สวัสดีค่ะ เราจะขอใช้พื้นที่ตรงนี้เล่าเรื่องที่ทำให้เราอึดอัดใจมานานนะคะ เรื่องมีอยู่ว่า เราอ่ะเป็นลูกคนเดียว แล้วตั้งแต่เด็กจนโตเป็นผู้ใหญ่ ตอนนี้วัยใกล้เลข3 แล้ว  ขอย้อนไปเล่าถึง Background ครอบครัวเราหน่อยนะ คือครอบครัวเรามี3 คน พ่อ แม่ และตัวเรา ตั้งแต่เราจำความได้ เรารับรู้มาตลอดว่าแม่เราเป็นคนแบกรับภาระค่าใช้จ่ายทุกอย่างในบ้าน จะค่าอาหาร ค่าอินเตอร์เน็ต ค่าของใช้ในบ้าน  ค่าจ้างแม่บ้าน  และอีกหลายอย่าง  รวมถึงค่าใช้จ่ายทุกอย่างที่เกี่ยวกับตัวเราด้วยค่ะเช่นค่าเรียนและค่าเสื้อผ้า ของใช้ บลาๆ คือมันเยอะมากอ่ะ แม่เราประกอบธุรกิจส่วนตัว  พ่อเราทำงานด้าน IT ตอนแรกๆเงินเดือนเขาก็หลัก 50,000Up ต่อเดือน แต่เขาก็ไม่เคยคิดที่จะช่วยแบ่งเบาค่าใช้จ่ายใดๆเลย คืออยู่แบบสบายอ่ะ พูดตรงๆ เขาคงเห็นว่าแม่เราเก่งและสามารถจัดการเรื่องค่าใช้จ่ายทุกอย่างได้ เขาเลยเคยตัว จนไม่เคยคิดที่จะช่วย  จนเมื่อเราอยู่มปลายใกล้เข้ามหาลัย พ่อแม่ก็หย่ากัน เพราะแม่เราทนมานานมากแล้ว 
เรากับแม่แยกไปอยู่คอนโด ส่วนบ้านพ่อเขาเอาไป จากตอนนั้นถึงวันนี้เราอยู่กับแม่มาโดยตลอดตอนนั้นเราก็หางานพิเศษทำระหว่างเรียนเพื่อแบ่งเบาค่าใช้จ่ายของแม่ เราสองคนสบายใจขึ้นเยอะที่ไม่ต้องอยู่กับคนเห็นแก่ตัวแบบนั้น  เราเป็นลูกที่ไม่สนิทกับพ่อเลย คุยกันนับคำได้ แต่เราก็รู้มาว่า ตอนเราเข้ามหาลัยงานเขาก้าวหน้าขึ้นได้เงินเดือนประมาณมากกว่า1แสน  ทำงานด้านเดิม  ด้านการเรียนแม่เราส่งเรียนหลักสูตรEnglish Program ค่าใช้จ่ายสูงแต่แม่อยากให้เราเก่งภาษา 

เราก็เคยถามเขาตรงๆนะว่า ทำไมถึงไม่เคยจ่ายค่าใช้จ่ายอะไรให้เราบ้างเลยทั้งๆที่เราเป็นลูก คำตอบเขาคือว่า  "พ่อต้องเก็บเงินไว้ใช้กับตัวเอง และสำรองเงินไว้ใช้ในยามแก่เฒ่า ลูกไปขอแม่เถอะ"  เรารู้สึกว่าพ่อเราเขาจะเป็นคนที่เงียบและไม่Offer เวลามันเป็นเรื่องเงิน คืองกอ่ะแหละขี้เหนียวมากกกกกกกด้วย 
แม่เราเคยพูดว่าไม่เปย์แม่ไม่เป็นไรเพราะถือว่าหย่ากันไปแล้ว แต่กับลูกอะทำไมถึงเป็นแบบนี้  ทุกวันนี้เราทำงานแล้วจบมหาลัยแล้ว ทำงานหาเงินดูแลแม่อย่างเดียวเลย เราแทบจะไม่อยากcontactพ่อเลย เราพูดเลยว่าเราเติบโตมาได้ทุกวันนี้เพราะแม่ 100% แม่ส่งเสียเราเรียนจนประสบความสำเร็จ  เรียกว่าแม่เป็นSingle Mom  เราเชื่อว่าผู้ชายทุกคนมีความเป็นพ่อ แต่ไม่ใช่ทุกคนที่จะเป็นพ่อที่ดีได้   ตอนเรารับปริญญาเขาขอไปงาน เราก็ให้ไปแต่ลึกๆเราไม่อยากเพราะเขาไม่เคยส่งเสียเราเลย 

เราคิดซะว่ามันเป็นกรรมเของเราเอง ที่ทำให้เราต้องมาเจอเขาในชาตินี้  ก็ถือว่าเขาให้เราเกิดมา ไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมเขาถึงได้ตึ๋งหนืดและเห็นแก่ตัวได้ขนาดนี้ ตั้งแต่เด็กจนถึงปัจจุบันเราไม่เคยรู้เลยว่าเขาเอาเงินเดือนที่ได้ไปทำไรหมด เพราะเขาไม่เคยบอกอะไรใดๆ  พ่อจะเป็นพวกแพ้ไม่ได้ คือเออจ้าาทำงานเก่งเงินเดือนสูง ชอบเปย์ตัวเอง อะไรประมาณนี้ แม่เรายังเคยบอกถ้าย้อนเวลากลับไปได้ จะไม่มีวันแต่งงานกับคนแบบนี้ และจะไม่มีลูกด้วย เราฟังแล้วเราสงสารแม่เลยอ่ะ แม่เล่าว่าก่อนแต่งงานกันเขาก็เปย์นะเป็นปกติ แต่พอแต่งงานไปแล้วธาตุแท้ออกเลย คือพอเห็นว่าภรรยางานมั่นคงดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายทุกอย่างได้ เขาก็แบบสบายเลยอ่ะ แย่เนอะ ! พ่อเราชอบพูดว่าไม่มีเงินๆ ไม่มีอะไรล่ะเงินเดือนหลักแสน   แต่เวลาเขาอยากอวดอะไรเขาก็จะพูดShow Off ประมาณว่าเนี่ยเขาเก่งแค่ไหน มีงานมีเงินใช้อย่างสบาย  เขาชอบไลน์มาอวดกับเรา เราไม่เข้าใจจะอวดทำไม  เราล่ะดีใจที่แม่เราหลุดพ้นจากคนแบบนี้มาหลายปีมากๆแล้ว เหลือแต่เรานี่แหละที่ยังต้องทนใช้นามสกุลเขาอยู่ อยากเปลี่ยนไปใช้ของแม่ แต่เขาบอกลูกเขา ต้องใช้ของเขาตลอดไป  
เรื่องของเราที่อยากระบาย มีประมาณนี้ค่ะ ใครอยากจะด่าว่าเราอกกตัญญูก็ได้นะคะ เพราะเราแค่อยากระบายเรื่องนี้ 

ปัจจุบันนี้เรายังโสดก็ใช้ชีวิตอยู่กับแม่เรา2คนที่คอนโดเดิม อยู่มานานมากแล้ว อยู่กันแบบพอดีๆ ชีวิตเราตอนนี้โฟกัสแต่เรื่องแม่กับเรา เท่านั้น 
 พวกเราฐานะปานกลาง  เราทำงานเลี้ยงดูแม่ให้มีความสุขเท่าที่เราจะทำได้   เรื่องทั้งหมดนี้มันอาจจะผิดที่แม่เราเก่งเกินไป ดูแลตัวเองได้ ไม่ง้อเงินสามี พ่อเลยยิ่งไม่แคร์ เพราะรู้ว่าเธอจ่ายเองได้ทุกอย่าง 

มีพ่อใครที่เป็นอย่างพ่อเราบ้างมั้ย(โชคร้ายจังเรา) เพื่อนๆและคนรอบตัวเราเขามีพ่อที่อบอุ่นแสนดีมากๆอ่ะ ก็แอบอิจอยู่เล็กน้อย5555555
คุณผู้หญิงทั้งหลายอย่าได้เจอผู้ชายแบบพ่อเราเลยนะ เพราะมันทำให้สุขภาพจิตแย่มากจริงๆ เฮ้ออออ จะคบใครแต่งกับใครก็ศึกษานิสัยกันดีๆนะค้าาาา ทางที่ดีอยู่เป็นโสดแบบเราก็เวิร์กนะ อยากไปไหนไป อยากทำไรทำ