ย้อนกลับไปช่วงที่เราเหงาแต่มีแฟนอยู่นะ เราแค่ต้องการหาเพื่อนชาวต่างชาติคุยแต่เราดันได้คุยกับพี่คนหนึ่งในทินเดอร์เขาเป็นคนไทยและเขาอายุต่างจากเรามากและความคิดเขาคือผู้ใญ่เต็มตัว ให้คำปรึกษาเราได้ดีมาก เวลาเรามีเรื่องกลุ้มใจเกี่ยวกับแฟนเรา เขามักจะให้คำปรึกษาเรา ข้อคิด ซึ่งเราไม่เคยเจอใครที่ปรึกษาแล้วมันเปลี่ยนความคิดเราได้ขนาดนี้ และเราก็เริ่มรู้สึกกับพี่เขา แต่เราก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้เรามีแฟนอยู่แล้ว  เราทำได้แค่แอบคุยกับพี่เขามันผิดมาก แต่แฟนเราไม่สามารถให้คำปรึกษาเราได้เลย เขามักจะมองข้าม พอเราอ่อนแอเขามักว่าเรา แบบ ร้องไห้ทำไม!  ทำไมต้องเป็นแบบนี้ว่ะ? เวลากลุ้มใจเราเลยไม่สามารถระบายหรือเล่าให้เขาฟังได้ จนกระทั่งเจอพี่คนนี้ เรารู้สึกดีมาก  แต่เราก็เลือกที่จะอยู่กับแฟนเราทั้งที่รู้ว่ามันจะเป็นแบบไหน แบะตอนนี้เราได้เลิกคุยกับพี่เขานานแล้ว แต่บางครั้งเราก็นึกถึงพี่เขา นึกถึงรอยยิ้ม นึกถึงคำพูดพวกนั้น เราไม่เข้าใจตัวเองเลยตอนนี้ ทำไมเราต้องเป็นแบบนี้ เวลาเราฟังเพลงของวง YEW เรามักจะคิดถึงพี่เขาเสมอ เพราะอะไรไม่รู้ ตอนแรกเราคิดว่าเราแค่หลง แต่บางทีเราคิดว่ามันจะเป็นความรู้ดีๆที่มีให้กับมากกว่าจนตอนนี้เราก็ยังลืมพี่เขาไม่ได้ในบางครั้งที่เรารู้สึกดาวน์  เรารู้แย่กับตัวเองนะที่เป็นแบบนี้