลยแบบนี้หรอ....
#ก็เลยอยากสอบถามความคิดเห็นคะ🙏
การที่เด็กๆล้อหรือบูลลี่กันมันดูเหมือนแค่เด็กหยอกกันหรอคะ?
พากันไปเล่นอีก สักพักวิ่งมาบอกว่าโดนล้ออีกแล้ว เราก็เลยถามว่าเขามีกันกี่คนมีพ่อแม่เขาอยู่ด้วยไหมหลานเราก็บอกว่ามี6คนค่ะมีพ่อกับแม่ของเด็กผู้หญิงอยู่ด้วยค่ะ เราก็เลยบอกหลานว่างั้นเธอพาฉันไปหน่อยว่าอยู่ตรงไหน หลานเราก็พาเราไปตรงที่เด็กๆพวกนั้นอยู่แล้วก็มีพ่อกับแม่เขาอยู่ด้วย แต่พ่อเด็กใน6คนนั้นเป็นต่างชาตินะคะส่วนแม่เป็นคนไทย.. เราก็เลยเดินเข้าไปหาแล้วทักเด็กๆในนั้นว่า.. หนูลูกหนูอย่าล้อน้องกับเพื่อนได้ไหมเล่นด้วยกันดีๆนะเด็กผู้ที่เป็นลูกครึ่งเนี้ยดูเหมือนตะอายุสัก7/8ขวบได้มั่งแล้วน้องก็ตอบมาว่าได้ค่ะ เราก็โอเคแล้วหันมาบอกกับเด็กๆเราว่าพวกเธอ3คนก็พากันไปเล่นอีกด้านหนึ่งดีไหมเด็กๆก็บอกว่าได้ค่ะๆ แล้วเราก็เดินเข้าไปหา2คนพ่อแม่ที่นั้งอยู่ต้องนั้นแล้วก็บอกว่า (พูดเป็นภาษาอังกฤษนะคะแต่ขอแปลเป็นไทยเพื่อให้ง่ายต่อการอ่าน) ขอโทษนะคะพอดีว่าเมื่อกี้หลานๆของเราวิ่งไปบอกว่าโดนล้อแล้วเด็กๆอายค่ะคุณแม่กับคุณพ่อช่วยบอกลูกๆคุณอีกทีให้หน่อยได้ไหมคะว่าอย่าไปพูดล้อกัน แล้วคือเราอะเข้าไปพูดดีๆนะไม่ได้ไปแสดงออกว่าชวนทะเลาะหรืออะไร แล้วฝั่งพ่อเขาก็พูดขึ้นมาว่าแค่เด็กเล่นกันเองคุณต้องมาว่าลูกฉันทำไม เราก็แบบวอช แล้วคนพ่อก็พูดอีกว่าเด็กๆเขาต้องเล่นสู้กันด้วยคำพูดเป็นเรื่องปกติคุณไม่ต้องไปซีเรียส เราก็เลยพูดขึ้นไปว่าเฮ้ๆคุณฉันไม่ได้มาชวนคุณทะเลาะนะคุณแล้วคนแม่ก็ลุกคนมาบอกกับเราว่าน้องค่ะเด็กมันเล่นกันพูดหยอกกันนิดหน่อยไม่เป็นอะไรหรอกอย่าให้ยุ่งยากเลยเราก็แบบ ค่ะหนูไม่ได้ยุ่งนากอ่ะไรหลอกพี่หนูแค่มาบอกให้พี่บอกลูกๆของพี่หน่อยว่าอย่าให้มาล้อหลานหนู เพราะหลานหนูอายคนในสนามเด็กเล่นเยอะแล้วลูกของพี่เนี้ยพากันมาตะโกนล้อหลานของหนูเนี้ยมันดูไม่น่ารักแถมเด็กก็อายด้วยแค่นี้เองที่หนูอยากจะบอกพี่กับแฟนพี่คือแค่นี้เองถ้ามันยุ่งยากมากที่พี่ต้องไปบอกกับลูกพี่ไม่ให้ไปล้อเด็กอื่นเนี้ยก็ไม่เป็นไรค่ะ.. แล้วคือเราพูดเสร็จเราก็เดินออกมาเลยเพราะพ่อแม่คนอื่นๆเนี้ยก็เริ่มมองแล้วเดี๋ยวเขาหาว่ามาทะเลาะกันอีก แล้วเราก็เดินกลับมาแล้วก็เล่าให้คนในครอบครัวที่นั้งรอเนี้ยว่าอะไรเป็นไง..... คือที่เราสงสัยว่าไอ้การที่เราเดินไปบอกไม่ให้เด็กๆพวกนั้นมาล้อหลานๆของเราเนี้ยกับเดินไปบอกพ่อแม่เขาเนี้ยมันไม่ได้หรอคือมันแค่เด็กเล่นกันแค่นี้ไม่มีอะไรไม่จำเป็นต้องไปซีเรียสหรอหรือยังไง.. คือหลานเราอายเด็กๆคนอื่นๆในสนามเด็กเล่นไงที่โดนล้ออ่ะแล้วแบบเด็กๆที่มาล้องหลานๆของเราเนี้ยไม่ได้รู้จักกันนะคือเพราะมาเจอกันครั้งแรกเองนะทำไมถึงกล้าที่จะล้อกันเนี้ยแล้วพ่อแม่เด็กก็นั้งเฝ้าอยู่ตรงนั้นก็ไม่เห็นสนใจเลยว่าลูกตัวเองไปล้อลูกหลานคนอื่น... เราก็เลยนั้งคิดว่าที่เราเดินไปคุยด้วยเนี้ยมันไม่ใช่ความตขำเป็นที่ต้องไปคุยหรอปล่อยให้เด็กๆคนอื่นล้อหลานเราไปเลยแบบนี้หรอ....
#ก็เลยอยากสอบถามความคิดเห็นคะ🙏