ไม่รู้สึกอนาถกับตัวเองมั่งเหรอคะ ตีลังกาดูก็รู้ว่ามันเป็นชู้กัน

พี่น้องบ้าอะไรแหม่ถ่ายรูปเต็มเครื่อง ไปเดทวันวาเลนไทน์
อ้างว่ารักคุณ แต่พอไม่ให้คุยก็มาโทษคุณ หาว่าอยู่ในคุก
คุกบ้านมันสิ แค่ไม่ได้คุยกับสาวถึงกับรู้สึกติดคุกเเลยหรอ

อยากหลอกตัวเองต่อไปก็เชิญ ผช.ห่วยๆแบบนั้นแค่อ่านยังขยะแขยงเลย

รักผัวมากกว่ารักตัวเอง ทนเห็นผัวเศร้าไม่ได้ แต่ทนได้ที่ตัวเองต้องมาเศร้ามาซึมแทน

เฮ้อ จะมาสายนี้ต้องไปให้สุดค่ะ ไม่ต้องไปวัดไหน

แค่พูดย้ำกับตัวเองซ้ำๆ ว่า "ฉันไม่เป็นไรๆ ความสุขผัวคือความสุขเราๆ"

แต่ไม่ต้องถามตัวเองนะคะว่าจริงๆคุณมีความสุขไหม มาเวย์นี้ต้องหลอกตัวเองให้ถึงที่สุดค่ะ

ไปให้สุดทางครับ ใจกว้าง คิดบวกให้สุดทางไปครับ อย่าสงสัยอะไรอีก มันจะกวนใจเปล่าๆ
แล้วถ้าสบายใจพอแล้ว ว่างก็ลองนั่งคิด แนวๆ what if ไว้บ้างก็ดีครับ
- ถ้าวันนึง ไม่มีเค้าแล้ว คุณจะทำอย่างไรต่อ
- ถ้าวันนึง เค้าสองคนมีอะไรกันจริงๆ คุณจะทำยังไงต่อ เมียหลวง หรือ เมียเก่า หรือ อะไรก็ตามลองคิดดู
- ถ้าวันนึง เค้าเอาผู้หญิงคนนั้นมาแทนที่คุณในหลายๆเรื่อง คุณจะไปยังไงต่อ
ฯลฯ

คิดไว้เล่นๆ น่ะครับไม่มีไรมาก

สวัสดีค่ะ จขกท

อ่านเรื่องราวทั้งหมดของ จขกท แล้วเหมือนอ่านเรื่องราวของตัวเองมากค่ะ

คุณ ผู้ซึ่งทำทุกอย่าง เพื่อให้ "รัก" คงอยู่
สามีของคุณ ผู้ซึ่งทำทุกอย่าง เพื่อความสุขของ "ตัวเอง"

เราคบกับอดีตมาได้ 13 ปีค่ะ คบมาตั้งแต่วัยเด็กสมัยมัธยมปลาย จนตัดสินใจและแต่งงานกัน มีลูกสาวตัวน้อยน่ารักด้วยกันหนึ่งคน เราเป็นแม่บ้านเต็มเวลาค่ะ ดูแลบ้าน ลูก และอดีตสามี อดีตสามีทำงานนอกบ้าน แรก ๆ ก็ดีทุกอย่างค่ะ ช่วยเราเลี้ยงลูก รีบกลับบ้าน จนวันนึงอดีตสามีเราสอบได้ ข้าราชการครู ทุกอย่างมันค่อย ๆ เปลี่ยนไปค่ะ จากกลับบ้านเร็ว กลายเป็นกลับสามสี่ทุ่ม (อ้างว่าติดประชุม) จากเคยให้เงินเดือนใช้ทุกเดือน กลายเป็นเราต้องเอ่ยปากขอ จากที่เคยช่วยเลี้ยงลูก กลายเป็นเริ่มห่างหาย แต่เราพยายามเข้าใจมาเสมอ เพราะหน้าที่การงานได้เปลี่ยนไป

   จนวันนึงเราไปเล่นโทรศัพท์อดีตสามีตามปกติเหมือนที่เคย ๆ เล่น เราไปเจอข้อความส่งหาน้องผู้หญิงคนหนึ่ง แสดงถึงความ "ห่วงใย" มากเกินคำว่า คนที่ทำงานด้วยกัน เราถามความเป็นมา และได้คำตอบกลับมาว่า "เป็นแค่น้องในที่ทำงาน" ตอนนั้นเชื่อค่ะ แต่ในความเชื่อมันทำเราทรมาณมากค่ะ เรากลายเป็นคนที่เชื่อแบบไม่สนิทใจ เพราะหลังจากวันนั้นเราจับได้หลายอย่างมาก มีทั้งแอบส่งเพลงหากัน เพลง "ถูกที่ผิดเวลา" เราเห็นเราไม่พูดอะไรเลยค่ะ เราร้องแบบไม่มีเสียง มันมีแต่น้ำตาไหลออกมา ตอนนั้นอดีตสามีรู้ว่าเราเห็นก็รีบขอโทษ บอกว่าไม่มีอะไร ให้เราโทรไปถามน้องคนนั้นได้เลย และเช่นเคยค่ะ เราเชื่ออดีตสามีอีกครั้ง แต่หลังจากนี้มันก็ไม่มีอะไรเหมือนเดิมอีกแล้วค่ะ เรากลายเป็นคนขี้ระแวงเต็มรูปแบบ ขี้หงุดหงิด ทำร้ายตัวเอง นอนไม่หลับ จากคนที่นอนไม่ค่อยหลับอยู่แล้วเพราะเลี้ยงลูกเองเต็มเวลา กลายเป็นบางวันนอนแค่ชั่วโมงหรือสองชั่วโมงเท่านั้น เพราะมันเริ่มมีอาการจิตเวชค่ะ ความคิดวนทุกอย่างมันวนเวียนแบบนั้น ปากเรายิ้มนะคะ พูดคุยได้ปกติ แต่ในใจเราไม่ไหวแล้ว และสามีเราก็ต้ังรหัสโทรศัพท์ใหม่ เฟส ไลน์ ทุกอย่างมีรหัส เราถามว่าทำไมต้องเปลี่ยน เค้าให้เหตุผลว่า เป็นสามีภรรยากันแล้วต้องเชื่อใจกันสิ เค้าอึดอัด ขอชีวิตส่วนตัวบ้าง

   เราทนอยู่แบบนี้มา 5 ปี มันมีเรื่องราวมากกว่านี้อีกมากค่ะ แต่อันนี้ยกตัวอย่างมา ทุกวันนี้เราแยกทางกับอดีตสามีแล้วค่ะ อยากจะบอกว่า ทรมาณนะคะแรก ๆ เพราะเราเชื่อมั่นมาตลอดว่า ครอบครัวที่สมบูรณ์ได้ต้องมี พ่อ แม่ ลูก เราไม่อยากให้ลูกเราขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งไป เราโทษตัวเอง และทำทุกอย่างเพื่อยื้ออดีตสามีกลับมา จนเหมือนคนบ้าค่ะ จนสุดท้ายมันไม่มีทางกลับมาเป็นครอบครัวได้อีกแล้วค่ะ

   เราเริ่มรักษาใจตัวเองไปเรื่อย ๆ หลังจากเลิกลากันไป เราทำใจได้ในระยะเวลา 4 เดือนค่ะ อาจเป็นเพราะมันเจ็บมามากและลึก ๆ แล้วเราทำใจมาก่อนแล้ว ทุกวันนี้ชีวิตดีขึ้นมากกกกกกกก ค่ะ ย้ำว่า มากกกกกกกกกก และเราไม่ต้องกินยานอนหลับ ไม่ต้องหาหมออีกแล้ว เราเลี้ยงลูกด้วยความสุขมากกว่าทุกข์ บางอย่างการที่เรามีแล้วมันไม่ดี บั่นทอนจิตใจตัวเอง อย่ามีเลยค่ะ คนที่เค้าไม่ได้รักเราและพร้อมจะดูแลเรา เค้าไม่ได้จะพยายามทำอะไรเพื่อเราอยู่แล้วค่ะ จำไว้นะคะ คนประเภทนี้ มันมีแต่คำพูดที่ทำให้เราหลงจมอยู่กับที่ ดำดิ่งไปกับคำพูดสวยหรู แต่การกระทำมันไม่มีอะไรเลย ลองค่อย ๆ ถอยออกมาเถอะค่ะ วันใดที่คุณถอยออกมาได้ คุณจะรู้เลยว่า คุณมีค่ากว่าคนแบบนั้นเป็นไหน ๆ