เรื่องมันมีอยู่ว่าผมคบกับแฟนคนนี้มาได้2ปีกว่าๆ เรามีลูกด้วยกันคนนึง ในระยะเวลา2ปี ผมไปอยู่บ้านเค้า ทางบ้านเค้าต้อนรับผมดีมากครับ ผมเป็นคนหาเงิน แฟนผมเลี้ยงลูกอยู่บ้าน จนปีก่อนผมติดทหารอีกที่จังหวัด แฟนผมเค้าน่ารักมากครับ ในช่วงที่ผมฝึกไม่ได้ใช้โทรศัพท์ เค้าติดต่อหาผมตลอดทุกเวลา จนผมขึ้นกองร้อย เค้าบอกว่าจะไปทำงานกับพี่ที่เชียงใหม่นะ ใจไม่อยากให้ไปหรอกครับ แต่ถ้าอยู่บ้านก็ไม่มีอะไรทำอยู่ดีผมเลยยอมให้เค้าไปครับ ไปอาทิตย์แรก เราเริ่มคุยกันน้อยลง ผมเข้าใจว่าทำงานเยอะ งานยุ่ง ผมรอเค้าตั้งแต่8โมงเช้าจนเที่ยงคืนทุกวัน คุยกันก็คุยกันนิดเดียว จนมา3-4วันนี้ เค้าเริ่มไปเที่ยวกลางคืน เริ่มที่จะโกหกผมว่าไปกับใคร ผมจับได้2วันติดเลยครับว่าเค้าโกหก เค้าบอกว่าเค้าโกหกเพราะว่าอยากให้ผมสบายใจ ผมว่ามันไม่ใช่ มารู้ทีหลังผมเหมือนผมเดินช้ากว่าเค้าไป1ก้าวอ่ะ เมื่อวานนี้เลิกงาน2ทุ่มกว่า บอกนั่งเล่นกับพี่ที่ทำงาน ผมก็โอเค เดี๋ยวเค้าก็โทรมามั้ง (ปกติเราคุยกันตลอด) ผมเป็นคนที่ให้อภัยเค้าได้ตลอด ผมรอจน5ทุ่มกว่า เค้าบอกว่าอยู่ห้องแล้ว ไม่มีการโทรมาหาผมซักสาย มีแต่ผมที่รู้สึกแย่รึปล่าว เวลาที่ผมจับได้ว่าเขาโกหกเค้าก็ขอโทษนะ เเต่ผมไม่เห็นถึงความจริงใจที่เค้าจะปรับปรุงตัวเลย เป็นแบบนี้ผมควรทำยังไงดีครับ ผมสงสารลูก แล้วผมก็รักเค้ามากๆด้วย ผมไม่รู้จะไปต่อยังไงดีครับ ...