ความเห็น 1 ตอบไว้ดีแล้ว ในแง่ของความรอมชอม

เพราะฉะนั้น เพื่อความหลากหลาย เราขอตอบอีกมุมหนึ่ง

คุณอายุ 42  คบกันมา 10 ปี อีกสองปี ก็จะแต่งงานกันแล้ว
และ แม้จะแต่งงานกันไป ปัญหานี้ก็ยังแก้ไม่ได้ค่ะ (เธอจะยังอยู่ในโอวาทพ่อแม่ทุกกระเบียดนิ้ว)

คุณต้องแต่งเข้าไปอยู่กับครอบครัวเขา
ถ้าจะเข้ากันได้ คือ คุณก็ต้องยอมพ่อแม่เขาแบบที่เธอยอม แบบนี้จะไม่มีปัญหาใดๆเลย

ทุกการตัดสินใจ ทุกเรื่อง พ่อแม่ เป็นใหญ่ ความเห็นของคุณและเธอเป็นรอง คุณรับได้ไหม ?
ความเป็นพ่อแม่น่ะ จะเห็นว่าลูกตน ยังเด็กเสมอแหละค่ะ ตราบใดที่ตัดสินใจแทนได้ (แบบที่ทำมาตลอด)
ก็คงจะอดเจ้ากี้เจ้าการเหมือนเดิมไม่ได้หรอก

ผู้ชาย หัวอ่อน อาจจะทำใจได้สบายๆ ยอมๆกันไป

คุณเอง ต้องมาดูตัวเอง ว่าคุณเป็นคนแบบไหน คุณนั่นแหละ จะตอบคำถามนี้ ได้ดีที่สุด

เพราะหากคุณอึดอัด ก็จะไม่มีใครรู้ ว่าระดับความอึดอัดในใจคุณ “มันถึงขีดใดแล้ว”

สำหรับเรานะ
เรารักความอิสระ หากเราจะแต่งงาน แล้วการแต่งงานของเราต้องพ่วงอิทธิพลความเห็นจากครอบครัวอีกฝ่ายเข้ามาเต็มที่แบบนี้
เราไม่แต่งหรอกค่ะ

ยิ่งอายุมากขึ้น
เรายิ่งเห็นว่า เวลามีค่ามากขึ้น

เราอยากจะใช้เวลาที่เหลืออยู่นี้ กับ “ความสุข” / “ความสบายใจ”
เรื่องความรัก อาจจะไม่ใช่เรื่องใหญ่ เรื่องเดียวอีกต่อไปแล้ว

ต่อให้รักมาสิบปี เราก็ไม่เสียดาย
เพราะใช่ว่าจะกลายเป็นศัตรูกันเสียเมื่อไหร่ เพียงแค่ความต้องการในอนาคตไม่ตรงกัน
ก็ลดสถานะลงกลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันไป  

เธอเหมาะกับผู้ชายหัวอ่อน คุณเหมาะกับผู้หญิงที่มีความคิดเป็นตัวของตัวเอง มีอิสระในตัวเองมากกว่านี้

ขอย้ำว่า ยิ่งอายุมากขึ้น ยิ่งควรต้องฉลาดเลือกเอาตัวเองไปสู่สถานการณ์ที่ไม่ทำให้ตัวเองต้องทุกข์เกินจำเป็นนะคะ

เวลาในชีวิตที่เหลืออยู่นี้ มีค่ามากจริงๆ
ใช้ให้คุ้มค่ะ