เวลาหนึ่งเวลานั้นที่จะแวะเวียนมาและค่อยๆจากไป ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเรียกว่าอะไร
แต่เมื่อมาพบกันเหมือนได้พบเจอตัวเองในอีกรูปแบบหนึ่งเป็นแบบพิเศษ
ที่ตอนแรกไม่เข้าใจเลยพยายามที่จะเข้าใจแต่ก็ไม่อยู่ดี จนท้ายที่สุดก็ปล่อยใจสบายตามต้องการปรากฏสิ่งนั้นก็ไม่ได้แย่อย่างที่คิด 
รู้สึกแตกต่างโดยสิ้นเชิงไม่ได้รู้สึกสนุกสนานแต่เป็นความรู้สึกแบบเรียบเบามีความเงียบมากจนหลายสิ่งอย่างค่อยๆมารวมกัน
จนพามาถึงปัจจุบันในที่สุดและสิ่งนั้นก็ได้จากไปเงียบๆไม่สามารถบอกได้ว่าจะพบกันใหม่เพราะเค้าจะมาเองแบบไม่ทันรู้ตัว