ชีวิตวัย23 กับพ่อที่มีเมียน้อย

สวัสดีค่ะ หลังจากที่ไม่ได้เขียนกระทู้มานานมาก ตั้งแต่สมัยนั้นจนถึงตอนนี้ 
พอกลับไปอ่านกระทู้เก่าๆ กลับมองทีตัวเองนั้นมันน่าทุเรศสิ้นดี 

แต่มาวันนี้จะมาเขียนกระทู้แบบเป็นจริงเป็นจัง เพื่อบอกเล่าสิ่งที่ผ่านมาในชีวิต และตามหาวิธีแก้ไขค่ะ 
ขอบรรยายคร่าวๆนะคะ ขณะนี้เจ้าของกระทู้ อายุ23 ย่างเข้าวัย24 กำลังเรียนอยู่ชั้นปี4 ตามหลักสูตรจบ5 ปี มีพี่ชาย1คน อายุ27ปี 
ครอบครัวของเรามีกันอยู่ 4 คน พ่อ แม่ พี่ชาย และเรา พ่อทำอาชีพรัฐวิสาหกิจ แม่ค้าขาย พี่ชายพึ่งได้ทำงานการไฟฟ้า ส่วนเรายังเรียนมหาลัยอยู่ค่ะ 

 ครั้งแรกที่ทราบว่าพ่อมีเมียน้อย 
คือตอน ป.3 ทราบได้เพราะแม่ของเราบอกความจริงให้เราได้ทราบ เพราะช่วงหลังๆมาพ่อมีพฤติกรรมเปลี่ยนไป 
1. กลับบ้านเช้า บางวันกลับดึก 
    พ่อเรากลับบ้านดึกบ่อยมาก ถ้าเป็นศุกร์ - อาทิตย์จะไม่กลับบ้าน แต่วันที่มีไปโรงเรียนจะรีบกลับมาตอนเช้าเพื่อไปส่งเรา 
2. ไม่ไปรับ-ส่งเราเวลาไปโรงเรียน  ให้เรานั่งรถรับส่ง 
   จนพ่อตัดสินใจให้เราขึ้นรถรับ - ส่ง พ่อก็ไม่ค่อยกลับบ้านอีกเลย และไม่เคยมีเวลาให้เรา ดุเราทุกครั้งเวลาที่ให้พาไปไหน
3. มีสายจากคนแปลกๆ โทรเข้ามาคุย แต่พ่ออ้างว่าเป็นลูกค้า 
   เมื่อก่อนพ่อมีโทรศัพท์มือถือ2เครื่อง เครื่อง1ไว้คุยเรื่องงาน อีก1เครื่องไว้ใช้ส่วนตัว 
   พอถึงบ้าน บางครั้งพ่อจะปิดโทรศัพท์มือถือ และบางครั้งก็แอบคุยโทรศัพท์ในที่ลับๆของบ้าน 
4. มีคนมาชี้ที่บ้าน ว่านี่คือบ้านของพ่อเรา 
   บ้านเราเป็นร้านขายของชำ อยู่ๆมีผู้หญิง2คนและเพื่อนบ้าน มาชี้ให้เห็นเลยว่าบ้านพ่ออยู่ตรงนี้
5. มีคนที่ทำงาน โทรมาบอกว่าพ่อกำลังคบกับผู้หญิงอีกคนนึงอยู่ 
   เรื่องนี้เป็นเรื่องที่เรารับรู้แล้วรู้สึกแย่มาก มีผู้หญิง2คนแย่งกันเพื่อที่จะคบกับพ่อเราที่ทำงาน 
   จึงโทรมาหาแม่เรา ให้ทราบว่าพ่อกำลังคบกับผู้หญิงคนนึงอยู่ชื่อกุ้ง
   แม่เราก็เลยให้ผู้หญิงคนนั้นรายงานเราตลอด ผลสุดท้ายคือคนที่โทรมาบอกแม่เรานี่แหละคือคนที่ได้พ่อเราไปจริงๆ 
   แล้วเมื่อก่อนเราไปทำงานกับพ่อจะมีผู้หญิงคนนึงมาคอยดูแลเอาใจเราตลอด มาคอยหาข้าวให้ มาชวนคุย แต่เราไม่คุยด้วยนะคะ 
เมื่อเราทราบจากแม่ว่าพ่อมีเมียน้อย
พ่อเราก็พยายามทำให้เราไม่เชื่อแม่ คอยพูดให้เราไม่ชอบแม่ แม่คิดไปเอง ใส่ร้ายพ่อ 
โดยตลอดเวลานั้นแม่พยายามหาหลักฐานข้อมูลตางๆที่ผ่านมา เป็นคลิปวีดีโอ รูปถ่าย อัดเสียงโทรศัพท์ที่โทรไปหาแล้วไม่ได้กดวางสาย หรือที่อยู่ 
แต่สิ่งหนึ่งทีทำให้เรากระจ่างแล้ววาพ่อมีเมียน้อยจริงๆ ผู้หญิงคนนี้กำลังแย่างความรักแย่งทุกสิ่งทุกอย่างไปจากเรา คือคลิปวีดีโอที่แม่ไปพังประตูห้องแล้วเจอพ่อกับผู้หญิงคนนั้นกำลังนอนกอดกัน 
แม่จึงตัดสินใจฟ้องศาล เพื่อเรียกค่าเลี้ยงดู แต่ในระหว่างนั้นที่ศาลตัดสิน 
ที่ผ่านมาแม่เราทำเหมือนผู้หญิงคนหนึ่งที่พยายามทำให้สามีนั้นกลับมารักมาสนใจ เรียกร้องความสนใจบ้าง เอาใจบ้าง เขียนความในใจให้อ่านบ้าง
ตามรังควานผู้หญิงคนนั้นบ้าง ประจานผู้หญิงคนนั้นที่ทำงาน สืบหาบ้านของผู้หญิงคนนั้นเพื่อให้ญาติผู้หญิงคนนั้นได้รับรู้
แต่ก็มีอีก1เหตุการณ์คือ พ่อไปหมั้นกับผู้หญิงคนนั้น ไปผูกข้อไม้ข้อมือ มีแหวนคู่เป็นชื่อ2คน โดยมีคนข้างบ้านเป็นญาติฝั่งผู้ใหญ 
พี่ชายเราในตอนนั้นก็ เกลียดพ่อมาก ไม่คุยกับพ่อแล้วหัวแข็งใส่พ่อไปเลย มีเพียงแต่เราที่ยังคุยได้อยู่
พอถึงเวลาเราไปโรงเรียนแล้ว พ่อเราทุบตีทำร้ายร่างกายแม่เรา จนตาปูดตาเขียว กลับมาถึงได้เห็น
ทุกครั้งที่ไปโรงเรียนคิดอยู่ในใจว่าแม่เราจะเป็นยังไงบ้าง  แม่จะโดนพ่อทำร้ายไหม 
พ่อเราติดเมียน้อยมาก จนวันที่ตาเราตาย พ่อไม่แม้แต่งานศพตาเราเลยสักวันเดียว เราต้องโทรหาพ่อขอร้องให้มางานทั้งน้ำตา แต่ก็ไม่สนใจ 
เราโกรธพ่อมาก แล้วรู้สึกว่าเริ่มเกลียดพ่อได้ลงแล้ว 
 พ่อเราทำไว้หลายเรื่องมาก อย่างเช่นเอาเมียน้อยไปบ้านเกิด เอาไปยกยองออกหน้าถือตา คนที่บ้านปู่ยังรู้ไวกว่าแม่เราอีกว่าพ่อเรามีเมียน้อย
ระหว่างที่แม่เราทำเรื่องฟ้องศาล
พอเราก็ทุบข้าวทุบของ ทุบทุกสิ่งทุกอย่าง ทีวี ตู้เย็น กระจก ไล่ตบแม่เรา จนวันนั้นต้องเรียกตำรวจพาไปโรงพัก 
พอขึ้นโรงพัก พ่อเราทำเป็นใจเย็นแล้วมาขอกอดเราให้ตำรวจเห็น แล้วบอกกับเราว่าแม่พูดไม่รู้เรื่อง เราทั้งร้องไห้ทั้งเสียใจ 
แม่เราจึงขอลงบันทึกประจำวัน แล้วคืนนั้นพ่อก็ไม่กลับเข้าบ้าน 
ทุกอย่างชุลมุนวุ่นวาย ทุกอย่างกระทบถึงจิตใจเราทุกอย่างทำร้ายตัวเรา ครอบครัวเราไปหมด ทุกอย่างเลย 

ขอเล่าข้ามๆไม่ลงรายละเอียดมากนะคะ เพราะร้องไห้ตลอดการพิมพ์เลยค่ะ 

จนถึงวันขึ้นศาล เมื่อเรายืนคุยกับน้าสาวหน้าบ้าน พ่อเราขับรถมาแรงมาก และทำท่าเหมือนจะชนแต่เบรกไว้ การกระทำนี้เราเห็นเต็มสองตาเลย มันคือการขู่ หลังจากนั้นพ่อก็ไปอาบน้ำแล้วแยกย้ายกันไปขึ้นศาล 
เราได้เห็นหน้าผู้หญิงคนนั้นชัดๆครั้งแรกในห้องไกล่เกลี่ย พ่อเราก็ยังไม่มีความรู้สึกสำนึกผิด พ่อขึ้นไปบนศาลฟังคำพิพากษา พ่อเรานอนราบบนเก้าอีเลยค่ะ  เรารออยู่ข้างนอก  ไม่ได้เข้าไปด้วย  ศาลตัดสินให้พ่อกับเมีน้อยเลิกลากัน และเงินชดเชยจากผู้หญิงคนนั้นเดือนละ5000บาท จนกว่าเราจะอายุครบ20ปีบริบูรณ์ และริบทรัพย์ของผู้หญิงคนนั้นด้วย 
ดูเหมือนเรื่องมันจะจบแล้วใช่ไหมคะ แต่มันยังไม่จบค่ะ
มีต่อ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่