เราเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบอยู่คนเดียว ชอบมีเพื่อน ชอบคุยกับเพื่อนมาก ตอนสมัยเรียนเป็นคนที่เพื่อนเยอะ มีหลายกลุ่ม ขนาดอกหักยังไม่เศร้าเพราะมีเพื่อนคอยอยู่ข้างๆ ตลอด ส่วนตัวเคยคบผู้หญิงมาก็ตัวติดกันตลอด เหมือนมีเพื่อนสนิทมากๆ คนนึง แต่พอเรียนจบมหาลัย เพื่อนก็ค่อยๆ หายไปทีละคน จากที่เคยคุยกันบ่อย ต่างคนก็ต่างมีเพื่อนใหม่ มีสังคมใหม่ มีครอบครัวมีลูกไปแล้ว ส่วนตัวเราก็ได้มารู้จักกับเพื่อนที่ทำงานใหม่ แต่ก็อย่างว่าค่ะ ยิ่งโต มันก็ยิ่งไม่ค่อยได้สนิทกับใคร เพราะต่างคนต่างมีพื้นที่ของตัวเอง แล้วยิ่งเป็นช่วงเทศกาลที่ครอบครัวอื่นจะรวมตัวกันเป็นครอบครัวใหญ่ แต่เรามีแค่แม่กับน้องชาย มันเลยทำให้เราไม่อินกับเทศกาลใดๆ เลย ตอนนี้มีแฟนเป็นผู้ชาย ด้วยงานของเขาที่เข้าเวร ทำ 8 ชั่วโมง พัก 24 ชั่วโมง แค่นอนก็หมดไปครึ่งนึงแล้ว แทบไม่มีวันหยุด ไม่มีเวลาให้เรา เอาใจใส่ก็ไม่เก่งเท่าไหร่ บางทีเราก็รู้สึกว่ามีแต่เหมือนไม่มี เรารู้สึกเหงา หว้าเหว่ค่ะ แต่เราก็พยายามอยู่ให้ได้ พยายามโตเป็นผู้ใหญ่ แต่ก็มีบางทีที่แอบเหงามากๆ จนน้ำตาไหลก็มี มีใครเป็นเหมือนเราบ้างมั้ยคะ 🥺🥺
ยิ่งโตขึ้น ยิ่งรู้สึกว่าตัวคนเดียวมากขึ้น