ต้องขอเล่าก่อนนะคะ
คือปกติเราทำงานต่างอำเภออยู่หอพักมาก่อน แต่พอแม่ไม่สบายท่านขอร้องให้ย้ายมาทำงานใกล้ เราเลยตัดสินใจครั้งใหญ่ ย้ายมาทำงานที่บ้าน พักอยู่กับพ่อแม่ วันเวลาผ่านไป  เรารู้สึกแย่มาก ทุกเช้าแม่จะมีนิสัย ชอบบ่น ด่าทอคนในบ้าน บางทีเราขอร้องท่านว่า เช้าๆอากาศดี แม่เคยผ่าตัดเปลี่ยนลิ้นหัวใจ ปรับอารมณ์ให้สดใสบ้าง  ไม่อยากให้อคติกับเรื่องเล็กน้อย สิ่งที่ได้กลับมาคือ กูเป็นของกู กูจะพูด ด่าใครก็ได เป็นลูกไม่มีสิทธิ์มาสอน

ความอิสระไม่ต้องพูดถึง ไม่ค่อยพอใจถ้าเราออกนอกบ้าน

ล่าสุดเราทะเลาะกับแม่หนักมาก   เนื่องจากพี่ชายเงินไม่พอต้องเอาเงินพ่อแม่ตลอด จนพ่อแม่ไม่มีเงินเก็บเลย เราก้อบอกว่าให้เก็บไว้เองบ้าง อย่าให้พี่ชายหมด เวลาเจ็บป่วยจะได้มีเงินก้อนนี้ แม่เลยนำเรื่องนี่ไปบอกพี่ชาย ว่าเราอ่ะ ให้พ่อแม่แอบเงินไว้อย่าให้พี่ชาย แล้วเราจะเอาเองในอนาคต รวมถึง สวนมรดกด้วย พี่ชายเราก้อด่าทอเราอีก

ในวันนี้เราได้ฟังจากหลานในบ้านเรื่องที่แม่และพี่ร่วมกันด่าทอเรา และร่วมกันพูดว่า เรานิสัยแย่ตั้งแต่แต่งงานไป คงเป็นเพราะแฟนเราทำให้เราเป็นแบบนี่ เค้าคิดว่าเราบอกเรื่องราวให้แฟนฟัง   ด่ายันบ้านแฟนเรา ว่า สมบัติก็อไม่มี คงเทียบเท่าแม่ไม่ได้ ดีแล้วให้เราไปจนอยู่กัยแฟนนั่นแหละ แต่เปล่าเลยเรื่องในบ้านเราไม่เคยเล่าให้ฟังให้แฟนฟัง แฟนเราไม่เคยรู้เลย แฟนเราเวลามาหา ซื้อของมาฝากตลอด บางครั้งที่บ้านเดือดร้อนหาคนทำสวนไม่ทัน แฟนมาช่วยตลอด เราเสียใจมากที่ครอบครัวเราคิดแบบนี้ 

ปล.เราแต่งงานไป3 เดือนแล่ว เราตกลงกับแฟนต่างคนต่างมีภาระดูแลพ่อแม่ ค่อยไปๆมาๆเสาร์ อาทิตย์ ละกัน แฟนห่างจากบ้านประมาน 100 กม.  แล้วเราเป็นข้าราชการ เงินเดือนสี่หมืน ไม่เคยขอเงินพ่อแม่ใช้

เราคิดอยู่ว่าตอนนี้ถ้าเรามาเช่าบ้านข้างนอก เข้าไปบ้านเป็นบางครั้ง มันจะดีกว่านี้มั้ยคะ เพราะเอาจริงถึงจะอึดอัดใจที่อยู่กับพ่อแม่ แต่ก้อยังอยากไปดูความเป็นอยู่ของท่าน เพื่อนๆใครที่มีประสบการณ์ แนะนำหน่อยค่ะ