ขอเกริ่นนำเรื่องสักนิดนะครับ เราได้เจอผู้หญิงคนนึง ครั้งแรกที่เจอกัน ต่างคนต่างรู้ใจกันว่า เราชอบกันทั้งคู่ เราทั้งคู่คุยกันทุกวัน ความรักเบิกบานมาก ดูเหมือนจะไม่มีปัญหาอะไรมาแทรกได้เลย แต่เราไม่เคยรู้เรื่องราวเบื้องหลังของเธอเลย จนเรามารู้ด้วยตัวเองว่า เธอนั้นมีลูกแล้ว และยังอยู่กับสามีด้วย 

หลังจากที่เธอรู้ว่าเรารู้ความจริงแล้ว เธอก็ได้อธิบายเรื่องราวต่างๆให้เราฟัง เธอไม่อยากเสียเราไป เธอมีปัญหากับสามีมานานแล้ว แต่ก็ต้องทนมาตลอด เธอยอมรับว่า เธอมีใจให้เราทั้งหมด ไม่ได้รู้สึกอะไรกับสามีแง้ว แต่การที่ยังอยู่กับสามีเพราะหน้าที่พ่อของลูกเท่านั้น ปัญหาต่างๆที่เกิดกับสามี เธอรับไม่ได้ตั้งมากมาย จึงบอกเราว่าขอเวลาเคลียปัญหานี้ให้จบแล้วเรามาเริ่มต้นชีวิตกัน ยังคุยยังโทรหากันแบบนี้ แต่ถ้าวันไหนที่สามีอยู่ก็จะเงียบๆไปบ้าง

เราเองเมื่อรู้แบบนั้น เราก็รับฟังในสิ่งที่เธอบอกมา ยอมรับในสิ่งต่างๆตรงนั้นได้ เรื่องของเด็กเราโอเค แต่เรื่องของสามีเราเองก็อดคิดมากไม่ได้สักที แต่เรารักเธอไปแล้ว เราเลยเลือกที่จะรอแบบมีหวัง

แต่แล้วเมือวันเวลาผ่านไป เราเริ่มรู้สึกว่า หวังของเราเริ่มริบหรี่ สิ่งที่เธอบอกรับไม่ได้ สิ่งที่เป็นปัญหากับสามีนั้น เรากลับมามองว่า เธอนั้นยอมรับมันได้อย่างโดยดี เราไม่รู้ว่าจะต้องรอเธอไปอีกนานแค่ไหน แต่ใจของเรามันให้เธอไปหมดแล้ว เรามูฟออนจากตรงนี้ไม่ได้จริงๆ ก้มหน้ายอมรับ ยอมรอ ไปแบบนี้ เราเองก็รู้นะว่ามันมีแต่ทุกข์ มีแต่เสียน้ำตา 

ที่ออกมาตั้งกระทู้นี้ เพื่อที่จะอยากรู้ความเห็นของทุกๆคน ว่าเราควรทำยังไงดี รอต่อไปหรือเดินจากไป แบบไหนดีกว่ากัน 

ขอบคุณครับ
จอซ