เราเป็นเจ้าของกระทู้ที่เอาเรื่องของพ่อมาแชร์หรือบ่นนั่นแหละค่ะ เราเหนื่อยมากแล้ว ไม่ไหวเลย เราพยายามอดทนเหมือนที่หลายคนในกระทู้บอก เราถือคติอดทนคือคนเก่ง เราทำได้นะคะ แต่มันไม่ได้ดีขึ้นยิ่งนับวันมันยิ่งแย่ ยิ่งอยู่มีแต่เกลียดกัน เราทนไม่ไหว บางทีมันหนักมากๆแต่เราทำได้แต่กลั้นน้ำตา เราร้องไห้ไม่ได้ เราพยายามไม่อ่อนแอให้ใครเห็น จนบางทีมันแทบทรุด เราก็แค่อยากตื่นมาแล้วใช้ชีวิตแบบมีความสุข ไม่ต้องมีปัญหาอะไร แต่ไม่ใช่เลย ปัญหามันเริ่มเยอะขึ้น ทุกคนเอาแต่ปาก้อนหินใส่กัน(เปรียบเทียบ) เราถือว่าเป็นคนกลาง เราทำอะไรไม่ได้ ได้แต่บอกตัวเองมาตลอดว่าอดทน อดทนเข้าไว้ เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ดีขึ้น แต่พอถึงเวลาจริงๆ เราก็ทำอะไรไม่ได้เลย แม้แต่จะช่วยแม่ ใช่ค่ะเขาไม่ได้ทำร้าย แต่ทุกคำพูดมันแทงใจแม่เรามากๆ เราเห็นแม่เราร้องไห้บ่อยมาก แล้วคิดดู เรารักแม่มากอะ เราทำได้แต่ทำเป็นไม่สนใจ ไม่เห็น ไม่รับรู้ ทำได้แค่นี้จริงๆ เหนื่อยมามากๆเลย อยากจะต//ยๆให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย