เราเคยหมั้นกับเพื่อนของแฟนมาก่อนแล้ว เลิกกันมาเป็นปีแล้ว ครอบครัวเขาพวกเขาก็สนิทกัน พอเราเลิกกับเพื่อนเขา เขาก็ทักเฟซมาชวนคุยอยู่บ่อยๆ เราก็ตอบบ้างไม่ตอบบ้าง ตอนแรกไม่ได้เล่นด้วยเพราะเห็นว่าเป็นเพื่อนกันเลยไม่อยากยุ่งคิดว่ามาลองใจเล่นๆด้วย  ซึ่งเขาก็รู้ว่าเราเคยหมั้นกับเพื่อนเขา แต่เขาก็ยังพยายามจะจีบ แต่เราไม่ได้ตอบแชทกลับไปก็ไม่ได้กันจนช่วงเดือนธ.คปีที่แล้ว เราได้ไปทำงานอยู่สมุทรปราการ ส่วนตัวเขาก็ทำงานอยู่จันทบุรี คือเราไม่เคยทำงานมาก่อนมันเป็นการทำงานครั้งแรกในชีวิต มันเหนื่อยมากๆอ่อนแอ่สุดๆแล้วเราก็อยู่คนเดียวไม่รู้จะคุยปรึกษาระบายอะไรกับใคร แล้วมีวันหนึ่งเขาก็ได้ทักมาอีกครั้งนี้เรายอมคุยด้วยแต่ก็ยังไม่ได้คิดอะไรกับเขา แค่รู้สึกดีที่มีคนคอยรับฟังคอยให้กำลังใจเวลาเราท้อ พอถึงสิ้นปีเราก็ได้หยุดงานได้กลับบ้านเกิด เขาก็เช่นกัน
บ้านเกิดเขาห่างจากบ้านเรา 10กว่ากิโล พอเคาท์ดาวน์เขาก็มาปาร์ตี้ด้วย วันนั้นด้วยความที่เราเมาเขาก็เมาเลยเผลอไปมีอะไรกัน 
เขาก็บอกจะรับผิดชอบแต่ขอเวลาก่อนเพราะมันเร็วไป เราก็ถามว่าครอบครัวจะรับได้หรอที่เราเคยหมั้นมา เขาก็บอกว่าครอบครัวรับได้เราก็เลยวางใจ คิดว่าคงไม่มีปัญหาอะไร พอขึ้นปีใหม่เขาเราสองคนก็ต่างกลับไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อ เราทำงานต่อได้2เดือนก็ลาออกตอนเดือนมีนาเพราะงานมันหนักเกินไปเลยจะหางานใหม่ ตอนแรกเขาจะให้ไปอยู่กับเขาที่จันทบุรีหางานทำที่นู้นแต่เรากับครอบครัวเขายังไม่เคยเจอกัน เลยมีปัญญานิดหน่อยเราเลยตัดสินใจกลับมาอยู่บ้าน หลังจากนั้นเราก็คุยกันมาเรื่อยจนถึงปัจจุบัน 

เขากลับมาบ้านวันที่4เม.ย เขาก็มานอนกับเราที่บ้าน ครอบครัวเรารู้เลยเรียกเขาไปคุย เขาก็บอกหลังคันทหารเสร็จจะบอกแม่มาขอหมั้น แต่เรารู้สึกว่ามันไวไป แล้วเราก็ยังไม่รู้จักครอบครัวเขา หลังคัดทหารเสร็จเขาก็พาไปเที่ยวกับครอบครัวเขา แต่ทางแม่ก็ไม่ได้คุยอะไรกับเราเลย  แล้วจู่ๆพี่สาวเขาก็เรียก พี่สาวของเพื่อน(คนที่เคยหมั้น)เขามานั่งด้วย เราทำตัวไม่ถูกเรากดดันเลยหนีออกมา แล้วก็กลับบ้าน  แฟนก็ตามง้อมารับพากลับไปหาแม่ที่บ้านเขา แต่แม่ก็ยังไม่ได้คุยอะไรกับเรา มีแต่พี่สาวและยายเขาถามนั้นนี่ชวยไปทำบุญทำโรงทานด้วยกัน ก็รู้สึกดีขึ้นมานิดหน่อยไม่กดดันเหมือนตอนไปเที่ยว จากนั้นเขาก็กลับมานอนที่บ้านกับเรา เสื้อผ้าของใช้เขาอยู่บ้านเราหมด ไล่กลับบ้านก็ไม่กลับ มาอยู่กับเราตั้งแต่วันแรกที่มาถึงจนวันนี้  พอตอนเช้าก็ไปเที่ยวกับครอบครัวเขาอีก แม่เขาก็พูดถึงผญ.อีกคนที่พ่อเขาเลือกไว้ให้ ชมผญ.คนนั้นว่าขาวสวยคม แม่ถามลูกชายต่อหน้าเราว่าจะเอามั้ย ลูกชายก็ไม่เอา แล้วแม่เขาก็มาถามเราว่าให้พี่มีเมีย2คนได้ไหม เราก็ตอบขำๆไปว่า ได้ ในใจเราก็อึ้งๆอยู่นิดเห็นแม่เขาพูดด้วยหัวเราะด้วยก็คงพูดเล่นแหละ กลับจากเที่ยวก็แวะไปซื้อของมาทำโรงทานด้วย ก็ช่วยทำขนเสร็จ กะว่าจะนอนที่บ้านแฟนเลยเพราะต้องตื่นแต่เช้าไปวัด ตอนเย็นก็กินข้าวกับครอบครัวและญาติๆเขา แล้วจู่ๆแม่เขาก็พูดถึงผญ.คนนั้นอีกครั้ง ให้ญาติๆฟังว่าพ่อบอกให้ลูกชายไปเอากับคนที่อยู่จันทบุรีเป็นคนเขมร สวยคมขาว และแม่ก็ชมอยู่นั้นแหละว่าสวย ถ้าลูกชายตัวเองไปเห็นยังก็ชอบเลยแหละนั้นนี่  พวกญาติๆก็พากันบอกให้แม่หยุดพูด มันไม่เหมือนการพูดหยอกเล่นแล้วอ่ะ เหมือนจะพูดใส่มากกว่า  พยายามกลั้นน้ำตาไว้อดทนเอาหลังกินข้าวเสร็จค่อยจะขอกลับบ้าน แต่มันไม่ไหวจริงๆ เลยตัดสินใจเดินหนีออกมาร้องไห้ในห้องน้ำโทรบอกเพื่อนมารับ เเฟนก็ไม่ยอมให้กลับแต่ใจเรามันอยู่ไม่ได้แล้ว หลังจากที่เราเดินออกจากบ้าน เราได้ยินแม่แฟนตะโกนใส่ว่า ถ้าเป็นแบบนี้ก็อยู่ด้วยกันไม่ได้หรอก หลังจากเรากลับ ทุกคนที่กินข้าวยด้วยกันก็พากันต่อว่าแม่แฟนว่าจะพูดขึ้นมาทำไม แล้วแฟนก็ตามมานอนด้วยที่บ้าน ไล่กลับก็ไม่ยอม ก็เลยปล่อยพอตื่นเช้ามา ทางพี่สาวแม่เขาก็โทรตามให้ไปวัด แต่เราไม่ไปเขาก็ไม่อยากไป เเล้วแม่เขาก็ส่งข้อความมาบอกเขาว่า (จะเลือกใครระหว่างอีนั้นกับแม่ จะกินน้ำใต้ศอกเพื่อนหรอ อีนั้นเคยมีผัวมาหลายคนแล้วไปเอาผัวที่ชลบุรีก่อนมาเอาอย่าหูหนวกตาบอดไปสืบกพพืดมันมาหมดแล้ว)

ตอนเห็นข้อความเราสตั๊ดมากๆเลยแบบเกินไปทั้งๆเรายังไม่เคยไปเอาใครเลยตั้งแต่เลิกกับเพื่อนเขามา ก็มีแค่เขาคนเดียว ชลบุรีก็ไม่เคยไปเคยหมั้นแค่ครั้งเดียว เราทำงานอยู่สมุทรปราการ เวลาเที่ยวก็ไม่มี ไปไกลสุดตลาด ดูถูกเกินไปพูดอย่างกับเรามั่วผช.เอาไปทั่ว แต่แฟนก็ไม่ยอมเลิกกับเรา ส่วนครอบครัวเราก็ไม่ยอมเหมือนกัน ยังไงก็ต้องรับผิดชอบเรา ใจเราไม่อยากเอาอะไรเลยตอนนี้ ไม่รู้จะทำยังไงต่อ