ผมแก่กว่าแฟน2ปี ผมจบป.ตรีตอนนางขึ้นปี3 แต่อยู่คนละมหาลัย และอยู่กันคนละจังหวัดนะ แต่มาเจอกันได้เพราะบ้านเกิดอยู่จังหวัดใกล้กัน
คืองี้ ผมเป็นคนพิจิตร แต่ขึ้นรถไปเรียนมหาลัยที่พิโลก แล้วแฟนผมเรียนที่ชลบุรี แต่เป็นคนพิโลก ก็เลยมีโอกาสได้เจอกัน
จุดเริ่มต้นคือ บ้านผมมีปัญหา "แม่ผัวลูกสะใภ้" คุยยังไงก็ไม่ลงตัว สาเหตุหลักๆเพราะ แฟนผมยังเรียนไม่จบ แล้วแม่ผมหัวโบราณ ประมาณว่าเรียนไม่จบแต่หาแฟนกัน ผมคุยยังไงก็ไม่รู้เรื่อง ผมเลยถอดใจ ตอนผมใกล้ๆจบมหาลัย ผมกับแฟนก็เลยคุยกันว่า ถ้าเรียนจบจะให้ผมไปอยู่ด้วยที่ชลบุรีจนกว่าจะเรียนจบ จะได้ไม่มีปัญหากัน อีกอย่างผมกับแฟนก็ไม่ชอบคบคนไกลอยู่แล้ว ก็เลยได้มาอยู่ด้วยกันซะ ตอนนี้ก็จะปีนึงแล้วที่ผมมาอยู่ชล
แต่ปัญหาที่ทำให้ผมมาสมัครPantipแล้วตั้งกระทู้คือ ผมอยู่แต่ห้องเฉยๆแล้วผมเบื่อ มันมีหลายเหตุผลมากที่ทำให้ผมต้องอยู่แต่ห้อง คือผมอยู่แถวบางแสน แล้วมันไม่เหมือนนิคมอุตสาหกรรมที่มีแต่งาน เอาง่ายๆคือมันเป็นแหล่งท่องเที่ยว งานที่มีส่วนมากมันเป็นงานบริการร้านอาหาร งานออฟฟิศส่วนใหญ่จะรับแต่ผู้หญิง รับผู้ชายน้อยมาก(แต่จากที่เจอคือไม่รับผู้ชายเลย ถึงจะประกาศรับทุกเพศแต่ก็เลือกผู้หญิง) ผมก็ไปทำเด็กเสริฟนะ ทำหลายที่แล้วก็ออกหลายที่ คือผมอ้วนแล้วเดินมากๆก็ไม่ไหว ผมก็พยายามกลั้นใจทำไปก่อน แต่เจอคนติดโควิดทุกวัน แฟนก็เลยบอกว่าออกมาอยู่ห้องจนกว่าจะหางานออฟฟิศได้ เพราะแฟนผมต้องเข้าไปเรียนในมหาลัยสลับกับเรียนที่หอ ถ้าผมติดโควิดมา มันจะพากันลำบาก แต่ผ่านไปครึ่งปีหลังจากผมเลิกทำงานร้านอาหาร ผมก็ยังหางานออฟฟิศไม่ได้ ก็ไม่ได้ชีเรียสอะไร เพราะหางานเสร็จก็กินข้าวดูหนังเล่นเกมไปวันๆ สักพักก็หางานต่อ (ทั้งหาจากเน็ตและขับรถหา) แฟนผมก็เลยบอกว่า งั้นอยู่เฉยๆนี่แหละจนกว่าจะเรียนจบ ค่อยไปหางานด้วยกัน แฟนผมจะไปอยู่พิจิตรกับผม ต้องอธิบายก่อนว่า บ้านแฟนผมมันแคบแล้วคนเยอะ ไม่มีความส่วนตัว ถ้าไปก็นอนกลางบ้าน แต่จะให้อยู่หอก็ไม่ได้ ค่าใช้จ่ายมันสูง ก็เลยตัดสินใจไปอยู่บ้านผม ผมเองก็โอเค เพราะแม่ผมอยู่บ้านคนเดียว (พ่อผมทิ้ง) ผมจะได้กลับไปดูแม่ อย่างน้อยอยู่บ้านก็ลดค่าใช้จ่าย แม่ยายผมก็โอเค แต่ตอนนี้สิ ผมไม่รู้จะทำอะไร ผมเบื่อมาก วันๆอยู่แต่ห้องกับโทรศัพย์เครื่องนึง ไปไหนก็ไม่ได้ ไปแค่ปากซอยยังมีคนติดโควิดเลย จะให้ขนของกลับบ้าน ก็ไม่โอเคอีก ทั้งเรื่องผมกันแฟนแล้วก็เรื่องเงิน เฮ้อออ เบื่อเป็นบ้าเลยแต่ไม่รู้จะทำยังไง