ขอเกริ่นก่อนว่าเรารู้จักเค้าในเกมค่ะ เจอกันได้เพราะมีคนแนะนำ ก็เริ่มคุยกันมาเรื่อยๆจนมีอยู่วันนึงเรารู้ตัวว่าเราชอบเค้าเพราะมีคนเข้ามาคุยกับเค้า อยู่ๆก็รู้สึกหวงเค้าขึ้นมาซะงั้น จากวันนั้นเราก็เล่นกับเค้าตลอด เราเป็นคนเปิดประโยคสนทนาตลอดเลย ตอนนั้นก็ไม่ได้คิดว่าเค้าจะรำคาญเราบ้างรึป่าว พอคิดได้ก็เศร้าแรกก็บังเกิด แต่ก็ยังคุยกันอยู่เรื่อยๆแต่เริ่มลดน้อยลงมาหน่อย แค่เห็นเค้าอยู่กับคนอื่นก็ยังเศร้า

อีกเศร้านึงแต่เป็นเศร้าที่สุดคงเป็น
"เป็นไปไม่ได้ค่ะ" ด้วยเรื่องอายุ เรื่องเพศ เรื่องวุฒิภาวะ เรื่องเวลา เรื่องความรู้สึกของเค้า เลยคิดที่จะตัดใจค่ะ ถ้าย้อนเวลากลับไปได้คงไม่คิดชอบเค้า แต่เราใจง่ายค่ะแค่คุยถูกคอก็ดันไปชอบ จะว่าเค้าก็ไม่ได้หลวมตัวเข้าไปเอง


จนก่อนวันจะไปบอกเค้าว่าขอไม่กวนอีกแล้ว แต่เค้าดันชิงให้ช่องทางติดต่อส่วนตัวมาอีก สรุปตัดใจไม่ได้ค่ะ

คุยวันแรกก็โอเคเลยค่ะแฮปปี้ดีพอวันต่อมาเริ่มกลัวเริ่มกังวลว่าคำถามที่ถามเค้าไปเค้าจะโอเคที่จะตอบมั้ย เค้าจะตอบรึป่าว เค้าจะรำคาญเรามั้ย คือไม่อยากให้เค้าไม่โอเคกับเรา กลัวไปซะทุกอย่าง เลยถามเผื่อจะรู้จักเค้าได้มากขึ้น ดีใจที่เค้าตอบแต่ก็แอบนอยที่เค้าไม่ถามกลับ555555
เคยลองถามชอบเพลงแนวไหนเพื่อจะได้
คุยต่อยาวๆ แต่กว่าเค้าจะตอบเราก็รู้สึกแย่ไปแล้วแต่พอเค้าตอบก็ยิ้มนะ แต่ก็ไม่ได้คุยต่อยาวเลยก็คือจบแค่นั้น  
เรื่องเดียวที่เค้าชวนคุยคือเรื่องเกมค่ะ555555แต่เข้าใจได้แหละรู้จักกันจากเกมนี่เนาะ

(ปล.ไม่แน่ใจว่ารู้มั้ยหรือรับรู้แต่ไม่รับรัก)
  แต่จริงๆก็ไม่อยากให้เค้ารู้ค่ะเพราะยังอยากมีเค้าอยู่ ถ้ารู้กลัวเค้าหายไปเลย


เผื่อมีคนอายุ20+เข้ามาอ่านอยากถามว่าคิดยังไงกับคนที่อายุน้อยกว่าคะ