ย้อนกลับไปเมื่อตอนเราอยู่ม.4 เราแอบชอบคุณครูท่านนึง อักษรย่อ ด. จนตอนนี้ผมอยู่ปี2
เราก้ยังมีความรู้สึกที่คิดถึงเขายังอยากเจอเขาอยากเห็นหน้าเขา เราไม่รู้ตัวเลยว่าไปหลงชอบเขาได้ยังไง พอรู้ตัวอีกทีก็หลงรักไปแล้วครูเขาเป็นคนน่ารักมากๆๆเวลาที่เจอครู เราจะทำตัวไม่ถูกไม่กล้ามองหน้าเขาเลยด้วยซ้ำ55+
เราไม่รู้ว่าผมรู้สึกไปเองไหม เราสังเกตุว่าคุณครูเขาก้ชอบมองผมอยู่ตลอด เวลาเราจะหันไปมองเขาผมก็จะเห็นว่าเขาก็มองมาที่เราเหมือนกันจนเราก้คิดว่าหรือเขาก้สนใจเราเหมือนกัน แต่เราเป็นคนแอบชอบเขาเราก้คิดไปเรื่อยเปื่อยใช่มั้ยครับ555+ แต่ครูก้รู้นะครับว่าเราชอบเขา
มีอยู่วันนึงเลิกเรียนตอนเย็นมาครูเขากำลังกลับบ้าน เพื่อนผมบอกครูไปว่าให้ผมไปส่งไหมแต่ตอนนั้นผมอยู่ข้างนอกรร.เพื่อนผมก้เลยโทรมาบอกผมว่าเนี่ยครูเขารอไปส่งเนี่ยรีบมาแล้วเพื่อนอีกคนผมก้โทรมาบอกว่าไปเอาของที่บ้านให้หน่อยยผมก้เลือกไปเอาของก่อนแล้วผมกำลังกลับมารร.เพื่อจะได้ไปส่งครูต่อแต่ว่ามันก้สายไปแล้วครูเขาได้ให้เพื่อนผมอีกคนไปส่งแล้วผมรู้สึกว่าเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตเลยทั้งๆที่เรามีโอกาสแล้วแต่ไม่คว้ากลับปล่อยผ่านไปถ้าย้อนกลับไปได้คงจะรีบไปส่งครูเขาดีกว่าอย่างน้อยก้อาจมี%1ในล้าน555+
เราพยายามจะตัดใจอยู่หลายครั้งสุดท้ายก้ทำไม่ได้สักครั้ง เราแอบชอบมาจะ4ปีแล้ว
ทำไงดีให้เราตัดใจได้😭 รู้สึกอึดอัดนะ ไปรักคนที่เป็นไปไม่ได้เลยแม้แต่น้อย
ใครมีวิธีแนะนำทำให้เลิกนึกถึงครูบ้างครับ? TT
#ในใจลึกๆผมอยากให้ครูมาเห็นกระทู้ของผมนะครับอยากให้ครูรู้ว่าผมยังชอบครูอยู่นะครับTT
ปล.เป็นเรื่องในอดีตตอนม.4จนทุกวันนี้ผมอยู่ปี2แล้วครับ
แอบชอบคุณครู!!
เราก้ยังมีความรู้สึกที่คิดถึงเขายังอยากเจอเขาอยากเห็นหน้าเขา เราไม่รู้ตัวเลยว่าไปหลงชอบเขาได้ยังไง พอรู้ตัวอีกทีก็หลงรักไปแล้วครูเขาเป็นคนน่ารักมากๆๆเวลาที่เจอครู เราจะทำตัวไม่ถูกไม่กล้ามองหน้าเขาเลยด้วยซ้ำ55+
เราไม่รู้ว่าผมรู้สึกไปเองไหม เราสังเกตุว่าคุณครูเขาก้ชอบมองผมอยู่ตลอด เวลาเราจะหันไปมองเขาผมก็จะเห็นว่าเขาก็มองมาที่เราเหมือนกันจนเราก้คิดว่าหรือเขาก้สนใจเราเหมือนกัน แต่เราเป็นคนแอบชอบเขาเราก้คิดไปเรื่อยเปื่อยใช่มั้ยครับ555+ แต่ครูก้รู้นะครับว่าเราชอบเขา
มีอยู่วันนึงเลิกเรียนตอนเย็นมาครูเขากำลังกลับบ้าน เพื่อนผมบอกครูไปว่าให้ผมไปส่งไหมแต่ตอนนั้นผมอยู่ข้างนอกรร.เพื่อนผมก้เลยโทรมาบอกผมว่าเนี่ยครูเขารอไปส่งเนี่ยรีบมาแล้วเพื่อนอีกคนผมก้โทรมาบอกว่าไปเอาของที่บ้านให้หน่อยยผมก้เลือกไปเอาของก่อนแล้วผมกำลังกลับมารร.เพื่อจะได้ไปส่งครูต่อแต่ว่ามันก้สายไปแล้วครูเขาได้ให้เพื่อนผมอีกคนไปส่งแล้วผมรู้สึกว่าเป็นความผิดพลาดครั้งใหญ่ในชีวิตเลยทั้งๆที่เรามีโอกาสแล้วแต่ไม่คว้ากลับปล่อยผ่านไปถ้าย้อนกลับไปได้คงจะรีบไปส่งครูเขาดีกว่าอย่างน้อยก้อาจมี%1ในล้าน555+
เราพยายามจะตัดใจอยู่หลายครั้งสุดท้ายก้ทำไม่ได้สักครั้ง เราแอบชอบมาจะ4ปีแล้ว
ทำไงดีให้เราตัดใจได้😭 รู้สึกอึดอัดนะ ไปรักคนที่เป็นไปไม่ได้เลยแม้แต่น้อย
ใครมีวิธีแนะนำทำให้เลิกนึกถึงครูบ้างครับ? TT
#ในใจลึกๆผมอยากให้ครูมาเห็นกระทู้ของผมนะครับอยากให้ครูรู้ว่าผมยังชอบครูอยู่นะครับTT
ปล.เป็นเรื่องในอดีตตอนม.4จนทุกวันนี้ผมอยู่ปี2แล้วครับ